Καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που ψάχνω για δουλειά, αναζητώντας και φέτος (ειδικά φέτος) έναν τρόπο για να βγει το καλοκαίρι, ήμουν έτοιμη για όλα.
Να εξηγηθώ, ίνα μην παρεξηγηθώ:
Ο καθένας μπορεί να φαντασιώνεται όπως επιθυμεί το πώς θα περάσει τις μαγευτικές μέρες του καλοκαιριού.
Το πώς θα τις περάσει πραγματικά, όμως, είναι μια άλλη ιστορία...
Βλέπετε, εκτός απ΄αυτούς που θα καταγγείλλουν την κρίση, ανήσυχοι για το μέλλον της χώρας και ξαπλωμένοι σε μια αιώρα πλάι στο κύμα, με το ποτό σερβιρισμένο κατά πώς πρέπει από εχέμυθους κι έμπειρους σερβιτόρους, υπάρχουν και πολλοί από τους υπόλοιπους.
Και να αδερφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα...ήσυχα κι απλά (που 'λεγε κι ο Ξυλούρης). Διότι αυτό το ήσυχα έρχεται με το χρόνο, σαν καταλάβεις πως και να ουρλιάξεις, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι...
Ανταποκρίθηκα πρώτα, λοιπόν, σε μια αγγελία που ζητούσε «Εκπαιδευτικό με γνώσεις ψυχολογίας για αγοράκι πρώτης σχολικής ηλικίας, με μαθησιακές δυσκολίες, ξένες γλώσσες δεκτές, για ολιγόωρη ημερήσια θερινή απασχόληση».
Εδώ είμαστε, σκέφτηκα! Ούλα τα διαθέτω –κι άλλα πολλά που δεν τα ζητούσε όμως η συγκεκριμένη αγγελία.
...Όταν η μητέρα του παιδιού με ρώτησε «σίδερο κάνετε;», ομολογώ πως στην αρχή πίστεψα πως δεν άκουσα καλά. Με την ευγένεια και την ηρεμία που με διακρίνει, ρώτησα «τι ακριβώς εννοείτε;»
Τι άλλο θα μπορούσα να εννοώ, κυρία μου; με επέπληξε, με το δίκιο της, η Κυρία. Σίδερο κάνετε;
Έλα ντε! Σίδερο κάνω;...
Η παιδεία, ο χαρακτήρας και τα αντικείμενα των σπουδών μου με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ στο να μην το βάζω κάτω, στο να αντιμετωπίζω αισιόδοξα τη ζωή και ...μάλλον να μην μπορώ να τη χρησιμοποιήσω (τη ζωή μου) όπως ο πολύς ο κόσμος. Δεν μπορεί, κάτι ή κάπου ή και στα δυο έχω κάνει λάθη, σοβαρά λάθη.
Ως αισιόδοξη, λοιπόν, συνέχισα την αναζήτησή μου. Σύντομα ανακάλυψα πως η Παιδεία δεν έχει καλοκαιρινά κενά που περιμένει από εμένα να τα καλύψω, οπότε σκέφτηκα να βάλω ως «λέξη-κλειδί» τη λέξη «Κυρία», για να κερδίσω έντιμα το εργόσημό μου...
Ε λοιπόν, τότε ήταν που αγανάκτησα και ξέχασα όλα τα προαναφερθέντα προσόντα μου κι έκλαψα πικρά για τα χρόνια που περνούν και πίσω δεν γυρνούν.
Αφού πρώτα αναλογίστηκα με πίκρα γιατί δεν έμαθα στον καιρό του μανικιούρ, γιατί δεν ασχολήθηκα έγκαιρα με το μαγευτικό κόσμο του τεχνητού νυχιού, με πήρε το παράπονο για την ηλικία μου. Λίγα χρονάκια μικρότερη να ήμουν, το άμεσο μέλλον θα φάνταζε πιο ανοιχτόχρωμο στα μάτια μου:
ΚΥΡΙΕΣ 18 - 35 ετών ζητούνται από μπαρ στο Λουξεμβούργο - γερμανικά σύνορα, αμοιβή 5.000 - 7.000€
(Κοίτα ευκαιρία που χάνω, η 47χρονη!!!)
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ περιποίησης νυχιών ζητεί κυρίες που γνωρίζουν μανικιούρ, πεντικιούρ, τεχνητά νύχια, αποτρίχωση, με προϋπηρεσία, έως 35 ετών
(διπλό το χτύπημα: και ανειδίκευτη και γραία)
ΚΟΠΕΛΕΣ ή Κυρίες εμφανίσιμες, από 18 μέχρι 45 ετών ζητούνται για συμμετοχή σε αισθησιακές ταινίες με προορισμό την Ασία, καλός μισθός από 2500€ έως και 5000€ αναλόγως την εμφάνιση , ευέλικτα ωράρια, σοβαρότητα και οργάνωση
(πού θα ξαναβρώ την ευκαιρία να επισκεφτώ την Ασία και να εργαστώ σε ένα περιβάλλον που προαπαιτεί τη σοβαρότητα και την οργάνωση, εεε;)
ΚΥΡΙΕΣ εύσωμες 18 - 45 ετών εμφανίσιμες, ζητούνται για φωτογραφίσεις μαγιό
(δηλαδή από τα 45 και μετά οι εύσωμες δεν φορούν μαγιό; Με αντίσκηνο κολυμπούν;)
Ερασιτέχνιδες ΚΥΡΙΕΣ 18 - 40 με μεράκι και ταλέντο στην υποκριτική, στην κίνηση, με καλή εμφάνιση, ζητούνται από ξένο όμιλο
(αν και επαγγελματίας στην υποκριτική, στην κίνηση και εκπάγλου καλλονής, πάλι το χάνω το ταξιδάκι, λόγω ηλικίας)
ΚΥΡΙΕΣ μεγάλης ηλικίας, ευπαρουσίαστες, ζητούνται για φωτογράφηση ελεύθερου θέματος για μελλοντική έκθεση φωτογραφίας σε γκαλερί
(αν και θα τιμούσα με την παρουσία μου την έκθεση, δεν θέλω, κύριοι, τίποτα μελλοντικό... τώρα τι γίνεται...)
Διστακτικά τηλεφώνησα για την παρακάτω αγγελία:
ΚΥΡΙΕΣ-δεσποινίδες, να γνωρίζουν τυρόπιτα- καφέ, πρωινή βάρδια
-Καλημέρα σας, τηλεφωνώ για την αγγελία!
-Έλα, ναι κοπελιά, πόσο είσαι;
-47, απάντησα θέλοντας να πιστεύω πως δεν με ρωτά το βάρος μου, γιατί όλα τα πράγματα έχουν και τα όριά τους...
-Μαντάμ, λυπάμαι πολύ, χρειάζομαι κάτι σε πιο πιπίνι, μωρέ!
Μη λυπάσαι, καλέ μου άνθρωπε, ίσως βρω αργότερα κάτι σε μπουγάτσα...
Καλό καλοκαίρι να έχουμε!
Από το βιβλίο «Ξεφ(τ)υλλίζοντας μέρες Κρίσης»
Τίνα Κωνσταντάτου
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας