Το μεγαλύτερο σε διάρκεια επεισόδιο του Game of Thrones για αυτή την χρονιά και όμως κατάφερε να πιστεύεις πως θα είχε κι άλλο. Δείγμα του πόσο τρέχει πλέον η σειρά απελευθερωμένη από τα βιβλία, με την δράση να είναι τόσο συμπυκνωμένη που φέρνει και καινούριες τακτικές στο παιχνίδι.
Και τι δεν είχε αυτό το επεισόδιο που ίσως καταστρέφει και λίγο την εικόνα αγαπημένων χαρακτήρων, κλείνει και πάλι το μάτι στις 2 πρώτες σαν να θέλει να μας προετοιμάσει σιγά σιγα για το επερχόμενο τέλος, ενώ το χιούμορ αυτή την φορά φαίνεται να κυριαρχεί και έχει την αντεπίθεση του underdog. Α ναι... έχει και δράκους πάλι να δείχνουν τα δυο διαφορετικά είδωλα του ίδιου καθρέφτη.
Για πρώτη φορά φέτος έχουμε παράλληλη αλλά και ανισομερή δράση με εντάσεις όμως η κάθε μια σε σχεδόν κάθε σημείο του κόσμου του , με την Σέρσει να κλείνει όλους τους παλιούς λογαριασμούς και ο Τύριον να αποδεικνύεται πως τελικά ίσως και να μην ξέρει τόσα πολλά...
The Reunion of the dragons
Οκ, ο δεν γνωρίζει πως απέναντι του βρίσκεται η θεία του Daenerys, σε ένα ταξίδι που φαίνεται πως κράτησε πάρα πολύ λίγο σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές και πόσο θα διαρκούσε μια τέτοια αποστολή.
Το επεισόδιο ξεκινά με την άφιξη του Jon Snow στο Dragonstone με την επιτροπή υποδοχής της Daenerys να διαθέτει τον Tyrion και την Missadei μαζί με μια ομάδα Dothraki που δεν τους λες και φιλικούς.
Μετά την υποδοχή, όχι μόνο τους αδειάζουν από όπλα, αλλά τους κόβουν και κάθε δυνατότητα εξόδου προς το πλοίο τους περιμένει. Τι είπαμε σου έλεγαν Jon πίσω στο Winterfell για το παρελθόν;
Το παρεάκι από το Βορρά που έσκισε τις θάλασσες που δεν έχουν παγώσει ακόμα (κρατήστε το αυτό για το μέλλον), καθώς συναντά την επιτροπή υποδοχής παίρνουν τον δρόμο για το κάστρο, με τον Sir Davos να θυμίζει τον θείο από το χωριό που εκπλήσσεται στο πρώτο διαφορετικό άτομο που βρίσκει στην πρωτεύουσα με την Missadei.
Mellisandre και Varys τα συζητάνε από την άκρη του βράχου, ενώ παρακολουθούν τους παλιούς γνωστούς να πηγαίνουν να βρουν την Daenerys και η Κόκκινα Μάγισσα αποχαιρετά τον «άρχοντα των ψιθύρων» με έναν δύσθυμο χρησμό.
Εκεί έρχεται και ίσως η αστειότερη σκηνή φέτος με Jon Snow και Sir (friendly bear) Davos να κάνουν βουτιά στα πετρόκτιστα μόλις οι δράκοι περνάνε ξυστά από πάνω τους σαν αεροπορικές επιδείξεις στην Τανάγρα.
Σηκώνονται και συνεχίζουν να κοιτούν με δέος τους δράκους καθώς βλέπουν μπροστά τους ένα μυθικό πλάσμα να είναι και πάλι ζωντανό. Η διπλής σημασία της ατάκας του Tyrion αργότερα προοικονομεί την συζήτηση που θα ακολουθήσει. «Θα σου έλεγα να τους συνηθίσεις, αλλά πραγματικά δεν μπορείς».
Daenyris και Jon Snow face off και το πρώτο χτύπημα έρχεται από την «Μητέρα των δράκων», όπου στην επιβλητική αίθουσα υποδέχεται τον ανιψιό της. Ναι οκ δεν το ξέρει, αλλά η αντίθεση των χαρακτήρων προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ξεκινάει η Missadei να αναφέρει τις πέντε σειρές όνομα της Daenerys με τον Jon Snow να γυρνάει στον Sir Davos με το βλέμμα «help me bro» και ο «Ιππότης των Κρεμμυδιών» λέει αυτό:
"Από εδώ ο Jon Snow."
"..."
"Είναι ο βασιλιάς του Βορρά."
Μετά από την επίδειξη της Daenyris και με το βλέμμα που θύμιζε λίγο από ποια οικογένεια προέρχεται και έφερνε λίγο σε κάτι μεταξύ τρέλας και απόλυτης γνώσης της δύναμης που διαθέτει και την απαίτηση να γονατίσει ο Jon Snow, τους ανακοινώνει πως θα παραταθεί η φιλοξενία τους...
Μια απολαυστική συνομιλία γενικά με τους δυο κόσμους που ενώ είναι τόσο ίδιοι φαίνονται να συγκρούονται. Daenerys και Jon αποδεικνύουν πως ακόμα και από τα χαμηλότερα μπορείς να ανέβεις, ενώ και οι δύο έχουν δεσμούς με τον μυθικό κόσμο που ακόμη και τώρα δείχνει να φαίνεται απίστευτος στους μη μυημένους. Κι όμως και οι δυο τους αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τον συνομιλητή τους.
Ακολουθεί η συζήτηση Tyrion και του «μελαγχολικού» Jon με το δεξί χέρι της δρακομάνας να το παίζει ΟΗΕ για να τα βρουν τα παιδιά και τα καταφέρνει, αν και ο «βασιλιάς του Βορρά» παραμένει ακόμα ημι-φυλακισμένος.
Στο ενδιάμεσο της δράσης έχουμε και την διάσωση του Theon από τον κατεστραμμένο στόλο των Greyjoy και την απορία μας γιατί δεν τον αφήνουν να πνιγεί...
Τα φίδια στην κυρία από 'μενα...
Στο Kings Landing ο Euron που οι συντελεστές μας έχουν προιδεάσει πως θα κάνει τον Ramsay Bolton να θυμίζει παιδάκι, φέρνει τα δώρα του στην Cersei με στόχο να την παντρευτεί. Προφανώς και θα έτρωγε άκυρο από την τρελή, που τον παρέπεμψε στο μέλλον και αφού νικήσουν τον πόλεμο, σαν κανονικός Μαυρογιαλούρος.
Μετά την ανταλλαγή...απόψεων με τον Jamie ο Euron αποχωρεί με το δικό του δώρο ανα χείρας, την ανιψιά του Yara για να λάβει χώρα από τις πιο guilty pleasures σκηνές της σειράς.
Η εκδίκηση της Cersei που αρχίζει και ξεδιπλώνεται με τα δυο φίδια να βρίσκονται στα σκοτεινά μπουντρούμια του κάστρου. Εκεί η Cersei για ακόμη μια φορά μας αφήνει να δούμε την απόλυτα σαδιστική της όψη, που φαίνεται ότι εκτινάχτηκε μετά το «Walk of shame» που είχε υποστεί.
Αφού περιγράφει τον τρόπο που πέθανε ο Oberyn στην φιμωμένη Ellaria Sand, η Cersei αρχίζει να απαριθμεί τους τρόπους που ήθελε να την σκοτώσει. Τελικά σε μια ποιητική κίνηση σκοτώνει με ένα δηλητηριώδες φιλί στο στόμα την κόρη της Ellaria.
Σκοτώνει; Well, όχι ακριβώς, αλλά κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Ενημερώνει την Ellaria πως όχι μόνο η κόρη της θα έχει την ίδια μοίρα με την δική της Myrsella που έπεσε θύμα των φιδιών του Ντορν, αλλά θα υποστεί και το μαρτύριο να βλέπει την κόρη της να πεθαίνει μέρα με την ημέρα. Μάνα με κόρη τεντώνονται για να αγκαλιαστούν για μια τελευταία φορά χωρίς αποτέλεσμα σηματοδοτώντας το τέλος των φιδιών από την σειρά.
Well done Cersei που κατάφερες να σπάσεις κάθε όριο σαδισμού ως τώρα στην σειρά και να συγκρίνεσαι με το μεγαθήριο μέχρι στιγμής Ramsay Bolton...
Η Cersei νιώθει πως είναι «καβάλα στο άλογο» και το αποδεικνύει με κάθε κίνηση της, όπως το να μην κρύβει πλέον την σχέση της με τον αδελφό της Jamie ζητώντας νέα σεντόνια από την υπηρέτρια που έρχεται να την ενημερώσει.
