Χθες η Τουρκία ανακοίνωσε πως πραγματοποίησε επιτυχημένη δοκιμή του βαλλιστικού της βλήματος με την επωνυμία “Tayfun” (Τυφώνας) στη θαλάσσια περιοχή του Ευξείνου Πόντου και ότι το βλήμα αυτό, που στην ουσία πρόκειται για ένα κατευθυνόμενο βλήμα εδάφους – εδάφους της τουρκικής εταιρείας Roketsan, έπεσε στη θαλάσσια περιοχή στα ανοικτά της Σινώπης, αφού διένυσε απόσταση 350 ναυτικών μιλίων ή 561 χιλιομέτρων!
Μία δοκιμή που έρχεται να προστεθεί σε όλες τις άλλες απειλές της Άγκυρας εναντίον της χώρας μας, που συνεχώς εντείνονται.
Αυτά «λέει» η είδηση, που έχει τα υπέρ και τα κατά της.
Ένα «υπέρ» (για την Τουρκία) ότι αποκτά ένα βλήμα – φορέα που μπορεί εύκολα, αν και όποτε τελειοποιηθεί να «μεταφέρει» τον πόλεμο στο εσωτερικό μιας άλλης γειτονικής χώρας, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά της Ελλάδας. Η απόσταση των 561 χιλιομέτρων που διάνυσε το βλήμα αν «τοποθετηθεί» πάνω σε ένα χάρτη, μπορεί να πλήξει σημαντικές υποδομές στο εσωτερικό της Ελλάδος, ακόμα και στη Δυτική Ελλάδα.
Ένα άλλο «υπέρ» της Τουρκίας είναι ότι το συγκεκριμένο βλήμα αποτελεί μία καθαρά τουρκική προσπάθεια και επιτυχία της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραγνωριστεί, καθώς για άλλη μία φορά αποδεικνύεται έμπρακτα ότι η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει πραγματοποιήσει τεράστια άλματα προόδο σε όλους τους τομείς, αποτελώντας έτσι ένα σημαντικό και υπολογίσιμο «βραχίονα» στην άσκηση της (όποιας) τουρκικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας της Άγκυρας σε βάρος των γειτόνων της προωθώντας έτσι (και στηρίζοντας) τις αναθεωρητικές της σκέψεις και προσπάθειες.
Ένα τρίτο «υπέρ» της Άγκυρας είναι ότι τώρα μεν το βλήμα όταν εξελιχθεί και τελειοποιηθεί θα μπορεί να φέρει συμβατική εκρηκτική κεφαλή, αν όμως η Άγκυρα προχωρήσει το θέμα της κατασκευής του πυρηνικού της εργοστασίου, με τη βοήθεια των Ρώσων, απέναντι από τη Ρόδο, τότε ποιος δεν μας λέει ότι λίγο καιρό αργότερα θα μπορεί να βάλλει και τακτικές πυρηνικές κεφαλές στο συγκεκριμένο πύραυλο φορέα.
Όμως όσοι πιστεύουν ότι έγειρε η πλάστιγγα υπέρ των Τούρκων εξαιτίας του γεγονότος αυτού, δεν έχουν δίκιο. Σε πολλά πράγματα στην Ελλάδα είμαστε «ή του ύψους ή του βάθους». Ασφαλώς και οι αρμόδιοι γνωρίζουν το γεγονός, καθώς για να φτάσουμε στο σημείο της επιτυχούς δοκιμής έχουν προηγηθεί πολλά χρόνια σχεδίασης, κατασκευής και επί μέρους δοκιμών, που δεν μπορούν να μείνουν κρυφές. Και δεν έχουν μείνει και ασφαλέστατα οι Έλληνες επιτελείς έχουν κάνει τα σχέδιά τους για την αντιμετώπιση αυτής της (δυνητικής) απειλής.
Ανεξάρτητα όμως των όποιων επιτελικών σχεδίων για την αντιμετώπιση της απειλής αυτής έχουν γίνει, που φυσικά δεν γνωρίζουμε, αλλά και να γνωρίζαμε αποκλείεται να τα αποκαλύπταμε, ΣΗΜΕΡΑ και για το επόμενο χρονικό διάστημα η Ελλάδα και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας έχουν δύο συστήματα που μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία μία τέτοια απειλή.
Το πρώτο είναι το γαλλικής κατασκευής, βλήμα «πλεύσης» (“cruise”) SCALP-NG που εδώ και περισσότερο από μία 15ετία διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, αρχικά για τα μαχητικά της Mirage 2000-5 Mk.2 και τώρα και για τα μαχητικά της Rafale F3R. Το βλήμα αυτό με τις τεχνικές δυνατότητες που έχει μπορεί να πλήξει στρατηγικής σημασίας στόχους στο εσωτερικό της Τουρκίας με ακρίβεια πλήγματος ενός τετραγωνικού μέτρου! Επομένως οι Τούρκοι ΞΕΡΟΥΝ, ότι μπορούμε να πλήξουμε όποιον στόχο στο εσωτερικό της Τουρκίας θέλουμε από τις γέφυρες της Κωνσταντινούπολης μέχρι τα φράγματα στη λίμνη Βαν, λέμε τώρα χάρη της συζήτησης δύο πρόχειρους στόχους που μας έρχονται στο μυαλό.
Επομένως, έχοντας ήδη τα βλήματα SCALP-NG στο ελληνικό οπλοστάσιο, το γεγονός αυτό από μόνο του λειτουργεί ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΑ για οποιαδήποτε «κακή σκέψη» της Άγκυρας. Γιατί ξέρουν ότι αν γίνει τέτοιο χτύπημα λίγη ώρα αργότερα θα υπάρξει ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΗ!
Το δεύτερο δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο οπλικό σύστημα, αλλά το πλήρες σύστημα της ελληνικής αεράμυνας που καλύπτει ΟΛΑ τα επίπεδα και θεωρείται και είναι μία από τις πιο πλήρεις σε επίπεδο ΝΑΤΟ! Και τα συστήματα που συνθέτουν το ολοκληρωμένο πλέγμα της ελληνικής αεράμυνας έχουν τη δυνατότητα εκτός από εχθρικά αεροσκάφη να πλήττουν και εχθρικά βλήματα εν πτήσει, όπως το τουρκικό “Tayfun”.
Συμπερασματικά. Η είδηση αυτή από πλευράς της Τουρκίας ΑΣΦΑΛΩΣ και θέλει προσοχή από ελληνικής πλευράς. Αλλά την προσοχή που της αναλογεί, στο σωστό ποσοστό, και όχι τις συνηθισμένες ελληνικές υπερβολές, που ήδη έχουν αρχίσει να της δίνουν «ορισμένοι». Και συνήθως πρόκειται για άτομα με τόσες και τέτοιες «γνώσεις», που θεωρούν τα ίχνη των υδρατμών πίσω από τους κινητήρες των αεροσκαφών, ως προσπάθεια …ψεκασμού!
«Ιχνηλάτης»