'Ενας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από τον θάνατο του 'Αλαν Ρίκμαν.
Αν και οι περισσότεροι τον γνωρίσαμε από τις εξαιρετικές του ερμηνείες που υποδύθηκε τον κακό στη μεγάλη οθόνη, είτε ως Xανς Γκρούμπερ στο "Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει" (Die Hard) κάνοντας δύσκολη τη ζωή στον Μπρους Γουίλις είτε ως καθηγητής Σέβερους Σνέιπ στη σειρά των ταινιών "Χάρι Πότερ" οι εμφανίσεις του στη θεατρική σκηνή αποτελούσαν πάντα μια είδηση στο κοινό της βρετανικής πρωτεύουσας.
O Ρίκμαν που συναντήθηκε πολλές φορές κινηματογραφικά με την Έμα Τόμσον στην κινηματογραφική Λογική και Ευαισθησία αλλά και στο ρομαντικό Love Actually του 2003 δεν ήταν όμως ένας ηθοποιός που διεκδίκησε τη σκοτεινή αίθουσα. Το τρίτο κουδούνι υπήρξε πάντα ο μεγάλος του έρωτας και το θεατρικό σανίδι η μεγάλη του, σεξπιρική, ποιητική του αγάπη.
Απόφοιτος της εμβληματικής RADA (The Royal Academy of Dramatic Art) έγινε γρήγορα μέλος της Τhe Royal Shakespeare Company, υποδύθηκε εξαιρετικά τον Valmont 1986 στην θεατρική παράσταση των Επικίνδυνων Σχέσεων από τον Christopher Hampton (ένας ρόλος που του χάρισε υποψηφιότητα για Tony) ενώ βρέθηκε και απέναντι από την μεγάλη Έλεν Μίρεν στην παράσταση Cleopatra στο Olivier Theatre του Λονδίνου.
Πολιτικοποιημένος, υπήρξε ένθερμος οπαδός των Εργατικών.
Αν και δεν κέρδισε ποτέ Oscar, o Ρίκμαν βραβεύθηκε με Χρυσή Σφαίρα, Emmy, Bafta και αναρίθμητες άλλες διακρίσεις.
"Οι ρόλοι κερδίζουν βραβεία, όχι οι ηθοποιοί" είπε κάπως κυνικά το 2008. "Οι ηθοποιοί είναι φορείς της αλλαγής" είχε πει. "Μια ταινία, ένα θεατρικό κείμενο, μια μουσική σύνθεση, ένα βιβλίο μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο", μερικά από τα λόγια του.