Εκεί έρχεται και η ενημέρωση για την κορύφωση του επεισοδίου με την Cersei μετά να υποδέχεται τον αγαπημένο αδελφό του Sherlock Mycroft, που είναι η Κριστίν Λαγκάρντ του Γουέστερος, μόνο που είναι στο υποκατάστημα της Σιδερένιας Τράπεζας του Μπράαβος.
Εκεί η Cersei τον προσκαλεί να μείνει μερικές μέρες ακόμα και θα ξεπληρώσει τα χρέη τους καθώς αυτό είναι που κάνουν πάντα οι Lannister και παράλληλα μας δίνει το πρώτο τυράκι για το τέλος του επεισοδίου.
Family reunion υπό το βλέμμα του creepy
Ανεβαίνουμε για ακόμη μια φορά στο βορεινό Winterfell με την Σάνσα να έχει αναλάβει τα ηνία, αλλά την σειρά να το μεταφέρει με ένα χιουμοριστικό στα όρια του γραφικού. Ας υποθέσουμε πως η Σανσα έχει δείξει ότι πλέον έχει αυτό που χρειάζεται να κυβέρνησει. Γιατί ρε αδέρφια μας την δείχνετε να μοιράζει εντολές τύπου «γιατί δεν έχουν δέρμα οι πανοπλίες;», «Αμέσως βασίλισσα μου να το φροντίσουμε».
«Ψιτ, αδερφέ, εδώ σαν να το βλέπω παραχιονισμένο το μέρος, δεν τραβάς ένα σκούπισμα»
Από κοντά ο creepy του χωριού Littlefinger να προσπαθεί να σπείρει τον διχασμό και να τρυπώσει στο μυαλό της Σανσα, που ευτυχώς και τελείως τυχαία εκείνη την στιγμή σκάει μύτη κάποιος στην πύλη.
Και εκεί που περιμένεις να δεις επανένωση Arya και Sansa βλέπεις... τον Bran που είναι με ένα βλέμμα «dude τι μανιτάρια κάναμε χθες το βράδυ» και παραμένει σχεδόν αποσυνδεδεμένος από τον κόσμο, δείχνοντας ξεκάθαρα την ζοφερή μοίρα που τον περιμένει σαν το «Κοράκι με τα 3 μάτια».
Η Σάνσα ορμάει στην αγκαλιά του αδερφού της για να βρεθούν αργότερα μαζί στο αγαπημένο δέντρο της περιοχής και σταθμός ανεφοδιασμού για τον Bran που αποκαλύπτει το μαγικό του χαρακτήρα του στην αδερφή του.
Αν κάτι παρατηρείται σε αυτό το επεισόδιο είναι πως ενώ η σειρά περιστρέφεται γύρω από το μαγικό, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας δείχνουν να το αποδέχονται μόνο σαν μέρος κάποιας αρχαίας μυθολογίας.
Οι πρωταγωνιστές βρίσκονται αντιμέτωποι με αυτό που δύσκολα κάποτε θα πίστευαν πως είναι κάτι παραπάνω από ένα παραμύθι, με τον Bran να δείχνει την σύγκρουση της Σανσα με αυτά που κάποτε πίστευε.
Ο Bran δείχνει τελείως αποκομμένος από τα ανθρώπινα συναισθήματα και σε μια σκηνή που θύμισε Watchmen και Dr. Manhattan, υπενθυμίζει στην αδερφή του τον βιασμό που υπέστη στα χέρια του Ramsay.
O MVP βρήκε τον Νταμπλντορ
Επιστρέφουμε στην Oldtown όπου είχαμε μείνει με τον αγαπημένο Samwell Tarly να ξεσκίζει την οστρακιασμένη σάρκα του Sir Friendzone Jorah. Ο Αρχιμέιστερ να τσεκάρει τον βασανισμένο με ένα ραβδάκι και με τον απαραίτητο silence code of bros να επικρατεί.
Ο Sam αποχαιρετά τον Jorah σε μια σκηνή που εκτός μιας μελλοντικής συνάντησης που προοικονομεί, δεν με κάνει να σταματώ να βλέπω τις αναφορές στην δεκαετία του '90 και την μάστιγα του AIDS. Το χέρι που προτάσσει ο Sam στον Jorah φέρνει ξεκάθαρα σε εκείνη την εποχή που ακόμα και η επαφή αντιμετωπίζοταν με φόβο.
