«Παρέα» με μια ολική έκλειψη Σελήνης θα συνυπάρξει το βράδυ της Κυριακής 20 Ιανουαρίου προς χαράματα της Δευτέρας 21 Ιανουαρίου η πρώτη πανσέληνος του έτους, χαρίζοντας ένα όμορφο θέαμα στους λάτρεις των ουράνιων φαινομένων.
Την ίδια ώρα, το φεγγάρι θα βρίσκεται στο κοντινότερο σημείο της τροχιάς του από τη Γη (στο περίγειο) και έτσι θα φαίνεται πιο μεγάλο και φωτεινό (Υπερ-Σελήνη ή υπερπανσέληνος), έχοντας παράλληλα μια κόκκινη απόχρωση λόγω της έκλειψης.
Ολική σεληνιακή έκλειψη συμβαίνει όταν το φεγγάρι καλύπτεται ολόκληρο από τη σκιά της Γης. Η έκλειψη του Ιανουαρίου θα είναι η τελευταία ολική έκλειψη Σελήνης έως τις 26 Μαΐου 2021, αλλά η επόμενη έκλειψη που θα είναι ορατή από την Ελλάδα, θα αργήσει ακόμη περισσότερο, έως τον Φεβρουάριο του 2024, δηλαδή σε πέντε χρόνια.
Στη χώρα μας, η είσοδος της Σελήνης στη σκιά της Γης, δηλαδή η έναρξη της μερικής έκλειψης, θα ξεκινήσει στις 5:34 ώρα Ελλάδας και το φεγγάρι θα βρίσκεται σε ύψος 25 περίπου μοιρών στον δυτικό ουρανό. Η ολική φάση της έκλειψης, που θα διαρκέσει περίπου μία ώρα, θα είναι ορατή σχεδόν από όλη την Ελλάδα (εκτός από κάποιες περιοχές της νότιας και ανατολικής Ελλάδας), συμπεριλαμβανομένης της Αθήνας, όπου το φαινόμενο θα αρχίσει περίπου στις 06:41 ώρα Ελλάδας, θα φθάσει στο μέγιστο σημείο του στις 07:12 και θα ολοκληρωθεί στις 07:43 ώρα Ελλάδας.
Για να δουν όλο το φαινόμενο, το οποίο μαζί με τη μερική έκλειψη θα διαρκέσει σχεδόν τρεισήμισι ώρες, οι παρατηρητές στη χώρα μας θα πρέπει να έχουν ανεμπόδιστο ορίζοντα προς τα δυτικά, ειδικά κατά την ολική φάση της έκλειψης, όταν η Σελήνη θα βρίσκεται πολύ χαμηλά. Αντίθετα με τις δυνητικά επικίνδυνες ηλιακές εκλείψεις, δεν χρειάζεται η λήψη προστατευτικών μέτρων για να δει κανείς απευθείας τη σεληνιακή έκλειψη με γυμνά μάτια, καθώς το φεγγάρι δεν είναι τόσο λαμπρό όσο ο Ήλιος.
Η έκλειψη στην ολότητά της -δηλαδή μαζί με το φαινόμενο της παρασκιάς και της μερικής έκλειψης που προηγείται και έπεται της ολικής- θα είναι ορατή μόνο από το πιο δυτικό τμήμα της Ευρώπης, τη δυτική Αφρική, τη Βόρεια και Νότια Αμερική και τον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Η Σελήνη ακολουθεί ελλειπτική τροχιά και η απόστασή της από τον πλανήτη μας δεν είναι σταθερή. Χάρη στην ιδιαίτερη λάμψη της όταν απέχει λιγότερα από 360.000 χιλιόμετρα από το κέντρο της Γης, η πανσέληνος που συμπίπτει με το περίγειο χαρακτηρίζεται «υπερ-Σελήνη» ή «supermoon», μη επιστημονικός όρος που καθιέρωσε το 1979 ο αστρολόγος Ρίτσαρντ Νόλε.