Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ενάντια στην Ομοφοβία, την Αμφιφοβία και την Τρανσφοβία (17 Μαΐου), εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστίας συναντήθηκαν σήμερα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, προκειμένου να του παραδώσουν αρμοδίως περισσότερες από 150.000 υπογραφές και δράσεις που κινητοποίησε -μέσω εκστρατείας της διεθνούς οργάνωσης σε διεθνές και εγχώριο επίπεδο- η γνωστή υπόθεση ομοφοβικού και ρατσιστικού εγκλήματος μίσους εναντίον του Κώστα.
Τον γενικό γραμματέα Κωστή Παπαϊωάννου, όπως ανακοίνωσε η οργάνωση, συνάντησαν ο διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Ηρακλής-Σπυρίδων Ακτύπης, ο διευθυντής Εκστρατειών για την Ευρώπη στη Διεθνή Γραμματεία της Διεθνούς Αμνηστίας Φώτης Φιλίππου και ο ίδιος ο Κώστας που τον Αύγουστο του 2014, μαζί με τον τότε σύντροφο του πρόσφυγα, χτυπήθηκαν άσχημα από μια ομάδα ανδρών σε μια βίαιη επίθεση στην πλατεία Βαρνάβα στην Αθήνα.
Το πόδι του ήταν σπασμένο σε τρία σημεία καθώς τον χτύπησαν και τον κλώτσησαν επανειλημμένα. Μέχρι και σήμερα, κανένας ύποπτος δεν έχει ταυτοποιηθεί και προφανώς κανένας δεν έχει τιμωρηθεί.
«Ο τρόπος με τον οποίο μια Πολιτεία μεταχειρίζεται τις μειονότητες δείχνει πόσο πραγματικά δημοκρατική είναι. Είναι υποχρέωση της Πολιτείας να μας αντιμετωπίσει ισότιμα και απαιτούμε να μας προστατεύσει» δηλώνει ο Κώστας, σύμφωνα με την ανακοίνωση της οργάνωσης. «Ήταν πραγματικά σπουδαίο για μένα να νιώσω -μέσα στη φρίκη που βίωσα- ότι υπάρχουν άνθρωποι σαν εσάς (σ.σ. μέλη-υποστηρικτές της Διεθνούς Αμνηστίας) που παλεύουν με το σωστό τρόπο ώστε να μην περάσει άλλος συνάνθρωπός μας παρόμοιες καταστάσεις!», προσθέτει.
Οι εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστίας συζήτησαν με τον κ. Παπαϊωάννου για το σχεδιασμό του υπουργείου ως προς την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και άλλων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών της ΛΟΑΤΙ κοινότητας (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφυλοι/ες, τρανς, ίντερσεξ), των οποίων οι καταγγελίες αυξάνονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα.
«Αναμένουμε από την Πολιτεία να εκπληρώνει απαρέγκλιτα το καθήκον της σε κάθε περιστατικό ομοφοβικής, τρανσφοβικής ή ρατσιστικής βίας: να διενεργεί ανεξάρτητη έρευνα, να αναζητά ενεργά τους δράστες και να τους φέρνει ενώπιον της δικαιοσύνης λαμβάνοντας υπόψιν το κίνητρο μίσους. Δυστυχώς, δεν έχει πράξει ακόμη αυτά τα αυτονόητα στην περίπτωση του Κώστα», αναφέρει, σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο κ. Ακτύπης.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, παρά τις θετικές εξελίξεις στη νομοθεσία, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εμποδίσουν την κλιμακούμενη βία που υποκινείται από το μίσος και αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν το κίνητρο των επιθέσεων και να προστατεύσουν τα θύματα.
«Χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο στέλνουν σήμερα ένα ηχηρό και ξεκάθαρο κάλεσμα στις ελληνικές αρχές: να διασφαλίσουν ότι όλα τα ΛΟΑΤΙ άτομα, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, οι άνθρωποι κάθε χρώματος και άλλοι στόχοι εγκλημάτων μίσους στην Ελλάδα θα μπορούν να ζουν ελεύθεροι από οποιαδήποτε μορφή παρενόχλησης και βίας» επισημαίνει, επίσης στη σχετική ανακοίνωση, ο κ. Φιλίππου.
Επιπλέον, η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις ελληνικές Aρχές να υλοποιήσουν τις δεσμεύσεις τους ως προς τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. «Κάθε άτομο θα πρέπει να μπορεί να έχει τη δυνατότητα νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας του φύλου του ακολουθώντας μια γρήγορη, προσιτή και διαφανή διαδικασία, χωρίς ιατρικές ή άλλες προϋποθέσεις», συμπληρώνει ο κ. Ακτύπης.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, η αύξηση των καταγραφών για άτομα ΛΟΑΤΙ αποδίδεται κυρίως στην ενίσχυση της δυνατότητας των μελών του Δικτύου να καταγράφουν τέτοιες επιθέσεις, ενώ παλαιότερα ανάλογα περιστατικά δεν γίνονταν γνωστά. Από τα περιστατικά αυτά, είναι εμφανής η διάδοση της βίας στην ελληνική κοινωνία κατά ατόμων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή έκφρασης φύλου.
Τα άτομα ΛΟΑΤΙ δύνανται να στοχοποιηθούν από τη στιγμή που φανερώνουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου ακόμα κι εντός της οικογένειας ή του περιβάλλοντός τους. Οι επιθέσεις που δέχονται είναι βίαιες και χαρακτηρίζονται από έντονη περιφρόνηση προς το θύμα.
Το 2015 καταγράφηκαν περιστατικό πυροβολισμών, καθώς και περιστατικό «διορθωτικού» βιασμού. Για λόγους που σχετίζονται με το σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής, την απουσία νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, αλλά και την έλλειψη εμπιστοσύνης στις αρχές με την ευρεία έννοια, μεγάλο μέρος των θυμάτων δεν θέλει να προβεί σε καταγγελία.