Ο Πύρρος Δήμας παραχώρησε μία εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή «Τετ-α-τετ» στον Alpha Κύπρου και μίλησε μεταξύ άλλων για την απώλεια της πρώτης του συζύγου, Αναστασίας για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το πένθος του, αλλά και τον ρατσισμό που βίωσε, όταν ήρθε από τη Βόρεια Ήπειρο στην Ελλάδα.
«Είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε»
Ο χρυσός ολυμπιονίκης περιέγραψε τη γνωριμία του με την πρώτη του σύζυγο και τόνισε το πόσο τον στήριξε στην καριέρα του. Όπως είπε:«Είχαμε γνωριστεί το 1992. Οι γονείς της ήταν από τον Λιτόχωρο, γνωριστήκαμε σε μια συνέντευξη και από τότε ήμασταν αχώριστοι. Δεν ξέρω αν πέρασα όλα τα στάδια του πένθους. Αυτό που ξέρω είναι ότι είναι δύσκολο. Όταν έχεις χάσει το άλλο σου μισό, μπορεί να έχω πάρει 4 Ολυμπιακά μετάλλια, αν δεν ήταν δίπλα μου δεν θα είχα πάρει ούτε 1. Με στήριξε και ήταν αφανής ήρωας. Ένας άνθρωπος που είχε τόσο καλή καρδιά αλλά δεν σου χάιδευε τα αυτιά».
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν, όσο η πρώτη του σύζυγος έδινε τη μάχη της με τον καρκίνο. Ειδικότερα, ανέφερε: «Η Αναστασία μας προετοίμασε, 3μιση χρόνια περάσαμε δύσκολα. Άντεξε σε μια αρρώστια που οι γιατροί έλεγαν 6 μήνες και άντεξε 3μιση χρόνια. Είχε έρθει Αμερική, είχαμε πάει σε γιατρούς εκεί, μας είχαν δει. Ήταν καλά, είχα κουραστεί να την κυνηγάω στα μαγαζιά. Ήταν ένας άνθρωπος που της άρεσαν τα ταξίδια και αυτό της πρόσφερα το τελευταίο διάστημα. Μέχρι που υποτροπίασε και σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Ήμουν δίπλα της όταν έφυγε. Ευτυχώς, και οι Αμερικάνοι μου είπαν φεύγεις, πας Ελλάδα, όσο χρειαστεί. Με στήριξαν τόσο πολύ από την Ομοσπονδία όλο το διάστημα».
Όπως εξήγησε ο Πύρρος Δήμας, το μοναδικό της άγχος που θα έφευγε από τη ζωή ήταν ο μικρός τους γιος. «Το μόνο άγχος της Αναστασίας ήταν ο μικρός, οι άλλοι είχαν πάρει τον δρόμο τους. Μου είχε πει ότι ήμουν μικρός και έπρεπε να φτιάξω τη ζωή μου. Η Μαρία και ο Νικόλας ήταν σπίτι και ζορίστηκαν με όλο αυτό που πέρασαν. Ο Βίκτωρας που ήταν πιο δεμένος, ήρθε με το μυαλό να στηρίξει και όταν είδε την κατάσταση μου είπε “δεν μπορώ” και έφυγε. Είναι πράγματα που δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Θυμάμαι και κολλητούς φίλους που απομακρύνθηκαν για κάποιο διάστημα γιατί δεν ήταν εύκολο», είπε χαρακτηριστικά.
Την περίοδο του πένθους τα παιδιά του ήταν εκείνα που τον βοήθησαν να αντιμετωπίσει την απώλεια της συζύγου του. «Τα παιδιά με κράτησαν ζωντανό, όρθιο. Όταν αρρώστησε η Αναστασία ήμουν 95 κιλά και όταν την έχασα ήμουν 120. Υπάρχουν άνθρωποι που χάνουν κιλά και εγώ έπαθα νευρική βουλιμία γιατί με ηρεμούσε, με έκανε καλά. Ήταν πολύ δύσκολο. Όλα θέλουν τον χρόνο τους, σιγά σιγά να τα χωνεύουμε μέσα μας αλλά δεν παύει ποτέ ότι τους ανθρώπους μας τους αγαπάμε και τους σκεφτόμαστε», εξομολογήθηκε.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Πύρρος Δήμας αναφέρθηκε στις ρατσιστικές συμπεριφορές που ως Βορειοηπειρώτης δέχτηκε με την άφιξή του στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, εξήγησε: «Στη Νέα Σμύρνη ξεκίνησαν να μπαίνουν οι πρώτες πόρτες ασφαλείας. Έμπαινα στο σούπερ μάρκετ και έλεγαν όλοι “πρόσεξέ τον αυτόν”. Με πείραζε πάρα πολύ και θυμάμαι ότι έμπαινα στα λεωφορεία και κρατιόμουν και με τα δύο χέρια για να μην φοβόντουσαν τις τσέπες τους. Είχαν ανοίξει τα σύνορα και οι φυλακές και είχαν έρθει τότε εδώ πολύ επικίνδυνοι άνθρωποι και λογικό ήταν ο κόσμος να φοβάται. Και πάνω με τα ξερά έπαιρνε και τα χλωρά, ο λαός δεν τα λέει τυχαία. Μας έπαιρνε η μπάλα όλους μας μέχρι που ήρθε η Βαρκελώνη, πήρα το μετάλλιο και άλλαξαν όχι μόνο προς εμένα αλλά και στους συμπατριώτες μας. Λες ότι είσαι Έλληνας από τη Βόρεια Ήπειρο και σου λένε ότι είναι Αλβανία».