Στις 26 του Απρίλη 1937, το απόγευμα, μια μέρα που η αγορά της βασκικής πόλης Γκερνίκα στη Βόρεια Ισπανία έσφυζε από ζωή, Γερμανοί και Ιταλοί πιλότοι ισοπεδώνουν την κωμόπολη Guernica στη χώρα των Βάσκων της Ισπανίας (κόστισε τη ζωή σε 1.650 ανθρώπους και ισοπέδωσε το 70% της πόλης).
Ήταν μια πράξη τρομοκρατίας και ανείπωτης βαρβαρότητας - και η πρώτη προσχεδιασμένη, μεγάλης κλίμακας επίθεση εναντίον ενός μη στρατιωτικού στόχου στη διεξαγωγή του σύγχρονου πολέμου - που εξόργισε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα έναν ζωγράφο. Ο Πάμπλο Πικάσο, ένας εκπατρισμένος Ισπανός που ζούσε στο Παρίσι, αντέδρασε άμεσα σε αυτή τη βαρβαρότητα, δημιουργώντας τον πίνακα που έμελλε να χαρακτηριστεί ως το σπουδαιότερο έργο τέχνης του 20ού αιώνα - την Γκουέρνικα.
Ο ταύρος αντιπροσωπεύει τη βία, τον φασισµό, τον πόλεµο, το σκοτάδι, ενώ το άλογο συμβολίζει τον λαό, που απεγνωσμένα φωνάζει ζητώντας βοήθεια (το άλογο παρουσιάζεται λογχισμένο). Το πιο φορτισμένο στοιχείο του πίνακα είναι η μορφή της γυναίκας, που βγαίνει από το παράθυρο, κρατώντας μια λάμπα πετρελαίου. Συμβολίζει το ρόλο της συνείδησης που έρχεται να φωτίσει αυτά που γίνονται τριγύρω.
Όταν οι ναζί κατέλαβαν το Παρίσι στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, προσήγαγαν τον Πικάσο και ένας ναζί αξιωματικός τού έδειξε μια φωτογραφία του πίνακα και τον ρώτησε:
- Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε;
O Πικάσο απάντησε:
- Οχι, Εσείς!