Όλοι όσοι έσπευσαν να αθωώσουν τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου και να αποφανθούν ότι για όλα τα δεινά φταίει η κυβέρνηση Καραμανλή (λες και ήταν η μόνη κυβέρνηση που πέρασε από αυτόν τόπο) προφανώς δεν απαντούν σε συγκεκριμένα ερωτήματα.
Πρώτον, πολιτικά πως είναι δυνατόν και για ποιους λόγους να αθωώνουν την κυβέρνηση Παπανδρέου με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» και βεβαίως όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-Σημίτη;
Δεύτερον, με την εμμονή τους να αθωώσουν τον κ. Γεωργίου και να τα φορτώσουν όλα στον Κώστα Καραμανλή και την κυβέρνησή του γιατί λησμονούν να πουν συγκεκριμένα πράγματα;
Τρίτον, ένα μείζον θέμα το οποίο εν τέλει είναι εθνικό και όχι στενά οικονομικό γιατί το έχουν μετατρέψει σε πολιτικό στη λογική του μένους απέναντι στον Κώστα Καραμανλή;
Και αυτό φαίνεται από τους ανθρώπους που έσπευσαν να βγουν δημόσια και να στηρίξουν τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε όποια δημόσια τοποθέτησή τους ρίχνουν χολή για την κυβέρνηση Καραμανλή και τον ίδιον προσωπικά.
Ήδη, εδώ και καιρό διαμορφώνεται στον πολιτικό χάρτη ένα Αντι Καραμανλικό μπλοκ από πρόσωπα από όλους τους πολιτικούς χώρους τα οποία διακινούν και το σενάριο περί της στήριξης του Κώστα Καραμανλή στον Αλέξη Τσίπρα μέσα στο οποίο εμπλέκουν εμμέσως πλην σαφώς και τον πρόεδρο Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.
Και βεβαίως τα παραπάνω ευφάνταστα έχουν να κάνουν με πολιτικά θέματα και πάντως απορρέουν από ανθρώπους που με κάθε ευκαιρία επιδεικνύουν το Αντι Καραμανλικό τους μένος.
Το θέμα όμως του κ. Γεωργίου δεν είναι πολιτικό αλλά βαθιά εθνικό.
Και πράγματι είναι απορίας άξιο πως όλοι αυτοί έσπευσαν πριν ακόμα αποφανθεί η δικαιοσύνη να τον αθωώσουν και να τον «βγάλουν λάδι»...
Γιατί έγινε αυτό; Αρκεί να δει κανείς ποιοι έσπευσαν να κάνουν τους μάρτυρες αθώωσης του Γεωργίου και εν τέλει ποιόν θέλησαν να αθωώσουν με αυτή τους τη στάση...
Σε απλά ελληνικά ήταν όλοι αυτοί που συνεργάστηκαν με τον Γιώργο Παπανδρέου και φυσικά το ΠΑΣΟΚ το οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει ότι δεν ευθύνεται για την είσοδο του ΔΝΤ και των μνημονίων στη χώρα μας.
Τουτέστιν, τα «γραμμάτια» είναι πολιτικά και ως εκ τούτου το εθνικό πάει περίπατο.
Δηλαδή, ο Στέφανος Μάνος και οι πολιτικοί του φίλοι δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι διεγράφη από τον Κώστα Καραμανλή και δεν λησμονούν ότι το 2004 τους αποκατάστησε πολιτικά ο Γιώργος Παπανδρέου βάζοντας το Μάνο και το κόμμα του τη «Δράση» στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι άλλοι από αυτούς λησμονούν ότι ευεργετήθηκαν από την κυβέρνηση Καραμανλή γιατί αλλιώς θα βρίσκονταν σε πολιτική αφάνεια.
Τούτο αυτό ισχύει και για τα στελέχη του Σημιτικού ΠΑΣΟΚ τα οποία επιθυμούν να ξεφορτωθούν τις όποιες ευθύνες φορτώνοντας τα πάντα στην κυβέρνηση Καραμανλή.
Με τη μόνη διαφορά λησμονούν ότι ο λαός σε αντίθεση με αυτούς τους ίδιους καταδίκασε το ΠΑΣΟΚ στο να είναι ένα κόμμα του 5% και βεβαίως και προσωπικά τον Γιώργο Παπανδρέου που δεν κατάφερε τα εισέλθει στη Βουλή στις πρόσφατες εκλογές κάνοντας το δικό του κόμμα.
