Στην Μαργαρίτα του MasterChef, ή αλλιώς στη Μαργαρίτα Νικολαΐδη είναι αφιερωμένο το νέο τεύχος του περιοδικού «Κ», αυτήν την Κυριακή με την «Καθημερινή», όπου μεταξύ άλλων η νικήτρια του διαγωνισμού μαγειρικής μιλά για τη δημοσιότητα και το παρελθόν της.
Αντιγράφουμε από την «Καθημερινή»:
Κάθε φορά που λέω το όνομά της, σκέφτομαι κάτι που διάβαζα πρόσφατα για τα πολύτιμα μαργαριτάρια. Σχηματίζονται, λέει, αυθόρμητα στη φύση, γι’ αυτό είναι και εξαιρετικά σπάνια. Κάπως έτσι μοιάζει η Μαργαρίτα Νικολαΐδη όταν τη γνωρίζεις από κοντά. Με έναν αυθορμητισμό που σπανίζει, μπορεί να κάνει πολλά. Από το να στεφθεί η πρώτη γυναίκα MasterChef στην Ελλάδα και να γράψει ιστορία ως η πιο αγαπητή παίκτρια ριάλιτι που πέρασε ποτέ από την ελληνική TV μέχρι να γίνει –άθελά της– ένα λαϊκό σύμβολο γυναικείας ενδυνάμωσης μέσα στον ανδροκρατούμενο χώρο της γαστρονομίας και μια αισιόδοξη βεβαιότητα ότι το καλό πάντα θα κερδίζει στο τέλος. Το καλύτερο, βέβαια, είναι ότι η φυσική της αντίδραση σε όλα τα παραπάνω θα μπορούσε κάλλιστα να συμπυκνωθεί στο μότο που έγραφε το μπλουζάκι που φορούσε όταν τη συνάντησα: «It’s Ok!».
«Με έχει τρομάξει λίγο η τηλεόραση, αυτή η ξαφνική δημοσιότητα. Σου φοράνε ταμπέλες στην TV. Εγώ πήρα την ταμπέλα του λαϊκού-καλού παιδιού. Όχι ότι δεν μου αρέσει, ίσα ίσα, αλλά όσο περνάει ο καιρός θα ξεχαστεί κι αυτό, θα ’ρθει ένας άλλος να πάρει τη θέση σου και θα ξεφουσκώσεις. Η μαμά μου τις προάλλες μίλησε αυθόρμητα σε μια πρωινή εκπομπή για τον θάνατο του πατέρα μου και αισθάνθηκα πολύ άβολα. Τι χρειάζεται να ξέρει ο κόσμος πού μεγάλωσα εγώ και τι έχω περάσει; Σε τι αποσκοπεί; Σε έναν διαγωνισμό μαγειρικής μπήκα. Αν ήθελα να πουλήσω το δράμα μου, θα πήγαινα σε άλλη εκπομπή. Δεν θέλω να σκαλίζω το παρελθόν, δεν ωφελεί. Να στενοχωρηθώ για πράγματα που ούτε καν θυμάμαι; Δεν είμαι αχάριστη με τη ζωή. Πέρασα δυσκολίες, αλλά δεν μου έλειψε ποτέ τίποτα. Μεγάλωσα με αγάπη, δίπλα σε υπέροχους ανθρώπους. Ξέρεις, τώρα τελευταία πολλοί μού λένε να κάνω ψυχοθεραπεία, αλλά σκέφτομαι «αφού δεν ξέρω τι πρόβλημα έχω, τι να πάω να πω;». Το δίλημμά μου, τώρα, είναι αν θέλω να συνεχίσω να είμαι μπροστά από τα φώτα ή αν θέλω να χωθώ σε μια κουζίνα και να μη με αναγνωρίζει κανείς. Η δημοσιότητα είναι αδηφάγο πράγμα. Προσπαθώ να προστατεύω τον εαυτό μου, για να μη γίνω παρανάλωμα».