Ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την εθνική καταστροφή κι ενώ ήδη μετράμε 87 νεκρούς, μέχρι στιγμής.
Στον απόηχο της χθεσινής συνέντευξης Τύπου των κ.κ. Τόσκα, Τζανακόπουλου και των αρχηγών της Πυροσβεστικής και της ΕΛΑΣ, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους υπουργούς του να πράξουν το ίδιο. Τόνισε δε ότι δεν πρόκειται να «πάρει κεφάλια» τώρα, αλλά αφού σβήσει και η τελευταία εστία φωτιάς και εκλείψει κάθε κίνδυνος, θα γίνει ψύχραιμη αποτίμηση και θα αποδοθούν τυχόν ευθύνες.
«Θέλω να αναλάβω ακέραια ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου των πολιτική ευθύνη. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για τον πρωθυπουργό της χώρας. Και σας καλώ να την αναλάβετε κι εσείς, όσο βαρύ κι αν είναι. Γιατί είναι επίσης αυτονόητο για την κυβέρνηση της χώρας» είπε ο πρωθυπουργός στην αρχή της ομιλίας του.
Εκανε μάλιστα λόγο για την πιο βαριά στιγμή της κυβερνητικής θητείας.
Επί λέξει, είπε, «ζήτησα σήμερα εκτάκτως να συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο σε μια δύσκολη στιγμή, ίσως τη πιο βαριά της κυβερνητικής μας θητείας. Δε σας κρύβω ότι με διακατέχουν ανάμικτα αισθήματα τούτη την ώρα. Όπως φαντάζομαι και σε όλους σας. Πόνος, συντριβή, για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν απροσδόκητα, και άδικα. Αλλά και αγωνία. Αγωνία αν πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε. Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω. Αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ψυχή παρά πάνω από όσους έφυγαν άδικα», διερωτήθηκε ο πρωθυπουργός, που πρόσθεσε:
«Όπως επίσης δε θέλω να κρύψω ότι δεν αποφεύγω και τη σκέψη ή τον φόβο: Μήπως από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης, διαπράττουμε κι εμείς το ίδιο λάθος, που πολλές φορές έχουμε δει να διαπράττουν άλλοι στο παρελθόν. Να υπερβάλλουμε σε δικαιολογίες για να μειώσουμε τις ευθύνες».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
«Κυβερνάμε μια χώρα που για χρόνια χτίστηκε σε στρεβλώσεις. Δημιουργήθηκαν ολόκληρα οικιστικά συμπλέγματα χωρίς καμία πρόβλεψη για την ασφάλεια των κατοίκων. Αυτό το κράτος όμως τώρα το διοικούμε εμείς. Πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε πάντα ό, τι πρέπει για να το αλλάξουμε», συνέχισε ο πρωθυπουργός.
«Εμείς δε θα επιχειρήσουμε ποτέ να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας. Όπως δεν το κάναμε, όταν αναλάβαμε τη χώρα χρεοκοπημένη, και φορτωθήκαμε εθελοντικά τα λάθη και τις παραλείψεις δεκαετιών. Όπως δεν το κάναμε όταν αντιμετωπίσαμε το φάσμα μιας τεράστιας οικονομικής, εθνικής, και ανθρωπιστικής καταστροφής, για την οποία άλλοι ήταν υπεύθυνοι. Έτσι δεν θα το κάνουμε και τώρα» πρόσθεσε.
Δεν κάνω αποκεφαλισμούς υπευθύνων την ώρα της μάχης
Οπως είπε γίνεται πολύς λόγος για «αποκεφαλισμούς» υπευθύνων ή δήθεν υπευθύνων. «Οι αποκεφαλισμοί την ώρα της μάχης δεν αποτελούν πράξη γενναιότητας, αλλά δειλίας» είπε και πρόσθεσε: «Ας μην πυροβολούν οι επικριτές του καναπέ τους πυροσβέστες και την ηγεσία τους, τους αστυνομικούς που αν δεν βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης θα θρηνούσαμε πολλούς περισσότερους νεκρούς, τους Λιμενικούς αλλά και τους διοικητικούς υπαλλήλους που έδωσαν τη μάχη με τη φωτιά. Ας πυροβολούν εμάς, εν πάση περιπτώσει, όχι εκείνους. Εδώ είμαστε και δεν θα αποδράσουμε».
Ο Αλέξης Τσίπρας πρόσθεσε ότι αφού η μάχη τελειώσει τότε θα υπάρξει η ψύχραιμη αποτίμηση και η τυχόν απόδοση ευθυνών. «Διαφορετικά θα πέσουμε σε κυνήγι μαγισσών και αποδιοπομπαίων τράγων. Εγώ αυτό δεν θα το κάνω. Το αφήνω σε αυτούς που το έκαναν στο παρελθόν».
Ο πρωθυπουργός πρόσθεσε πως αν πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική, αυτό δεν αφορά το επιχειρησιακό σκέλος. «Αυτή τη συζήτηση θα γίνει όταν έρθει η ώρα από τους αρμόδιους, που ήταν στην πρώτη γραμμή».
Να προβληματιστούμε για τις αυθαιρεσίες
Ειδική αναφορά έκανε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του, στην οικιστική αυθαιρεσία. Είπε συγκεκριμένα, «σήμερα, λοιπόν, κατανοούμε όλοι με οδυνηρό τρόπο και σε όλο του το βάθος, ότι κυβερνάμε μια χώρα που επί χρόνια κυριάρχησαν στρεβλώσεις. Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα πάνω σε ρέματα και παραλίες. Που με ευθύνη και του πελατειακού κράτους, δημιουργήθηκαν ολόκληρα οικιστικά συμπλέγματα χωρίς καμιά πρόβλεψη για την ασφάλεια των κατοίκων τους.
Αυτό το κράτος, όμως, σήμερα το διοικούμε εμείς», δήλωσε ο κ. Τσίπρας και συνέχισε: «Και όσο κι αν είναι σωστό -και είναι σωστό- ότι δεν μπορούσαμε σε τρία χρόνια να λύσουμε τεράστια προβλήματα δεκαετιών, πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε ό,τι πρέπει για να το αλλάξουμε. Μήπως διστάσαμε, δίνοντας προτεραιότητα στη μάχη για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής καταστροφής που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές, μήπως διστάσαμε να αντιμετωπίσουμε όσο έπρεπε αποφασιστικά τον κίνδυνο άλλων καταστροφών, από στρεβλώσεις βεβαίως που δημιούργησε το φαύλο παρελθόν».