Ο κ.Βενιζέλος σίγουρα είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Η ιστορία του μέχρι σήμερα δείχνει ότι πάντα ξεχωρίζει ένα ισχυρό για να επωφεληθεί της αναρρίχησης του. Απο τον Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι τον κ.Σημίτη και τον κ.Σαμαρά η στρατηγική του βασίζονταν σε μία απλή λογική: καθένας απο αυτούς τους πρώην πρωθυπουργούς χρησιμοποιήθηκε για να ανέβει ένα σκαλί.
Με τον Α. Παπανδρέου μπήκε στην πολιτική, με τον κ.Σημίτη εξελίχθηκε σε δελφίνο και με τον κ.Σαμαρά σε συνδιαχειριστή της χώρας. Φυσικά υπήρχε και ο κ.Γιώργος Παπανδρέου , ο οποίος δεν χρησιμοποιήθηκε σαν "πατερίτσα" αλλά σαν γέφυρα στην διαδρομή για την προεδρία ενός θανάσιμα πληγωμένου ΠΑΣΟΚ.
Έχοντας υπόψη λοιπόν αυτή την διαδρομή η σύγκρουση που επεδίωξε με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, την κυρία Φώφη Γεννηματά θα ήταν λάθος να ερμηνευτεί ώς "οικογενειακό καυγαδάκι". Άλλωστε για τον συνταγματολόγο η έννοια "καυγαδάκι" δεν υφίσταται.
Για αυτόν υπάρχουν έννοιες όπως: υπομονή, σύγκρουση, ελιγμοί. Είναι άλλωστε πολύ πληθωρικός για να στριμωχτεί στα ευπρεπή πλαίσια που επιβάλλει ο "οικογενειακός καυγάς". Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ερμηνεύουν την στάση του Θεσσαλονικιού πολιτικού ως αντίδραση στον σχεδιασμό του να ελέγξει έστω και πίσω απο την αυλαία, το προκειμένου να προσφέρει την "φιλία" του στον κ. Μητσοτάκη -όταν έλθει η κατάλληλη ώρα.
Και σε αυτόν το σχεδιασμό δεν φαίνεται να ήταν μόνος, αφού είχε μαζί του τον ΔΟΛ του κ. Ψυχάρη αλλά και τον πρώην κυβερνητικό συνεταίρο του, τον κ. Σαμαρά.
Οι σχέσεις του κ.Βενιζέλου με τον κ. Ψυχάρη είναι παλιές. Ο ιδιοκτήτης του ΔΟΛ ήταν εκείνος που τον στήριξε σε όλη την διαδρομή αμφισβήτησης και ανατροπής του κ. Γ. Παπανδρέου αρχικά απο την προεδρία του ΠΑΣΟΚ και στην συνέχεια απο την πρωθυπουργία.
Για τον κ.Σαμαρά, ο πρώην αντιπρόεδρός του αποτελεί το "χαρτί διαπραγμάτευσης" στην περίπτωση που ο κ.Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές δεν καταφέρει να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία.
Προσφέρει στο πιάτο την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και εξασφαλίζει τα ανταλλάγματα που επιθυμεί, είτε για τον ίδιο προσωπικά, είτε για τους συνεργάτες του. Απο την πλευρά του ο κ.Βενιζέλος δεν επιθυμεί μόνο την ανατροπή της σημερινής Κυβέρνησης. Θέλει η ΝΔ να μη αποκτήσει αυτοδυναμία ώστε να της είναι απαραίτητος.
Όπως όλα τα σχέδια που καταστρώνονται στα γραφεία μπορεί απο μία πρώτη ματιά να φαίνονται αριστοτεχνικά αλλά όταν βρεθούν στο πεδίο της εφαρμογής τους τότε αρχίζουν να ξεπετιούνται τα προβλήματα. Για παράδειγμα, στο ΠΑΣΟΚ αυτή την στιγμή δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας "πρώην": Πρώην πρόεδρος , πρώην αντιπρόεδρος, πρώην κυρίαρχος της Θεσσαλονίκης. Τα ερείσματα του στον κομματικό μηχανισμό και στην κοινοβουλευτική ομάδα περιορισμένα.
Στην πραγματικότητα το μόνο που έχει να προσφέρει είναι: την ευφυΐα του και την ψήφο του. Η ψήφος του απο ότι κατάφερε ο ίδιος να αποδείξει δεν είναι και τόσο πολύτιμη και η αδιαμφισβήτητη εμπειρία του δεν έχει ζήτηση καθώς η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μία αυτόνομη πορεία η οποία απέχει απο το "θέλω" του κ. Βενιζέλου.
Η κυρία Γεννηματά ουσιαστικά έχει αποκλείσει μία συνεργασία με την ΝΔ και τηρεί αποστάσεις ασφαλείας απο τον ΣΥΡΙΖΑ. Και το χειρότερο είναι ότι κάθε μέρα που περνά ο πρώην πρόεδρος απομακρύνεται όλο και περισσότερο απο τους πολιτικούς μηχανισμούς που επεξεργάζονται και διαμορφώνουν την πολιτική γραμμή του κόμματος.
Και τι έκανε; Αυτό που ήξερε πολύ καλά απο το παρελθόν: προκάλεσε μία κρίση με την κυρία Γεννηματά βασιζόμενος στην διακηρυγμένη επιθυμία της προέδρου να κρατήσει ενιαίο το ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα προσπάθησε να "πριονίσει" τους συνεργάτες της. Τι προσδοκούσε; Να προκαλέσει αίσθημα απώλειας στην κυρία Γεννηματά και σε δεύτερη φάση να "πριονίσει" ώστε να η "ευφυΐα" να γίνει ...απαραίτητη.
Τα δημοσιεύματα των δημοσιογραφικών μέσων του ΔΟΛ ήταν συνεπή σε αυτό τον διπλό στόχο. Να δημιουργήσουν ένταση στο εσωτερικό του κόμματος απο κείνους που αποκηρύσσουν οποιαδήποτε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και να εξασθενίσουν τους συνεργάτες της.
Όμως τα δεδομένα έχουν πλέον διαφοροποιηθεί και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι στην Χαριλάου Τρικούπη. Η απόπειρα άλωσης του ΠΟΤΑΜΙΟΥ απο τους "λοχαγούς" του Σημίτη φαίνεται ότι αποτυγχάνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει πλέον στην άμυνα και όσοι γνωρίζουν, είναι πεισμένοι ότι αυτός που θα κάνει το πρώτο βήμα σε μία απόπειρα συνεργασίας θα ξεκινήσει απο την Κουμουνδούρου.
Σίγουρα κάποια ιστορικά στελέχη του ,χρησιμοποιούν την συνεργασία για να φανούν χρήσιμα. Το "μέτωπο" με τον κ. Λοβέρδο έχει διαρραγεί. Και φυσικά, οι χειρισμοί της τωρινής προέδρου και η επιλογή της να προβάλλει την πρόταση του ικανού διαχειριστή έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς.
Για όλους αυτούς τους λόγους αυτή την φορά η "πολιτική της πατερίτσας" μπορεί να οδηγήσει τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΝΔ -ΠΑΣΟΚ στην απόλυτη πολιτική μοναξιά.
Πηγή: