«Άκαιρη και ανεδαφική είναι η σεναριολογία περί εκλογών, όταν βρισκόμαστε στο παρά πέντε της αξιολόγησης», δηλώνει η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη σε συνέντευξη της στην εφημερίδα «ΕΠΕΝΔΥΣΗ».
Επισημαίνει ότι τα σενάρια αυτά συντηρούνται από την αντιπολίτευση «τη στιγμή, μάλιστα που το συμφέρον της χώρας επιβάλλει πολιτική σταθερότητα» νομίζοντας ότι οι πολίτες ξέχασαν το «πολύ πιο βαρύ και άδικο πρόγραμμα που υλοποιούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ». Διευκρινίζει ότι σε αυτή την φάση διαπραγματευόμαστε σκληρά για σημεία της περσινής συμφωνίας που «προασπίζουν τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών». Σημειώνει ότι έχει επιτευχθεί σύγκλιση σχεδόν σε όλα τα σημεία με τους ευρωπαίους εταίρους και πως μετά τις πρόσφατες τοποθετήσεις των προέδρων του Ευρωκοινοβουλίου και της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και παρακολούθησης του ελληνικού προγράμματος Μ. Σουλτς και Ρ. Γκουαλτιέρι, «κοινή επιθυμία όλων μας είναι η επίσπευση της αξιολόγησης». Εκφράζει την πίστη ότι και η δήλωση της προέδρου του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ «το τελευταίο που χρειάζεται είναι καθυστέρηση της αξιολόγησης» θα επιβεβαιωθεί στην πράξη. Απαντώντας σε ερώτηση για τον ρόλο του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, η κυβερνητική εκπρόσωπος επαναλαμβάνει την άποψη ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να λύνει μόνη της τα προβλήματα της. Χαρακτηρίζει αναπόφευκτη την ύπαρξη του στο ζήτημα αυτό σε ρόλο τεχνικού συμβούλου αλλά αποδεδειγμένα «εγκληματική» τη συμμετοχή του στα προγράμματα αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας. Αναφορικά με τις υπουργικές διενέξεις για τις αποκρατικοποιήσεις η κ. Γεροβασίλη τονίζει ότι αποτελούν μέρος της συμφωνίας του καλοκαιριού και ότι ο κ. Πιτσιόρλας ακολουθεί το πρόγραμμα. Βεβαίως σημειώνει δεν γίνονται με χαρά ειδικά όταν πρόκειται για νευραλγικές υποδομές τις οποίες ενέταξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο ΤΑΙΠΕΔ, παρόλη την βελτίωση των όρων που πετύχαμε με την επαναδιαπραγμάτευση». Τέλος για τις μηνύσεις που υπέβαλαν σε βάρος της οι Αν. Σαμαράς και Γ. Κουμουτσάκος, η κ. Γεροβασίλη απαντά: Απορία ψάλτου βιξ. Αντί απάντησης στην ενοχλητική ερώτηση επιλέγουν την ποινικοποίηση του πολιτικού ερωτήματος... εμφανίζοντας ένα πρόσωπο ολοκληρωτισμού.
