Η τραγωδία στην Τουρκία από τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό και το αιματηρό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη μπορεί να έφεραν κοντά Ελλάδα και Τουρκία, αλλά δεν έλυσαν τα προβλήματα στις σχέσεις των δύο χωρών.
Βέβαια, στην πατρίδα οι οπαδοί της πολιτικής του «κατευνασμού» βρήκαν την ευκαιρία να ανοίξουν το θέμα της «συνεκμετάλλευσης» του πλούτου του Αιγαίου ως μια… καλή αρχή για την έναρξη ενός διαλόγου για την επίλυση των -όποιων- ελληνοτουρκικών «διαφορών».
Μάλιστα, με τον τρόπο που το έθεσαν κάποιοι -όχι όλοι, πρέπει να ομολογήσω- ήταν στη λογική του Ερντογάν: «Καζάν καζάν»!
Τι θα πει αυτό;
Για τους αγγλοτραφείς είναι το αντίστοιχο «win win». Αλλά σε απλά ελληνικά -για να μη χαθούμε στη μετάφραση- αυτό το «καζάν καζάν» ή το «win win», αν προτιμάται, δεν είναι τίποτα άλλο από τη λογική του καθεστώτος Ερντογάν ότι στο Αιγαίο δεν θα υπάρξει καμία λύση, αν δεν πάρει η Τουρκία αυτό που θέλει! Δηλαδή, ή η Τουρκία θα πάρει αυτό που θέλει στο Αιγαίο ή κανείς δεν θα πάρει το παραμικρό!
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι οι υπέρμαχοι του «κατευνασμού» αντί να ξεκινήσουν τις δημόσιες τοποθετήσεις τους στο θέμα αυτό, για παράδειγμα, από τη λογική ότι η Τουρκία πρέπει να εγκαταλείψει τις αδιάλλακτες θέσεις της για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και την αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας σε αυτά ή την εγκατάλειψη της υποστήριξης του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου, «αποφάσισαν» να… στηρίξουν την τουρκική διαπραγματευτική τακτική, που -επί της ουσίας- όλο ζητάει να παίρνει, αλλά χωρίς ποτέ να δίνει!
Και ενώ εδώ, στην πατρίδα μας, οι οπαδοί του «κατευνασμού» έσπευσαν άκριτα να μπουν στην τουρκική λογική του «καζάν καζάν», στην άλλη πλευρά του Αιγαίου οι Τούρκοι απέδειξαν πώς εννοούν το… καζάν καζάν.
Οι κεμαλιστές, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν ψήφους, επιχειρούν να φανατίσουν την τουρκική κοινωνία κατά των Ελλήνων, κάνοντας πάλι λόγο για τα «γνωστά» ανύπαρκτα ζητήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με σκοπό να επαναφέρουν την αντιπαράθεση στο υψηλό επίπεδο της όξυνσης που επικρατούσε πριν από τους σεισμούς στην Τουρκία.
Συγκεκριμένα, πριν από λίγα 24ωρα, η μεγαλύτερη αντιπολιτευόμενη εφημερίδα στην Τουρκία, η «Sozcu», δημοσίευσε μια φωτογραφία του υφυπουργού Αμυνας Νίκου Χαρδαλιά από τα Ψαρά να εγκαινιάζει μια εκκλησία, υποστηρίζοντας ότι το συγκεκριμένο νησί, οι Οινούσσες και άλλα 18 νησιά τα έχει καταλάβει (sic) η Ελλάδα μετά από… εισβολή σε αυτά!
Να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα εκφράζει ανοικτά τις πιο ακραίες θέσεις του αρχηγού των κεμαλιστών, του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, ο οποίος υποστηρίζεται από όλη την αντιπολίτευση στις προσεχείς προεδρικές εκλογές για να αντιπαρατεθεί στον Ερντογάν.
Μάλιστα, στην προσπάθειά της η εφημερίδα να φανατίσει ακόμα περισσότερο την τουρκική κοινωνία κατά της Ελλάδος και να μηδενίσει την ελληνική βοήθεια στους σεισμούς υποστήριξε ότι «όταν η Τουρκία πάλευε με τον σεισμό, η Ελλάδα έριχνε υποθαλάσσιο καλώδιο στις Οινούσσες»!
Και συνέχιζε το «ρεπορτάζ» λέγοντας ότι «τα Αντίψαρα υπάγονται στην επαρχία της Σμύρνης» και ακόμα ότι «η κυβέρνηση Ερντογάν έκλεισε τα μάτια και τα τελευταία 20 χρόνια έγινε εισβολή (σ.σ.: ελληνική) στα νησιά αυτά»!
Και αν κάποιος βιαστεί να πει ότι όλα αυτά τα προκλητικά τα υποστηρίζει η εφημερίδα που εκφράζει τον Κιλιτσντάρογλου σε μια φορτισμένη προεκλογική περίοδο και δεν τα έχει δηλώσει ο ίδιος, θα του θυμίσω ότι και παλαιότερα, πριν οξυνθεί προεκλογικά το κλίμα στη γειτονική χώρα, ο αρχηγός των κεμαλιστών πριν από έναν χρόνο περίπου, τον Ιούλιο του 2022, ζητούσε από τον Ερντογάν να εισβάλει στην Ελλάδα με αφορμή τη στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου! Εφτασε, δε, στο σημείο να κατηγορήσει τον Τούρκο Πρόεδρο για «ελαστικότητα» απέναντι στην Ελλάδα.
Τον είχε χαρακτηρίσει, δε, «νταή» που δεν κάνει τίποτα για να… ανακαταλάβει τα υπό κατάληψη, από τη χώρα μας, νησιά του Αιγαίου!
Ετσι, για να μην έχουν (θα το ξαναπώ) ψευδαισθήσεις οι οπαδοί του «κατευνασμού» για το πώς εννοούν οι Τούρκοι τις σχέσεις με την Ελλάδα. Είτε είναι ο Ερντογάν στην εξουσία είτε ο Κιλιτσντάρογλου.
Σε κάθε περίπτωση, επιβάλλεται να προσπαθήσουμε να βρούμε τον τρόπο να συμβιώσουμε ειρηνικά με την Τουρκία, αλλά όχι με τη λογική των «κατευναστών», που ξεκινούν από μόνοι τους την προσπάθεια, βάζοντας στο τραπέζι όχι αυτά που μας συμφέρουν, αλλά αυτά που επιδιώκουν διακαώς οι Τούρκοι. Ξέρετε, συμφωνιών τύπου Μαδρίτης και Ελσίνκι!
«Καζάν καζάν», αλλά όταν θα έρθει η ώρα να κάτσουμε σε ένα τραπέζι με τους γείτονές μας, όταν θα σηκωθούμε από αυτό, να μη χαμογελάνε μόνο οι απέναντι… να σκάει λίγο και το δικό μας το χειλάκι!