Αμέσως μετά ο MVP Samwell Tarly πηγαίνει στο γραφείο του Αρχιμέιστερ που τον ρωτά πως τα κατάφερε να σώσει τον Sir Friendzone την ίδια στιγμή όπου κυριολεκτικά του λέει ότι Μέιστερ που τους σέρνονταν στο χώμα οι... αλυσίδες είχαν αποτύχει.
Τελικα ο Sam παίρνει την ανταμοιβή του, με τον Αρχιμέιστερ να θυμίζει λίγο Νταμπλντορ από Harry Potter και να του αναθέτει να κάνει αντιγραφή κάτι πάπυρους και να λέει και ευχαριστώ που δεν τον απέβαλε από την σχολή. Longobottom εσυ;
Το Italian Job και το κλείσιμο του λογαριασμού
Στην τελευταία σκηνή, η σειρά δοκιμάζει ακόμη έναν πειραματισμό και εμάς να χειροκροτούμε για τις φρέσκιες ιδέες που φέρνει η προσπέραση των βιβλίων. Σε μια heist movie τύπου αφήγηση του Τυριον δείχνει την πολιορκία του Castlery Rock από τους Άσπιλους.
Ο Tyrion (που αν δούλευε σε ελληνική ομάδα ποδοσφαίρου τώρα θα αποτελούσε παρελθόν), δείχνει πως δεν έχει καμία σχέση με τα αδέρφια του, που όμως φαίνεται να τον γνωρίζουν καλύτερα.
Η αφήγηση του Tyrion μας θυμίζει πως ήταν υπεύθυνος για τους υπονόμους στο πατρικό των Lannister καθώς ο πατέρας του ήθελε να τον ταπεινώσει, και μας θυμίζει πως πήρε την νίκη από τον Renly Baratheon στην μάχη του Blackwater στο εντυπωσιακό (τότε) επεισόδιο του δεύτερου κύκλου.
Εκεί έρχεται η σειρά να μας υπενθυμίσει πως... «karma is a bitch» και αυτό που κάποτε οδήγησε στον θρίαμβο τον Tyrion τώρα τον οδηγεί σε μια άνευ σημασίας νίκη που μπορεί να αποδειχθεί σφάλμα επικών διαστάσεων και το χαρτί της απόλυσης να είναι έτοιμο να του παραδοθεί.
Το κάστρο των Lannister πέφτει, και εκείνη την στιγμή με μια πανέξυπνη ντρίμπλα βλέπουμε τον στόλο του μακελάρη Euron να βυθίζει και τα καράβια που κουβαλούσαν τους Άσπιλους, αποκλείοντας τους πλέον στο κάστρο και τον ίδιο να θυμίζει κάτι από Ρεαλ Μαδρίτης στην Ευρώπη.
Παράλληλα βλέπουμε έναν τεράστιο στρατό των Lannister να προελαύνει προς το κάστρο. Έλα όμως που δεν είναι το Castlery Rock που θα περιμέναμε, αλλά πάει να κλείσει πρώτα τον λογαριασμό της Cersei που είχε στο Highgarden με την Ολέννα που για κάποιο λόγο πολλοί φαν της σειράς την γουστάρανε.
Μάχη δεν βλέπουμε καθόλου, παρά μόνο τον Jamie να μπαίνει στην κάμαρα της Ολέννα που θύμιζε εκείνη την ώρα τον τεράστιο Αλέφαντο. «Αφού δεν μπορούν τα παλικάρια...».
Ο Jamie δίνει την δυνατότητα στην Ολέννα για έναν ήσυχο και αξιοπρεπή θάνατο, μόνο για να του φυλάξει μια τελευταία δόση κακίας και δηλητηρίου, η «δεν σας βλέπω κυρία του Highgarden» όταν και του λέει πως εκείνη ήταν που σκότωσε τον γιό τους Τζόφρει.
Μια σκηνή δυνατή μέσα στην σιωπή της και τις ελάχιστες ατάκες που ανταλλάχθηκαν δείχνει την διάθεση των Lannister να πάρουν την εκδίκηση τους και να κλείσουν τους λογαριασμούς τους μέχρι την μεγάλη μάχη, και την Daenerys να δέχεται ακόμη μια ήττα που βάζει στο κάδρο του κινδύνου τον Tyrion.
Το τέλος είναι κοντά. Το θέμα είναι για ποιους....
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Game of Thrones: Είδωλο στον καθρέφτη και δώρο- Τι είδαμε στο χθεσινό επεισόδιο