Mια τεράστια νίκη σε βάρος του τουρκικού δημοσίου πέτυχε το Οικουμενικό Πατριαρχείο για ένα ακίνητο οκτώ στρεμμάτων. Πρόκειται για ένα βακούφι που ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και εδρεύει στο Μέγα Ρεύμα την ιδιοκτησία του οποίου αμφισβήτησε το τουρκικό δημόσιο με συνέπεια την προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ).
Η υπόθεση εκδικάστηκε και το Δικαστήριο έκανε εκτήτην προσφυγή της Εκκλησίας των Ταξιαρχών στην Κωνσταντινούπολη κατά του τουρκικού κράτους.
Το ελληνορθόδοξο βακούφι «Κοινότητα Ταξιαρχών Μεγάλου Ρεύματος», όπως είναι το πλήρες όνομά του, ένα από τα 69 ελληνορθόδοξα βακούφια στην Τουρκία που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2009, παραπονούμενο για παραβίαση του δικαιώματός του στην περιουσία του και για διάκριση εις βάρος του λόγω θρησκείας.
Οι Ταξιάρχες αποφάσισαν να αξιοποιήσουν ένα οικόπεδο που τους ανήκε, έκτασης άνω των 8.000 τ.μ., δίπλα στη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε δηλωθεί ως περιουσία του βακουφίου πριν από 109 .Η δήλωση αυτή ανανεωνόταν ανά 20-30 χρόνια, μέχρι το 2003. Τότε όμως τουρκική διοίκηση αρνήθηκε την εγγραφή του τίτλου ιδιοκτησίας του οικοπέδου στο τουρκικό κτηματολόγιο και από εκείνη την περίοδο άρχισε σειρά δικαστικών αγώνων έως το 2009.
Σύμφωνα με την απόφαση το Δικαστήριο απαιτεί από την τουρκική δικαιοσύνη να ανοίξει ξανά την υπόθεση της ιδιοκτησίας, υπό το φως όμως της απόφασης του δικαστηρίου για παραβίαση της ιδιοκτησίας του βακουφίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση του ΕΔΔΑ ήταν ομόφωνη (συμφώνησε και η δικαστής από την Τουρκία) και ότι πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά σχετική απόφαση με την οποία διατάσσεται η επιστροφή ακινήτου στον ελληνορθόδοξο ιδιοκτήτη του, όπως έγινε με το Ορφανοτροφείο της Πριγκίπου (15.6.2010) και ένα εξωκκλήσι, ένα νεκροταφείο και ένα ερειπωμένο μοναστήρι, που επέστρεψαν στο βακούφι της Κοιμήσεως Θεοτόκου Τενέδου (απόφαση 2.6.2009).
Για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με διεκδικούμενο οικόπεδο στην περιοχή ΤούμποςΜεγάλου Ρεύματος η κοινότητα εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει:
Η Κοινότητα Μεγάλου Ρεύματος με ιδιαίτερη χαρά ανακοινώνει πως σήμερα, 15 Νοεμβρίου, εκδόθηκε και μας ανακοινώθηκε άμεσα η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) σχετικά με διεκδικούμενο οικόπεδο της Κοινότητάς μας στην περιοχή Τούμπος Μεγάλου Ρευματος.
Η απόφαση ήταν υπέρ της προσφυγής της Κοινότητάς μας και αποτελεί μια μεγάλη ηθική δικαίωση μετά από μακροχρόνιο δικαστικό αγώνα. Δικαιώνει επίσης την πεποίθησή μας πως οι ομογενειακές Κοινότητες οφείλουν να διεκδικούν με όλους τους νόμιμους τρόπους και σε όλα τα δικαιώματά τους για την περιουσία που μας κληρονόμησαν οι πρόγονοί μας.
Αφού διαβάσουμε και μελετήσουμε την απόφαση, θα προβούμε στις δέουσες ενέργειες και σε περαιτέρω πληροφόρηση της Ομογένειας.
Υπενθυμίζεται οτι το 2009 ,όταν το φανάρι προσέφυγε στο ΕΔΔΑ, το Δικαστήριοκαταδίκασε ομόφωνα την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματος στην περιουσία του βακουφίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου της Τενέδου. Το ΕΔΔΑ δικαίωσε το βακούφι (ίδρυμα) που είχε προσφύγει κατά της Τουρκίας για την υφαρπαγή οκτώ ακινήτων του. Το πιο σημαντικό σημείο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ήταν ότι διέτασσε την Τουρκία να επιστρέψει στο βακούφι τα τρία από τα οκτώ ακίνητα, δηλαδή ένα ξωκλήσι, ένα νεκροταφείο και ένα ερειπωμένο μοναστήρι, χωρίς να της παρέχει καμία δυνατότητα να επιλέξει την καταβολή αποζημίωσης.
Ο αγώνας των ελληνικών κοινοτήτων τα τελευταία 15 χρόνια έχει φέρει αποτελέσματα , ωστόσο χιλιάδες είναι τα ομογενειακά ακίνητα που από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 μέχρι και σήμερα έχουν περάσει στα χέρια του τουρκικού κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι 25 βακούφια -κυρίως εκκλησιαστικά ιδρύματα όπως Μοναστήρια και Ναοί- έχουν κηρυχθεί από τη Διεύθυνση Βακουφίων της Τουρκίας «κατειλημμένα» (mazbut).
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει, οι Ελληνες υπήκοοι, που απελάθηκαν το 1964, εμφανίζονται ως κάτοχοι 12.535 ιδιοκτησιών, που είναι διάσπαρτες σε 26 πόλεις της Τουρκίας. Μεγάλο ήταν και το πλήγμα που δέχθηκε η Ομογένεια το 1974, στη σκιά των εξελίξεων στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες ημέρες, εκατοντάδες ακίνητα κατασχέθηκαν από τις τουρκικές αρχές, ενώ μόνο το Νοσοκομείο του Βαλουκλή «έχασε» 147 ακίνητα. Σταδιακά -από τα μέσα του ’30 μέχρι και σήμερα- περιήλθαν στο Δημόσιο σημαντικές εκκλησιαστικές περιουσίες, όπως μοναστήρια και ναοί, αλλά και μεγάλες εκτάσεις γης, ενώ απαλλοτριώθηκε το μεγαλύτερο μέρος των περιουσιών των ομογενών της Ιμβρου και της Τενέδου .