Ο Πτέραρχος Νίκος Κουρής, που σήμερα “έφυγε” σήμερα το πρωί από την ζωή σε ηλικία 88 ετών, μιλούσε σπάνια. Η μοναδική φορά που είχε μιλήσει για όλα όσα έζησε στην πολύχρονη καριέρα του, στην ΠΑ αλλά και στην πολιτική, ήταν η συνέντευξη-συζήτηση που είχε κάνει με τον αείμνηστο Αντώνη Κακαρά. Απόστρατο αξιωματικό του ΠΝ και συγγραφέα.
Σ΄ αυτή τη πολύωρη συζήτηση ο Πτέραρχος Κουρής είχε μιλήσει για όλα:
• Για το ΝΑΤΟ, τους συμμάχους, τη χούντα, τις αποκαταστάσεις των αντιστασιακών και των “μαϊμού αντιστασιακών”, την οργάνωση Gladio,για τις μίζες και τις λοβιτούρες.
Διαβάστε ακόμα: Πέθανε ο πτέραρχος Νίκος Κουρής
Στην εισαγωγή της συνέντευξης ο Αντώνης Κακαράς έγραφε:
” Η συνέντευξη πάρθηκε από τον τέως Αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας και Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας για σειρά ετών επί ΠΑΣΟΚ, όταν είχε αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική. Ένας από τους βασικούς λόγους της επιδίωξης για τη συζήτηση ήταν ότι η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ανέκαθεν (και συνεχίζει όσο η υγεία του το επιτρέπει) για τα αποκαλούμενα Εθνικά Θέματα και για το ρόλο τού ΝΑΤΟ και των «συμμάχων» μας, είναι ωμή και χωρίς φιοριτούρες.
Τι είχε πει ο Νίκος Κουρής:
•Πως βρέθηκε στην ΠΑ:
“Για να είμαι τελείως ειλικρινής μπήκα στη σχολή ικάρων για λόγους βιοποριστικούς. Ήμουνα παιδί φτωχής οικογένειας και δεν είχα τις προϋποθέσεις για κάτι …, για σπουδές μάλλον, ανώτερες ή πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. Αυτός ήταν ο λόγος.
•Για τον Εμφύλιο μέσα στη Σχολή Ικάρων όπου φοίτησε από το 1946 έως το 1950:
Δεν μπορώ να πω ότι μέσα στη σχολή …, υπήρχε ακόμα και στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου ένα έντονο αντιδημοκρατικό πνεύμα. Μάλλον αδιάφορα οι προϊστάμενοι και οι διοικητές μάς περνούσανε το γεγονός ότι, βρισκόμασταν στον εμφύλιο πόλεμο. Αντιμετώπιζαν τον εμφύλιο πόλεμο σαν καθαρώς επαγγελματικό θέμα. Σαν ένα θέμα πολέμου. Σαν επαγγελματίες στρατιωτικοί. Δεν γινόταν προπαγάνδα δηλαδή. Τουλάχιστον φανερή.
•Ποιοι έμπαιναν στις στρατιωτικές σχολές:
Η επιδίωξη ήτανε να παίρνουνε παιδιά δεξιών οικογενειών. Παιδιά οικογενειών που είχανε φανερά εκδηλωθεί υπέρ της δημοκρατικής παρατάξεως δεν είχανε θέση στις στρατιωτικές σχολές των μονίμων στελεχών.
•Για την Κόκκινη Προβιά
Τα ίχνη αυτών που αναφέρω τώρα, τα βρήκα εγώ όταν έγινα αρχηγός του επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
…Στη λεγόμενη ΄΄κόκκινη προβιά΄΄. Στη σύνδεση δηλαδή με συμφωνία του ’56, διευθυντού της C.I.A. με τον τότε αρχηγό ΓΕ.Ε.ΘΑ., η οποία συμφωνία προέβλεπε την συνεργασία των δυνάμεων καταδρομών με μια ξένη υπηρεσία πληροφοριών…στην ύπαρξη ενός γραφείου παράνομου θα έλεγα, το οποίο λειτουργούσε μέσα στην περίβολο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και στο οποίο, από καιρό σε καιρό, έρχονταν άνθρωποι της C.I.A. σε επαφή με εντεταλμένους, εξουσιοδοτημένους και μεμυημένους αξιωματικούς του στρατού των ελληνικών δυνάμεων. Ήταν ένα γραφείο στο οποίο κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα με στρατιωτικούς αριθμούς και υπήρχε, βρήκα εγώ τουλάχιστον, ένα χρηματοκιβώτιο με χιλιάδες λίρες. Και όταν αποκάλυψα την ύπαρξη, μου απεκαλύφθη ο αξιωματικός των ειδικών δυνάμεων από τον ταγματάρχη, τον υποστράτηγο, η ύπαρξη αυτού του κυκλώματος και του δικτύου των χιλίων περίπου κρυπτών, στις οποίες είχανε εναποθηκευτεί υλικά, κυρίως σοβιετικής κατασκευής. Αφού ενημέρωσα τους αρχηγούς των Γενικών επιτελείων, πήραμε απόφαση να ενημερώσουμε τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, στον οποίο εισηγήθηκα να διαλύσουμε το κύκλωμα αυτό και να σταματήσουμε κάθε επαφή μεταξύ της C.I.A. και των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων. Και συγκεκριμένα των αξιωματικών, ορισμένων αξιωματικών, των δυνάμεων καταδρομών.
