Με αφορμή την απομάκρυνση του κ. Λεωνίδα Φραγκιαδάκη από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος, ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας Νίκος Νικολόπουλος, μιλώντας σε εκπροσώπους των ΜΜΕ προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Ουδείς έντιμος και δίκαιος αγώνας, όσο άνισος κι αν είναι, πηγαίνει χαμένος. Οι αποδείξεις του τελευταίου καιρού είναι πολλές και δικαιολογημένη η ικανοποίηση, όταν έρχεται η ώρα και οι νταβαντζήδες του τόπου, μαζί με τα ενεργούμενά τους παραδίδουν τα «μεγαλεία» τους στην περιφρόνηση της κοινωνίας.
Λέγω όλα αυτά με αφορμή την αποπομπή του κ. Φραγκιαδάκη από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας.
Ποιος να το έλεγε ότι οι τόσο γερές «πλάτες» του, θ’ αποδεικνύονταν αδύναμες κι ότι θα ερχόταν η ώρα της ηχηρής «αποστρατείας» του. Κι όμως ήλθε, όπως έρχεται κι άλλων η αποδόμηση και απομυθοποίηση.
Δεν είναι, λοιπόν, άνευ αντικρίσματος ο πολύχρονος αγώνας που ξεκίνησε την περίοδο της Πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή. Κι ας είπε τότε η Ευρώπη «ΟΧΙ» στον βασικό μέτοχο. Ας υπήρξαν στην μακρά διαδρομή του αγώνα μέχρι σήμερα απαισιόδοξοι και ριψάσπιδες, που κιότευαν και γονάτιζαν μπροστά στους ισχυρούς της νταβατζηδοκρατίας και συμβούλευαν μάλιστα εμάς τους τολμηρούς και «τρελούς» ότι θα σπάσουμε τα μούτρα μας. Για αυτό, θα συμπλήρωνα, πως καλό είναι να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια γιατί το τέρας της διαπλοκής δεν νικιέται!
Αμ δε. Ένας-ένας οι νταβαντζήδες καταρρέουν. Δέκα χρόνια αργότερα, απ’ όταν «έριξαν» τον Κώστα Καραμανλή, έχουμε χάσει το μέτρημα των πάλαι ποτέ… αφεντάδων του τόπου, που «παραδίδουν» τον κλεμμένο πλούτο τους. Είτε μέσω πλειστηριασμών, είτε ξεπουλώντας και «σκοτώνοντας» τα χρυσαφιά, τα ασημικά και όλα τα υπάρχοντά τους, είτε βιώνοντας τον παροπλισμό τους και την ασημαντότητά τους.
Ποιοι; Οι κάποτε «σπουδαίοι και τρανοί» με τα θαλασσοδάνεια, τις μίζες, τα παλάτια και τα λεφτά του κοσμάκη.
Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται! Και η πιο μεγάλη δικαίωση είναι μπροστά! Έρχεται! Έρχεται η σειρά κι άλλων νταβατζήδων. Η παρακμή δεν έχει θέση σε τούτη τη δόλια αλλά και ευλογημένη πατρίδα»!