Επικριτικά σχόλια προκαλούν στον γερμανικό τύπο οι εξαγγελίες της Αθήνας για ένα αυστηρότερο πλαίσιο για τη λειτουργία των ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στο μεταναστευτικό, για τις οποίες οι καταγγελίες διαδέχονται η μία την άλλη. Υπερευαίσθητος ο γερμανικός Τύπος στην προσπάθεια της κυβέρνησης να διαμορφώσει συνθήκες διαφάνειας και λογοδοσίας στην ύπαρξη και δράση των ΜΚΟ.
Είναι πρόβλημα που είναι κατ΄εξοχήν ευρωπαϊκό, τη διαχείριση του μεταναστευτικού, το χρεώνουν στην Ελλάδα η οποία μάλιστα τα τελευταία χρόνια βίωσε μια ένταση μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, και υποχρεώθηκε βάσει της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας να φιλοξενήσει χιλιάδες πρόσφυγες τη στιγμή που οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες αρνούνται να δεχτούν μερικές δεκάδες ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.
Επίσης, στο όνομα της όντως σημαντικής προσφοράς που προσφέρουν κάποιες ΜΚΟ, δεν μπορεί να «αλωνίζει» στα νησιά και να κάνει παιχνίδι με το προσφυγικό, ο οποιοσδήποτε.
Υπό αυτό το πρίσμα ερωτηματικά προκαλούν τα δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου:
"Η αντιμετώπιση των ΜΚΟ στο προσφυγικό είναι ντροπή" επιγράφεται σχόλιο της συντηρητικής εφημερίδα Die Welt το οποίο, μεταξύ άλλων, επισημαίνει: "Ο λόγος για τον οποίο δεν πέθαναν περισσότεροι άνθρωποι στο Αιγαίο τα προηγούμενα χρόνια ήταν η δουλειά των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στο πεδίο. Οι συνεργάτες τους έστηναν αντίσκηνα, μοίραζαν φαγητό, αγόραζαν ρουχισμό για μικρά παιδιά. Σε αυτούς τους ακτιβιστές εστιάζει τώρα η νέα συντηρητική κυβέρνηση υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. (...) Εάν οι αρχές ήθελαν και μπορούσαν να ανταποκριθούν στα ανθρωπιστικά τους καθήκοντα θα ήταν ανάξιο λόγου να μιλάμε γι αυτό. Αλλά με δεδομένη την αποτυχία της Ελλάδας η αντιμετώπιση εκείνων που βοηθούν είναι ντροπή. Είναι και ένα στημένο παιχνίδι. Με τον νέο νόμο οι αρχές θέλουν απλώς να ξεφορτωθούν τις ανεπιθύμητες ΜΚΟ".
Για το ίδιο ζήτημα το Spiegel Online παρατηρεί: "Ήδη από το καλοκαίρι του 2017 η ΕΕ δεν χρηματοδοτεί ΜΚΟ που εργάζονται για τους πρόσφυγες στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η Ελλάδα είχε διαμαρτυρηθεί επανειλημμένως ότι αντιμετωπιζόταν ωσάν να ήταν αναπτυσσόμενη χώρα, που δεν είναι σε θέση να φροντίσει μόνη της τους πρόσφυγες. Επιπλέον, θα ήταν πιο αποτελεσματικός ένας κεντρικός σχεδιασμός. Αυτός ήταν και ένας λόγος για τον οποίο εφεξής τα χρήματα πήγαιναν απευθείας στο ελληνικό κράτος. Μετά από δυόμιση χρόνια είναι πλέον σαφές: παρά τα ευρωπαϊκά κονδύλια, οι ελληνικές αρχές δεν εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες στους καταυλισμούς. Στη Σάμο δεν υπήρχαν ούτε τουαλέτες έξω από το επίσημο κέντρο υποδοχής για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τελικά μία ΜΚΟ έστησε χημικές τουαλέτες. Αλλά και την ιατρική φροντίδα αναλαμβάνουν, σε μεγάλο βαθμό, οι ΜΚΟ".