•Για τη περίοδο της χούντας
Την εποχή εκείνη ζούσαμε μέσα σε ένα φρικτό αντιδημοκρατικό και τυραννικό καθεστώς. Και οι κρατούντες τότε είχαν ορίσει σε κάθε μονάδα έναν αξιωματικό της απολύτου εμπιστοσύνης, το λεγόμενο ΄΄γραφείο διαφωτίσεως΄΄. Το οποίο στην αεροπορία έγραφε τις ημερήσιες διαταγές των διοικητών της περιόδου παράδοσης και παραλαβής. Έπρεπε ή να υπογράψει κανένας αυτά τα φρικαλέα κείμενα ή να υπογράψει την παραίτηση του. Ακολούθησα τον κανόνα που ακολουθούσαν, δυστυχώς μπορώ να πω τώρα, η πλειοψηφία των αξιωματικών της εποχής εκείνης. Χωρίς να πιστεύω καθόλου στις θεωρίες και στα όσα έλεγαν οι παρανοϊκοί εκείνοι, που κυβερνούσαν τον τόπο την εποχή εκείνη. Αυτή είναι η αλήθεια.
•Για τη χούντα και την Κύπρο
Νομίζω ότι από τον συνδυασμό γεγονότων, γραπτών κειμένων και μαρτυριών που έχουν αποτυπωθεί σε βιβλία έγκριτων δημοσιογράφων, ότι συμπεραίνεται πως τελικός στόχος της επιβολής της δικτατορίας της 21ης Απριλίου ήταν η επιβολή της διχοτομήσεως στην Κύπρο, διότι καμιά ελληνική κυβέρνηση δεν θα δεχότανε ένα τέτοιο …, μια τέτοια ΄΄λύση΄΄, εντός εισαγωγικών, του Κυπριακού. Και αυτό τελικά έγινε από το ηλίθιο και παρανοϊκό πραξικόπημα του Ιωαννίδη, το οποίο εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι ήτανε εμπνεύσεως της C.I.A.
•Για τις μίζες στο χώρο της Άμυνας
Δεν μπορώ να τοποθετηθώ για άλλους. Εγώ ξέρω μόνο για τον εαυτό μου, ξέρω μόνο τη δική μου ιστορία, που ποτέ δεν τόλμησαν από οποιαδήποτε θέση, σε οποιαδήποτε θέση να ήμουν εγώ, να με προσεγγίσει έμπορας ή μεσάζον και να μου κάνει προτάσεις. Δεν δέχτηκα ποτέ, δεν τόλμησε ποτέ κανένας να έρθει να μου προτείνει οτιδήποτε. Και έμεινα βέβαια με το σπίτι το …
•Για το ΝΑΤΟ και τα εθνικά συμφέροντα
Όχι δεν συμπλέουν. Και πολλές φορές είναι αντιτιθέμενα. Ας πούμε η θέση του N.A.T.O. και των Αμερικανών, στο Κυπριακό είναι διχοτόμηση. Που συμπίπτει με την τουρκική αντίληψη για την επίλυση του Κυπριακού. Και είναι βέβαια αντίθετη με την δική μας προοπτική. Με τον δικό μας στόχο για μια ενιαία, ανεξάρτητη και απαλλαγμένη ξένων στρατευμάτων κυπριακή δημοκρατία. Είναι αντίθετη με το Ν.Α.Τ.Ο.
•Για τις αποκαταστάσεις αξιωματικών
Είπα ότι υπήρξε σφάλμα πιθανόν των κυβερνήσεων που δεν θέσπισε πιο αυστηρά κριτήρια και δεν έκανε πιο λεπτομερειακώς, θα λέγαμε, ξεσκόνισμα κάθε περιπτώσεως πριν προβεί σε αποκατάσταση.
Πηγή: