Πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια η ζωή στον πλανήτη μας ξεκίνησε από το νερό. Από εκεί άρχισε το μεγάλο ταξίδι της εξέλιξης που μας έχει φέρει σήμερα στην υπέροχη ποικιλομορφία του κόσμου και τον άνθρωπο. Η αρχή ήταν όπως λένε οι επιστήμονες όταν το πρώτο πλάσμα βγήκε από το νερό στη στεριά.
Το υπέροχο ταξίδι της εξέλιξης δείχνει να επαναλαμβάνεται, με την συμπεριφορά ενός είδος ψαριών στον Ειρηνικό που έχουν το συνήθεια να βγαίνουν στην ξηρά!
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Popular Science, οι επιστήμονες υποπτεύονταν πως ψαράκια «blenny» (blenniodei, από την ελληνική ρίζα «βλέννα») πετάγονταν έξω από το νερό για να αποφύγουν επικίνδυνα αρπακτικά που θέλουν να τα φάνε, ωστόσο τα πραγματικά τους κίνητρα αποτελούσαν αίνιγμα.
«Αποδεικνύεται πως το θαλάσσιο περιβάλλον δεν είναι φιλόξενο για τα blenny, καθώς είναι γεμάτο από εχθρούς που θέλουν να φάνε αυτά τα μικρά ψάρια. Αλλά η ζωή είναι λιγότερο εχθρική στα βράχια, με τα πουλιά να αποτελούν τον βασικό κίνδυνο» λέει ο Τέρι Ορντ, επικεφαλής ερευνητές και εξελικτικός οικολόγος του Πανεπιστημίου New South Wales στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας.
Ο Ορντ και η ομάδα του επισκέφθηκαν το νησί Ραρατόνγκο, όπου διάφορα είδη blenny εντοπίζονται τακτικά στην ξηρά, κοντά στο νερό. Η ομάδα έφτιαξε 250 πλαστικά ψαράκια, βαμμένα έτσι για να παραπέμπουν σε ζωντανά. Τα μισά αφέθηκαν στο νερό και τα άλλα μισά στην ξηρά. «Σημειώνονταν τουλάχιστον τριπλάσιες επιθέσεις στα ψεύτικα ψαράκια που είχαμε βάλει στο νερό από ό,τι σε αυτά στην ξηρά» λέει ο Ορντ. Οπότε, το συμπέρασμα είναι πως, παρά τα θαλασσοπούλια, η ξηρά είναι όντως λιγότερο επικίνδυνη για τα μικρά ψάρια. Τα συμπεράσματα αυτά φαίνονται να επικυρώνονται και από τη συμπεριφορά και τις κινήσεις των μικρών ψαριών.
Παρόλα αυτά, ο Ορντ θεωρεί πως πρόκειται για κάτι παραπάνω από μια τεχνική επιβίωσης: Ειδικότερα, εκτιμά πως τα ψαράκια αυτά είναι εν μέσω μιας διαδικασίας εξέλιξης, στο πλαίσιο της οποίας εγκαταλείπουν τη θάλασσα και αποικίζουν τη στεριά σε πιο μόνιμη βάση. Αν και δεν έχουν πόδια, φαίνονται να νιώθουν άνετα στην ξηρά, στην οποία περνούν αρκετό χρόνο (αν και δεν έχει μετρηθεί με ακρίβεια)- ενώ πηδούν από βράχο σε βράχο και «συναναστρέφονται» μεταξύ τους. Επίσης, υπάρχει και ένα είδος που κινείται στα ίδια βράχια όπου κινούνται και άλλα, πραγματικά αμφίβια ψάρια, και περνά όλη την ενήλικη ζωή του στα βράχια της ζώνης όπου σκάει το κύμα.
Οι τάσεις αυτές παρατηρούνται και σε άλλα σημεία του κόσμου, όπως το Γκουάμ και η Ιαπωνία στον βόρειο Ειρηνικό, η Ταϊτή και η Ραροτόνγκα στον νότιο και ο Μαυρίκιος και οι Σεϋχέλλες στον Ινδικό Ωκεανό. Προφανώς και είναι ακόμα πολύ μακρύς ο δρόμος μέχρι να εξελιχθεί σε ένα «στεριανό» είδος, ωστόσο, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, τα πάει αρκετά καλά για ένα ψάρι που δεν έχει ούτε πόδια: Αναπνέουν κυρίως με τα βράγχιά τους, αλλά μπορούν να τραβήξουν οξυγόνο και από το δέρμα τους, ενώ είναι ιδιαίτερα ευέλικτα εκτός νερού λόγω του σχήματός τους και της χρήσης των ουρών τους, κινούμενα γρήγορα και αναπηδώντας ανάμεσα στους βράχους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων στην υπηρεσία της NASA
Τα ρομπότ θα αναπτύξουν την δική τους γλώσσα