Η χθεσινές τραγικές εικόνες των φοβερών εκρήξεων σε αποθήκη πυρομαχικών στη διασπορά της 111 Πτέρυγος Μάχης στην Αεροπορική Βάση της Νέας Αγχιάλου, εξαιτίας της μεγάλης πυρκαγιάς που ξέσπασε στην ευρύτερη περιοχή και «καβάλησε» την περίμετρο των εγκαταστάσεων των αποθηκών, αποτέλεσε το τρίτο – και ελπίζουμε – τελευταίο μείζον συμβάν που σημειώθηκε στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων το τελευταίο δεκαήμερο.
Τρία μείζονα συμβάντα, τα δύο από τα οποία έπληξαν καίρια – κατά την προσωπική μας άποψη – το πολύ υψηλό κύρος που χαίρουν οι Ένοπλες Δυνάμεις στην Ελληνική κοινωνία, ενώ το τρίτο και το πιο σοβαρό στοίχισε τη ζωή σε δύο Ήρωες εν ειρήνη, τους δύο πιλότους του πυροσβεστικού αεροσκάφους CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών που κατέπεσε και συνετρίβη στη διάρκεια των προσπαθειών κατασβέσεως της μεγάλης πυρκαγιάς στην Κάρυστο Ευβοίας, που δεν σχετίζεται με τα άλλα δύο ει μη μόνο χρονολογικώς, καθώς συνέπεσε στην προαναφερθείσα χρονική περίοδο.
Τρία γεγονότα μέσα σε ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να αποδοθούν στην τύχη («έτυχαν» τώρα), όμως δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να παραμείνουμε μόνο στον παράγοντα «τύχη» ή στον παράγοντα «κλιματική αλλαγή» και να προχωρήσουμε πιο κάτω.
«Κάτι» πρέπει να υπάρχει, να «υφέρπει» όλο αυτό το διάστημα και να «αποκαλύπτεται» τώρα. Δυστυχώς.
Θυμίζουμε ότι με την εξαίρεση του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος, που είναι τελείως διαφορετική περίπτωση και δεν θα την εξετάσουμε εδώ, το πρώτο συμβάν ήταν το περιστατικό με τον έμπειρο Επιλοχία κομάντο (22 χρόνια στις Ειδικές Δυνάμεις) της επίλεκτης 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο, όπου εξεμάνη όταν πληροφορήθηκε ότι τον τοποθέτησαν για τέταρτη συνεχόμενη μέρα σε ομάδες περιπόλων για πυρασφάλεια στην Αττική, αν και, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας που δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν καθώς διεξάγεται επισήμως ΕΔΕ, είχε σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα. Ο Επιλοχίας πήρε το ατομικό του τυφέκιο, εισέβαλε στο Διοικητήριο της Μονάδος, έριξε μερικά αβολίδωτα στον αέρα και μία καπνογόνο και κλείστηκε εκεί.
Κατ’αρχάς αν ισχύει η πληροφορία ότι όντως είχε σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα, αυτό θα έπρεπε να έχει επιλυθεί ΑΜΕΣΑ από τους φυσικούς, άμεσους, προϊσταμένους του, δηλαδή το διμοιρίτη και το λοχαγό του, για να καταλήξει ως έσχατη λύση σε επίπεδο του Διοικητή της Μοίρας. Σε όλες τις Ένοπλες Δυνάμεις, πολύ περισσότερο στις Ειδικές Δυνάμεις το πρώτο που φροντίζουν οι Διοικητές είναι το υπό τη διοίκησή τους προσωπικό. Αν όχι, τότε έχουν κάνει μία τρύπα στο νερό. Και για να λυθεί το ζήτημα με τον Επιλοχία πήγε με αστραπιαία ταχύτητα στη Μονάδα ο ίδιος ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κ.Φλώρος, ο οποίος προέρχεται φυσικά από τις Ειδικές Δυνάμεις και στο παρελθόν είχε διατελέσει Διοικητής Λόχου στη συγκεκριμένη Μονάδα. Ο Αρχηγός έδρασε όπως έπρεπε και όπως ήξερα και το θέμα έληξε άμεσα. Αυτό είναι γεγονός. Είναι όμως και σωστό και «υγιές» από στρατιωτικής πλευράς, να παρακάμπτεται κατά τόσο βάναυσο τρόπο ολόκληρη η αλυσίδα διοικήσεως; Ο Διοικητής του υπερκείμενου σχηματισμού, της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομέων-Αλεξιπτωτιστών; Ο Διοικητής της Ι ης Μεραρχίας, όπου υπάγεται η προαναφερθείσα Ταξιαρχία; Και αν εδώ πει κάποιος ότι λόγω αποστάσεως δεν μπορούσαν να έλθουν γρήγορα από τη Ρεντίνα Θεσσαλονίκης στον Ασπρόπυργο, υπάρχουν στην Αθήνα και άλλοι υπεύθυνοι, πριν φτάσουμε στην Αρχηγό ΓΕΕΘΑ.
Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως η επέμβασή του έφερε αποτέλεσμα, καθώς δεν υπήρξε τίποτα χειρότερο. Όμως αυτή η άμεση επέμβασή του, τι εικόνα «υγιούς διοικήσεως» δίνει στο στράτευμα; Στο Στράτευμα και όχι στο κοινό μέσω των «γνωστών διαύλων». Και σε τελική ανάλυση ως πότε θα χρησιμοποιούμε επίλεκτους κομάντος, εκπαιδευμένους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν, σε αποστολές που δεν συνάδουν ούτε με το επίπεδο εκπαιδεύσεως ούτε με το επίπεδο των επίλεκτων αυτών μονάδων; Δεν μπορεί τη μία μέρα να κάνεις άσκηση ανακατάληψη βραχονησίδος, την άλλη να πέφτεις με αλεξίπτωτα, και το επόμενο τετραήμερο να κάνεις…πυρασφάλεια στα δάση και στα άλση της Αττικής και όλης της Ελλάδος! Κάπου έλεος και από πλευράς σωματικής και ψυχικής καταπονήσεως αλλά και από πλευράς καθαρώς επιχειρησιακής.
Το δεύτερο συμβάν, χθες στη Νέα Αγχίαλο, είναι άλλου μεγέθους και επιπέδου. Έχοντας στο παρελθόν επισκεφθεί τη συγκεκριμένη Μονάδα (και συγκρότημα αποθηκών) αλλά και υπηρετήσει ο ίδιος στη διάρκεια της 24μηνης στρατιωτικής θητείας σε παρόμοια Μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας, γνωρίζω και δέχομαι (συγνώμη για τη χρήση του πρώτου ενικού) ότι τα μέτρα από πλευράς ΠΑ έχουν γίνει έτσι ακριβώς όπως τα λέει η χθεσινοβραδυνή ανακοίνωση του ΓΕΑ (αν και η χρησιμοποιούμενη σε αυτήν ορολογία και τρόπος γραφής δεν μοιάζουν για «αεροπορικές»).
Όμως… Και έτσι ακριβώς να έχουν γίνει, που επαναλαμβάνουμε ότι δεν το αμφισβητούμε, θα έπρεπε να υπάρχει πολύ καλύτερος ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ μεταξύ της διοικήσεως της μονάδος και των πυροσβεστικών δυνάμεων. Δεν είναι δυνατόν να βλέπεις να υπάρχει μία δυνατή πυρκαγιά, που να κατευθύνεται προς μία ενεργή Μονάδα αποθηκών πυρομαχικών και να μην κινήσεις γη και ουρανό για να τη σταματήσεις ΠΡΙΝ περάσει τα όρια της Μονάδος στο εσωτερικό της. Αλλά και η εν συνεχεία από επικοινωνιακής πλευράς αντιμετώπιση του θέματος δεν ήταν και η πλέον ενδεδειγμένη.
Ίσως για όλους αυτούς τους λόγους, για τον καθένα ξεχωριστά και όλους μαζί, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κ.Νίκος Δένδιας «τα πήρε στο κρανίο», κατά το κοινώς λεγόμενο, και σήμερα πρωί – πρωί κάλεσε την ΕΡΤ και έκανε τις γνωστές δηλώσεις του (που δημοσιεύονται σε άλλο σημείο), για διενέργεια κατεπείγουσας ΕΔΕ από το ΓΕΑ, που ήδη διενεργείται, ενώ και πριν λίγο προανήγγειλε επιθεωρήσεις, επικαιροποιήσεις των μέτρων πυρασφάλειας και ασκήσεις πυρασφάλειας σε όλες τις μονάδες της χώρας το επόμενο τριήμερο, με υπεύθυνο για την παρακολούθηση της προόδου τους τον ΥΦΕΘΑ κ.Νίκο Χαρδαλιά.
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο. Ευτυχώς που δεν είχε προλάβει να κατασκευαστεί στην ίδια περιοχή της Μαγνησίας, ο …τρίτος ναύσταθμος για την «κάλυψη» (λέμε τώρα) των επιχειρησιακών αναγκών του Στόλου, γιατί τώρα μπορεί να τρέχαμε διπλά!