Για... διεκδικητική εξωτερική πολιτική αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά, αλλά και για την «ευκαιρία» της συμφωνίας των Πρεσπών, μίλησε ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, συνεχίζοντας το «rebranding» του, κατά την ομιλία του σε τελετή απονομής βραβείων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ειδικότερα, «Σήμερα περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ξανά μια στρατηγική πυξίδα, ειδικά σε σχέση με την άμεση περιοχή της. Στη βάση μιας διεκδικητικής εξωτερικής πολιτικής που δεν περιμένει απαντήσεις από την Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο ή άλλες πρωτεύουσες, αλλά από τις δικές της δυνάμεις και στη βάση του δικού της εθνικού, και ευρωπαϊκού οράματος».
Τα παραπάνω επισήμανε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής των Βραβείων Ειρήνης και Συνεργασίας των Βαλκανικών Λαών που οργάνωσαν το τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) και το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της αναβλητικότητας στις σχέσεις με την Τουρκία
Αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά είπε πως «ένα συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε κυρίως από τη ραγδαία επιδείνωση του διεθνούς πλαισίου και τη μετατόπιση από το διεθνές δίκαιο στο δίκαιο του ισχυρού, που προωθεί ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, είναι με σιγουριά πως η Ελλάδα και γενικότερα ο ελληνισμός, δεν έχει την πολυτέλεια της αναβλητικότητας».
«Είδαμε την αποτυχία της προσπάθειας για προσφυγή στην Χάγη για οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας που προωθήθηκε χωρίς σχέδιο και στρατηγική. Αν δεν αποκτήσουμε μια στρατηγική δέσμευσης και πίεσης της Τουρκίας σε ένα ελληνοτουρκικό και ευρωτουρκικό πλαίσιο διαλόγου με ορίζοντα τη Χάγη - αν συνεχίσουμε έτσι χωρίς πυξίδα στα ελληνοτουρκικά - η γειτονική μας χώρα θα αξιοποιήσει την ύφεση στις σχέσεις μαζί μας προς όφελός της. Και θα επανέλθει στην ένταση, αφού θα έχει εξασφαλίσει τους εξοπλισμούς και τις συμμαχίες που θέλει» συνέχισε με τις αμφιλεγόμενες αναλύσεις του.
Κατέληξς στο θέμα με τους γαλλικούς πυραύλους meteor, όπου ο κ.Τσίπρας είπε ότι «δυστυχώς η κριτική μου ότι η ελληνογαλλική συμφωνία είναι ελλιπής επιβεβαιώθηκε», προσπαθώντας να δημιουργήσει αρνητική εικόνα για την κυβέρνηση.
«Δυστυχώς δεν είδαμε να αξιοποιούνται οι δυνατότητες της Συμφωνίας των Πρεσπών»
Σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών έπλεξε το εγκώνιο της, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, εμμένοντας πως «Η νέα αυτή εποχή είναι πολύ διαφορετική ακόμα και από αυτήν στην οποία συνάφθηκε η Συμφωνία των Πρεσπών, όμως αυτό καθιστά ακόμα πιο σημαντικό να πορευτούμε με τις αξίες μας και όχι να τις αποχωριστούμε. Απέναντι στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία που θεριεύουν, να πορευτούμε με τις αξίες της ειρήνης, της συνεργασίας και της προάσπισης των εθνικών μας συμφερόντων που μας είχαν καθοδηγήσει και τότε.
Αν δεν υπήρχε σήμερα Συμφωνία των Πρεσπών, αντί να πιέζεται η Βόρεια Μακεδονία να εφαρμόσει τη Συμφωνία - οι πιέσεις ασκούνταν επάνω μας, για να μπουν εσπευσμένα οι γείτονές μας στο ΝΑΤΟ, με το όνομα Μακεδονία και να αρχίσει όπως όπως η ενταξιακή τους πορεία.
Αντί να συζητάμε για την κύρωση τριών μνημονίων, έπρεπε να είχαμε δεκάδες συμφωνίες και πολλά Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας που θα είχαν επιτρέψει να είχαμε άλλο ρόλο και άλλους μοχλούς επιρροής στη χώρα, ειδικά σήμερα, απέναντι σε μια Κυβέρνηση που παραβιάζει τη Συμφωνία.
Δυστυχώς όμως, δεν είδαμε να αξιοποιούνται οι δυνατότητες της Συμφωνίας των Πρεσπών. Μετά από την περίοδο της σκληρής πατριδοκαπηλίας, που όλοι καταλάβαμε ότι είχε μόνο ψηφοθηρικό κίνητρο, γίναμε μάρτυρες μιας αδιέξοδης φοβικότητας.
Δυστυχώς στο ζήτημα αυτό (Μακεδονικό), δεν υπήρξε στρατηγική σκέψη για το μέλλον ούτε ιεράρχηση του εθνικού έναντι του κομματικού συμφέροντος".
Οι ευθύνες της ηγεσίας της Ε.Ε
Στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στις ευθύνες της ευρωπαϊκής ηγεσίας, λέγοντας πως «ας μην εκπλήσσονται τόσο πολύ για το πού βρισκόμαστε σήμερα οι ευρωπαϊκές ηγεσίες», επιδιδόμενος στο αγαπημένο του, σπορ... την αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών θεσμών.
