Γνώμονας, στην όποια διαπραγμάτευση με την Τουρκία, πρέπει να είναι η φράση του Τάσσου Παπαδόπουλου για την «υπεράσπιση του δικαίου, της αξιοπρέπειας και της ιστορίας μας» και σε κάθε περίπτωση «να μην υποθηκεύσουμε το μέλλον της πατρίδας μας στην πολιτική βούληση της Τουρκίας»!
Πριν από 19 χρόνια, στις 7 Απριλίου 2004, ο αείμνηστος Κύπριος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος κάλεσε τον λαό του να απορρίψει το σχέδιο Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου.
Κόντρα στις πιέσεις που του ασκήθηκαν από ΗΠΑ, Βρετανία, κυπριακά και ελλαδικά κόμματα, ο 5οςΠρόεδρος της Κύπρου ζήτησε από τον λαό του να «υπερασπιστεί το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την ιστορία του» και «να μην υποθηκεύσει» το μέλλον της Μεγαλονήσου «στην πολιτική βούληση της Τουρκίας»!
Το «ΟΧΙ» των Κυπρίων δεν κατέστρεψε το νησί, όπως προέβλεπαν οι Κασσάνδρες, αλλά αντίθετα, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, την 1η Μαΐου 2004, η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης!
Σήμερα, λίγο πριν από την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση στην πατρίδα μας, οι συζητήσεις «για να τα βρούμε με την Τουρκία» έχουν μπει στον δημόσιο διάλογο, όμως «κάτω από τα ραντάρ», αφενός λόγω του κλίματος σκανδαλολογίας που επικρατεί και αφετέρου λόγω των οικονομικών ζητημάτων που κυρίως απασχολούν την κοινωνία.
Βέβαια, είναι αυτονόητο ότι η όποια συζήτηση πρέπει να περιμένει τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ελλάδα και Τουρκία.
Θα έχει μια νέα θητεία ο Ερντογάν ή θα έχουμε ως συνομιλητή τον σκληρό και αδιάλλακτο κεμαλιστή Κιλιτσντάρογλου;
Στην πατρίδα μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός ή θα τον διαδεχθεί ο Αλέξης Τσίπρας; Θα είναι αυτοδύναμοι ή όχι; Και ποιος θα είναι ο πολιτικός εταίρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας; Και ακόμα, ποιος μπορεί να αποκλείσει 100% την πιθανότητα κυβέρνησης «ειδικού σκοπού» αν δεν βγει «λευκός καπνός» από την κάλπη;
Οι Τούρκοι, κόντρα στην πεποίθηση κάποιων στην πατρίδα μας ότι μετά τους φονικούς σεισμούς άλλαξαν, φρόντισαν να μας καταστήσουν σαφές ότι οι στρατηγικές επιδιώξεις της Αγκυρας είναι διαχρονικές, πάγιες και παραμένουν επίκαιρες, παρά τη φενάκη της «διπλωματίας των σεισμών».
Οι πρόσφατες δηλώσεις του εξ απορρήτων του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνονται ότι ρίχνουν τους τόνους της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, αλλά επί της ουσίας συντηρούν τον προκλητικό και ανιστόρητο τουρκικό επεκτατισμό.
Ο κ. Καλίν από τη μια λέει ότι «δεν βλέπουμε την Ελλάδα ως απειλή», αλλά από την άλλη δηλώνει ότι «όταν υπάρχει απειλή για την κυριαρχία μας, τη ζωή μας, την πολιτική μας ενότητα, φυσικά, το πιο φυσικό μας δικαίωμα είναι να απαντήσουμε σε αυτήν».
Από ποιον είναι αυτή η απειλή; Από την Ελλάδα;
Και ακόμα, ο κ. Καλίν ανέφερε ότι υπάρχουν ανοιχτά θέματα με την πατρίδα μας: «Υπάρχει η ασφάλεια των συνόρων (σ.σ.: ποιος, άραγε, έκανε την υβριδική επίθεση στον Εβρο το 2020). Υπάρχει ο εναέριος χώρος (σ.σ.: ποιος, άραγε, παραβιάζει τον εναέριο χώρο μας). Υπάρχουν θέματα θαλάσσιας υφαλοκρηπίδας (σ.σ.: ποιος, άραγε, κάνει γεωτρήσεις ή απειλεί με γεωτρήσεις σε περιοχές που δεν του ανήκουν). Υπάρχει το Λιμενικό (σ.σ.: ποιος άραγε -μεταξύ άλλων- το κατηγορεί για pushbacks). Υπάρχουν διπλωματικές σχέσεις (σ.σ.: ποιος άραγε έλεγε… διπλωματικά «Μητσοτάκης γιοκ»)».
Και τέλος πάντων, καλή η… επίθεση φιλίας του κ. Καλίν, αλλά δεν ακούσαμε ότι η Τουρκία θα άρει το «casus belli» κατά της Ελλάδας… Δεν ακούσαμε ότι θα σταματήσει η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας επί των νήσων του Αιγαίου… Δεν ακούσαμε ότι θα σταματήσουν οι παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας… Δεν ακούσαμε ότι θα γίνει σεβαστή η αναφορά της Συνθήκης της Λωζάννης που προσδιορίζει τη μειονότητα της δυτικής Θράκης ως «μουσουλμανική» και όχι ως «τουρκική». Τέλος, δεν ακούσαμε ότι θα σταματήσει η κατοχή του «Αττίλα» στην Κύπρο!
Μήπως αυτός ο αιφνίδιος… έρωτας είναι απλά μια κίνηση τακτικής για να μπορέσει η Τουρκία να πάρει τα αναβαθμισμένα F-16 και να την οικονομική βοήθεια που έχει ανάγκη μετά τους σεισμούς;
Το μέλλον θα δείξει -και όχι το τόσο μακρινό- σύντομα, μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες!
Ομως, δικό μας καθήκον είναι να έχουμε ξεκάθαρες «κόκκινες εθνικές γραμμές». Το έχουμε ξαναγράψει από αυτή τη στήλη: Για να μη μας τύχουν άλλες «Πρέσπες»!
Δεν πιστεύω ότι κάποιοι από τους πολιτικούς ταγούς της χώρας είναι λιγότερο πατριώτες από κάποιους άλλους. Ομως, πρόσφατα αντιληφθήκαμε τι σημαίνει να κάνεις λάθος διαπραγμάτευση!
Να θυμίσω κάτι, που δυστυχώς πέρασε και αυτό στα ψιλά λόγω της προεκλογικής περιόδου: λόγω του εγκληματικού λάθους της αναγνώρισης από τη Συμφωνία των Πρεσπών της ύπαρξης «μακεδονικής» γλώσσας, το Πρωτοδικείο Φλώρινας αναγνώρισε σωματείο που έχει ως σκοπό την προώθηση της «μακεδονικής» γλώσσας στην πατρίδα μας!
Στην απόφαση η γλώσσα δεν αναφέρεται ούτε καν ως «σλαβομακεδονική», αλλά ως «μακεδονική»!
Τρελάθηκε η δικαστής που αποφάσισε έτσι ή ήταν… «πράκτορας»; Δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω. Απλά, αποφάσισε με βάση το άρθρο 1 παρ. 3γ της Συμφωνίας των Πρεσπών, που ορίζει ρητά ότι «επίσημη γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας θα είναι η μακεδονική γλώσσα»!
Το τραγικό είναι πως οι μόνοι που απέμειναν να παλεύουν κατά της ανιστόρητης θέσης, ότι το ιδίωμα που μιλούν στη Βόρεια Μακεδονία δεν είναι «μακεδονική γλώσσα», αλλά μια βουλγαρική διάλεκτος, είναι οι Βούλγαροι (για δικούς τους, βέβαια, γεωπολιτικούς λόγους, όχι για να προασπίσουν τις δικές μας θέσεις).
Αρα, ναι στην ειρηνική συμβίωση με την Τουρκία, αλλά όχι άλλες «Πρέσπες»!
Και γνώμονας, στην όποια διαπραγμάτευση, η φράση του Τάσσου Παπαδόπουλου
«η υπεράσπιση του δικαίου, της αξιοπρέπειας και της ιστορίας μας» και σε κάθε περίπτωση «να μην υποθηκεύσουμε το μέλλον της πατρίδας μας στην πολιτική βούληση της Τουρκίας»!
ΠΗΓΗ: Realnews