Τουτέστιν, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και τoν ΓΑΠ, τον Στέφανο Μάνο, τη «Δράση», και τους λοιπούς αλλά και τον κ. Γεωργίου, εν προκειμένω, τους έχουν καταδικάσει οι ίδιοι οι ψηφοφόροι πριν το θέμα φτάσει στη Δικαιοσύνη.
Και αυτή η καταδίκη είναι Πολιτική και ουδόλως Νομική.
Γιατί ο λαός κάτι καταλαβαίνει και κάτι αφουγκράζεται...
Το ερώτημα, βεβαίως είναι γιατί μαζί με όλους τους παραπάνω έσπευσαν με τη στάση τους να στηρίξουν τον κ. Γεωργίου και ορισμένοι από τη ΝΔ με τη τακτική της σιωπής.
Και είναι απορίας άξιο πως είναι δυνατόν ένα θέμα που βρίσκεται σε φάση διερεύνησης από τη Δικαιοσύνη και ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι να προβάλουν αυτόκλητοι μάρτυρες αθώωσης του εν λόγω προσώπου;
Γιατί, δηλαδή, δεν περιμένουν να αποφανθεί η Δικαιοσύνη;
Και επιπλέον, όλοι αυτοί που λένε και γράφουν για την αθωότητα του κ. Γεωργίου γιατί δεν απαντούν στα εύλογα ερωτήματα και περιορίζονται να λένε ότι είναι ψέμα ότι ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ έβαλε τη χώρα στο Μνημόνιο καθώς ανέλαβε στις 2 Αυγούστου του 2010 όταν η χώρα ήταν ήδη τρεις μήνες στο Μνημόνιο;
Γιατί δεν λένε, όμως, από κει και πέρα τι έγινε για το οποίο έχει προσωπική και αποκλειστική ευθύνη ο κ. Γεωργίου;
Αποκρύπτουν, δηλαδή, το γεγονός ότι ο πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ χωρίς να τηρήσει την οποιαδήποτε διαδικασία προβλεπόταν (χωρίς να συγκαλέσει το Δ.Σ όπως οριζόταν) και χωρίς να διαπραγματευτεί με τους Θεσμούς αποφάσισε μόνος του να πάει το έλλειμμα από το 13% στο 15% δηλαδή να το αυξήσει 2 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.
Η παραπάνω απόφασή του στη γλώσσα των αριθμών σήμαινε μέτρα 11-12 δις όσα δηλαδή έπρεπε να πάρει η χώρα στο 2ο μνημόνιο.
Με άλλα λόγια ο κ. Γεωργίου δεν ευθύνεται για την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο αλλά για την περαιτέρω βύθιση της χώρας στο 2ο Μνημόνιο.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Και οι πρωταγωνιστές επίσης είναι γνωστοί.
Ένα όμως είναι δεδομένο. ¨Ότι ο κ. Γεωργίου ήταν η «κερκόπορτα» για το 2ο Μνημόνιο και ότι ακολούθησε.
Ως εκ τούτου, μήπως όλοι αυτοί από το πολιτικό σύστημα που έσπευσαν να αθωώσουν τον κ. Γεωργίου τελικά προσπαθούν να αθωώσουν και τους εαυτούς τους;
Επί πλέον, μήπως τρόμαξαν στη ιδέα ότι μπορεί και να λάμψει η αλήθεια και ο συνήθης ύποπτος, μέχρι σήμερα για αυτούς, ήτοι ο Κώστας Καραμανλής, να μην είναι εν τέλει όπως τον παρουσίαζαν τόσο καιρό;
Και βέβαια τι θα απογίνουν όλοι αυτοί «χωρίς βαρβάρους»;
Γιατί, ακόμα και αν εν τέλει αθωωθεί ο κ. Γεωργίου θα λάμψει η αλήθεια που μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική από ότι τους βόλευε να την παρουσιάζουν.
Και τότε που θα κρυφτούν;
Γιατί τελικά όσοι εξαρτούν τα λόγια και τα έργα τους με την εμμονή «πως θα πλήξουν» τον Καραμανλή δεν κάνουν τίποτα άλλο από τα να πλήττουν τους εαυτούς τους και τον τόπο. Το μέλλον θα ... δείξει.