Οι οποίες στηρίζουν μεν πολέμους, αλλά δεν θέλουν πρόσφυγες. Θέλουν μεν ξένους εργάτες, αλλά δεν θέλουν αυτοί να έχουν δικαιώματα. Θέλουν την πράσινη ατζέντα, αλλά με τα βάρη να πέφτουν όλα στους πολίτες, Η Ευρώπη στην οποία τα τελευταία χρόνια είδαν τα πλούτη τους να αυγατίζουν δεκάδες πολυεκατομυριούχοι από το εμπόριο με τη Ρωσία μέσα στον πόλεμο, από την πανδημία, ή από την ενεργειακή κρίση, ας μην εκπλήσσεται τόσο πολύ με τις ανισότητες στις ΗΠΑ. Ούτε από τον ρόλο που αποκτούν εκεί οι δισεκατομμυριούχοι. Ούτε και με την αμφισβήτηση της πράσινης ατζέντας. Ένα τέτοιο μέλλον μπορεί δυστυχώς να μην είναι μακριά ούτε για εμάς».
Όσο για τις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ υπογράμμισε πως «όσο λάθος είναι να κλείνουμε τα μάτια μας στην υποκρισία της Ευρώπης τα 30 χρόνια που πέρασαν, άλλο τόσο είναι λάθος να αποδεχόμαστε το ψευδοδίλημμα στο οποίο μας βάζει όλο και περισσότερο ο νέος Αμερικανός πρόεδρος. Ότι δηλαδή πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην υποκρισία του χθες και τον κυνισμό που μας προτείνει για το μέλλον.
Το διεθνές πλαίσιο των τελευταίων δεκαετιών μπορεί να ήταν βασισμένο σε αντιφάσεις, σε αδυναμίες και προφανώς στην αμερικανική ισχύ, αλλά το διεθνές δίκαιο και η φιλελεύθερη δημοκρατία παρέμεναν τα σημεία αναφοράς και επέτρεπαν στους πολίτες να πιέζουν τις κυβερνήσεις τους.
Σήμερα, οφείλουμε να παλέψουμε για ένα πιο δίκαιο και συμμετοχικό πλαίσιο διεθνών σχέσεων και όχι να αποδεχτούμε το δίκαιο του ισχυρού, ως σημείο αναφοράς για τον 21ο αιώνα. Χρειαζόμαστε ένα διεθνές σύστημα πολυμερούς διπλωματίας για έναν πολυπολικό κόσμο, όπου θα αποδεχτούμε ότι η Δύση θα είναι ισχυρή, αλλά όχι κυρίαρχη.
Η απάντηση της Ευρώπης πρέπει να είναι ξεκάθαρη : Επιστρέφουμε στις αρχές μας, μαθαίνοντας από τα λάθη των τελευταίων 30 χρόνων. Δεν αρκεί η ΕΕ να μιλάει για στρατηγική αυτονομία από τις ΗΠΑ και αναβάθμιση της αμυντικής της βιομηχανίας, αν δεν είναι σαφές ποιος είναι ο διεθνής ρόλος που διεκδικεί.
Πρέπει να σταματήσει να αφήνει την πρωτοβουλία των κινήσεων αποκλειστικά στις ΗΠΑ και να αποκτήσει ενεργό ρόλο στην επίλυση του Ουκρανικού και του Μεσανατολικού. Στο μεσανατολικό όπου βλέπουμε πόσο επικίνδυνες είναι οι θέσεις που βάζει ο πρόεδρος Τραμπ στο τραπέζι, πρέπει η Ε.Ε σε συνεργασία με αραβικές χώρες, αλλά και σε επαφή με το Ιράν, να θέσει τη συζήτηση στη βάση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης, όπως την ορίζουν οι Αποφάσεις του ΟΗΕ.
Η ευρωπαϊκή ηγεσία να αναλογιστεί εάν άξιζε τον κόπο, η επιμονή στην αμερικανική πολιτική που άφηνε ανοιχτή την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Ρώσος πρόεδρος για να εισβάλλει παράνομα στην χώρα. Αλλά, βέβαια, και για τις επιπτώσεις που είχε ο πόλεμος πρώτα από όλα στον ουκρανικό λαό, αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία. Όπως και αν έχει σήμερα, οφείλει να χαράξει μια νέα στρατηγική για την ειρήνη για να μην βρεθεί πάλι προ ακόμα χειρότερων εκπλήξεων.
Γενικότερα, πρέπει να αναλογιστούμε ότι εάν οι ΗΠΑ επιδιώκουν την μετατόπιση της προσοχής τους στον Ινδικό και τον Ειρηνικό, δημιουργείται ένα τεράστιο κενό στην ευρύτερη περιοχή μας, που η ΕΕ πρέπει να γεμίσει αποκτώντας έναν ενεργό ρόλο στην προώθηση της ειρήνης, του διεθνούς δικαίου, της ειρηνικής επίλυσης διαφορών και του σεβασμού των Συμφωνιών».
Πηγή: tomanifesto.gr