Ήταν πριν από 11 χρόνια, στις 23 Μαΐου του 2006 όταν και δυο ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη απογειώθηκαν για να αναχαιτίσουν ακόμη μια τουρκική πρόκληση. Εκεί, στα γαλανά νερά του Αιγαίου ο ήρωας Σμηναγός της Ελληνικής Αεροπορίας Κώστας Ηλιάκης έβρισκε τον θάνατο έπειτα από την δολοφονική μανούβρα του τούρκου πιλότου του αεροσκάφους που προσπαθούσε να προσεγγίσει τη Κρήτη και να εντοπίσει τις θέσεις των S300.
Ο 36χρονος πατέρας δύο ανηλίκων παιδιών, 5 και 2 ετών απογειώθηκε μαζί με ακόμα 3 ελληνικά F-16 του σχηματισμού «Αλεπού-370» και βγήκαν για καταδίωξη τεσσάρων τουρκικών αεροσκαφών, τα οποία είχαν εισβάλει στον εθνικό εναέριο χώρο μας, ξεκινώντας από το αεροδρόμιο της 133 Σμηναρχίας Μάχης στην Κρήτη.
Τα τέσσερα ελληνικά F-16,διατάσσονται να προχωρήσουν σε αναγνώριση-αναχαίτιση, τεσσάρων τουρκικών μαχητικών που συνόδευαν φωτογραφικό αεροσκάφος της τουρκικής ΠΑ. Οι έλληνες χειριστές ενημερώνονται ότι στη θαλάσσια περιοχή ,πλέει και τουρκική φρεγάτα.
Ο τουρκικός σχηματισμός είχε στόχο να συνοδεύσει το φωτογραφικό RF-4 ,μέχρι τα παράλια της Κρήτης. Η εμμονή της Άγκυρας να εντοπίσει τις θέσεις που είχαν αναπτυχθεί τα αντιπυραυλικά συστήματα S-300,ήταν πια γνωστή στους έλληνες χειριστές.
Λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι,τα ελληνικά F-16,είχαν προσεγγίσει το τουρκικό σχηματισμό. Ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, πλησίασε το φωτογραφικό αεροσκάφος κατόπιν εντολής από το ΑΤΑ, για να καταγράψει τον εξοπλισμό του.
Χωρίς καμμία προειδοποίηση ο τούρκος σμηναγός Ιμπραήμ Χάλι,πραγματοποίησε ένα φονικό ελιγμό πέφτοντας με το F-16 του,πάνω στη καλύπτρα του αεροσκάφους του Κ.Ηλιάκη,ο οποίος σκοτώθηκε ακαριαία. Ο τούρκος πιλότος κατόρθωσε να χρησιμοποιήσει το εκτινασσόμενο κάθισμα και λίγα δευτερόλεπτα μετά βρέθηκε στη θάλασσα.
Για περίπου 30 λεπτά Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονταν στα πρόθυρα της σύρραξης.
Στο ΓΕΕΘΑ, στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, στην 1η Στρατιά, στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας, στο Λιμενικό Σώμα και στην ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων είχε ηχήσει κόκκινος συναγερμός.
Δεκάδες ελληνικά μαχητικά απογειώθηκαν από τις βάσεις τους. Η φρεγάτα "Λήμνος", οι κανονιοφόροι "Πολεμιστής", "Αρματωλός" και το υδρογραφικό "Πυθέας" έπλευσαν με την μεγίστη ταχύτητα προς την θαλάσσια περιοχή 21 μίλια νοτίως της Καρπάθου, κάτω από το σημείο που έγινε η αερομαχία.
Στις 14.47 τουρκικό ελικόπτερο παρέλαβε τον Τούρκο πιλότο. Οι προσπάθειες για τον εντοπισμό του αγνοούμενου Έλληνα πιλότου ήταν εντατικές. Περίπου στις έξι το απόγευμα της ίδιας μέρας, το πλήρωμα της φρεγάτας "Λήμνος" εντόπισε την κάσκα, το PL και ένα Survival Kit που έφερε ελληνικές ενδείξεις. Ο σμηναγός Ηλιάκης θεωρείται νεκρός.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας (ΓΕΑ), μετά από «έρευνες», είχε προχωρήσει στη σύνταξη επισήμου πορίσματος για τις συνθήκες της κατάρριψης του ελληνικού μαχητικού αυτό αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Ηλιάκης εκτέλεσε άψογα την αποστολή του.
«Ο σμηναγός Ηλιάκης κατευθύνθηκε προς το τουρκικό αεροσκάφος RF-4, στο πλαίσιο διατεταγμένης και σύμφωνης με το περιεχόμενο και τα δεδομένα αποστολής του προσπάθειας αναχαίτισης – αναγνώρισης σε ευθεία και οριζόντια πτήση, χωρίς να ελιχθεί καθ' οποιονδήποτε τρόπο και χωρίς να παραβιάσει την απόσταση ασφαλείας των 1000 ποδών που ορίζεται για την αποφυγή εναέριων συγκρούσεων μεταξύ αεροσκαφών».
11 χρόνια μετά τον θάνατο του γεννάιου Σμηναγού, η Τουρκία συνεχίζει απροκάλυπτα να προκαλεί στο Αιγαίο και να οξύνει την αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Το Αιγαίο και τα σύνορα της Ελλάδας γίνονται παιχνίδι για τον Ταγίπ Ερντογάν που σε κάθε κρίση στο εσωτερικό της χώρας του φροντίζει να δημιουργεί επεισόδια στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο.
Ο Κωστής Ηλιάκης μπορεί να χάθηκε 11 χρόνια πριν άδικα και το έγκλημα του Τούρκου πιλότου να έχει μείνει ατιμώρητο, αλλά η χώρα δεν θα ξεχάσει ποτέ την θυσία του ηρωικού Σμηναγού.
