Ο θρυλούμενος ανασχηματισμός που αρχικά προσδιοριζόταν για το φθινόπωρο φαίνεται πως μετατίθεται για το 2018 και αφού προηγηθεί το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.
Αυτός φαίνεται να είναι ο προγραμματισμός του Αλ. Τσίπρα και των στενών συνεργατών του ο οποίος είναι σε γνώση και κυβερνητικού του εταίρου Π. Καμμένου.
Σε κάθε περίπτωση ο πρωθυπουργός θέλει να κάνει τις αλλαγές στην κυβέρνηση μετά την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης και ενόψει των κρίσιμων διαβουλεύσεων για τη διευθέτηση του χρέους και της εξόδου στις αγορές μετά το τέλος του μνημονίου, τον Αύγουστο του επόμενου έτους.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Newsbomb, ο πρωθυπουργός θέλει σύμφωνα με συνεργάτη του, τον οποίο επικαλείται:
• Να δώσει την εικόνα της επανεκκίνησης, ενόψει κρίσιμων εξελίξεων, που δεν αφορούν μόνο στα της οικονομίας (κυρίως αυτά αφορούν αλλά όχι μόνο), αλλά περιλαμβάνουν και θεσμικές παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα την αναθεώρηση του Συντάγματος.
• Να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση η οποία εκ των πραγμάτων θα είναι προεκλογική, όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Πάντως ο ίδιος συνεργάτης του μας τόνισε ότι παραμένει ο σχεδιασμός του πρωθυπουργού για εκλογές το 2019 και μάλιστα όσο γίνεται αργότερα.
Σε αυτά τα πλαίσια έχει ήδη ξεκινήσει η «βαθμολογία» των μελών της κυβέρνησης, από μικρή ομάδα του στενού επιτελείου του Αλ. Τσίπρα.
Στόχος, μια κυβέρνηση με μεγαλύτερη συνοχή και λιγότερους «γκαφατζήδες» υπουργούς και υφυπουργούς. Η αξιολόγηση θα είναι –πάντα κατά τον συνεργάτη του πρωθυπουργού- «αυστηρή αλλά δίκαιη».
Παράλληλα -και αυτό θα είναι ένα ειδικό στίγμα του ανασχηματισμού- θα επιχειρηθεί άνοιγμα σε στελέχη του κεντροαριστερού χώρου, τον οποίο έτσι κι αλλιώς θέλει να εκφράσει ο Αλ. Τσίπρας, για λόγους ευνόητους.
Όχι σε επίπεδο κομμάτων ή κινήσεων, αλλά σε επίπεδο προσώπων, τα οποία ανήκουν σε αυτό το χώρο, αλλά είναι αυτή τη στιγμή μη ενταγμένα σε κάποιο απ’ τους υφιστάμενους πολιτικούς σχηματισμούς…
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας θα περιμένει να ολοκληρωθούν όλες οι εσωκομματικές διαδιακασίες στο χώρο της (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΔΗΜ.ΑΡ. κλπ) προκειμένου, όπως λέγεται στην πολιτική αργκό, να κάτσει η μπίλια και να μπορέσει να βολιδοσκοπήσει συγκεκριμένα στελέχη του χώρου.