Αποκλειστικό: Αποκαλύπτουμε τον πραγματικό τίτλο των εξετάσεων για την πρόσβαση στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση:
Πανελάδικες!
Ναι, ναι, σωστά διαβάσατε. Πανελάδικες. Πα-νε-λά-δι-κες.
Η ονομασία «Πανελλαδικές» αποτελεί μάλλον ένα ετυμολογικό και ορθογραφικό σφάλμα που παρατηρείται εδώ και πολλά χρόνια και οφείλεται κυρίως στο περιβόητο «αντίγραψε-επικόλλησε» και όξω από την πόρτα, των καιρών μας, κοινώς στο copy-paste (για να καταλαβαίνουν και όσοι δεν ομιλούν ξένες γλώσσες).
Η σωστή λέξη είναι και αυτή σύνθετη, από το «Πάνελ» και το «Άδικες» και όχι από το «Παν» και το «Ελλαδικές», που σημαίνει «αυτές που καλύπτουν ολόκληρη την Ελλάδα».
Σωστότερο θα ήταν, ίσως, εάν αναφερόμαστε στα «Πανελάδικα», όπως παραδείγματος λέμε «Τσιπουράδικα», «Ψαράδικα» και άλλα, μα τότε η λέξη δεν θα ήτανε σύνθετη, άρα θα ήταν λιγότερο μεγαλειώδης και ανατριχιαστική.
Η λέξη «πάνελ», λοιπόν, σημαίνει κάτι σαν «μαζευτήκαμε εδωνάς εμείς που ξέρουμε, για να συζητήξουμε, να κρίνουμε και να αποφασίσουμε για κάτιτίς που σας αφορά, θέλετε δεν θέλετε».
Ε, το «άδικες» όλοι το καταλαβαίνουμε, είτε στο πετσί μας είτε στου διπλανού μας το πετσί (εφόσον βέβαια μας καίγεται καρφάκι για το διπλανό μας, ακόμα και το παιδί μας το ίδιο να είναι).
Παρόλους τους «διαλόγους για την Παιδεία» που ανοίγουν κατά διαστήματα εδώ και δεκαετίες, η ουσία είναι μία ...και ο μαθητής στη γωνία.
Επιθυμώντας να προσθέσω ταπεινά ένα λιθαράκι στο διάλογο τούτο, παρουσιάζω μερικές τρέντι προτάσεις για την εφάπαξ λύση του γρίφου της εισαγωγής των νέων στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (της χώρας μας, γιατί για τις άλλες χώρες ξέρουμε τον τρόπο, χρήμα μόνο χρειάζεται...).
Δύσκολα θα βρεθεί πανελίστας να αρνηθεί τέτοιες προτάσεις, μάρτυς μου ο ...αμάν, ποιον λέμε τώρα, ξέρετε, μην συγχύσουμε τον έναν ή τον άλλον, το περιβάλλον του, τους παρατρεχάμενούς τους, τους θαυμαστές του, τους ψηφοφόρους του, τους πελάτες του και πάει λέγοντας;...Ας το αφήσουμε καλύτερα να πλανάται έτσι γενικά:
Μάρτυς μου, λοιπόν, ο Πανελίστας!
Ιδού οι προτάσεις:
Κατά τη διάρκεια της παραδοσιακής πενταήμερης εκδρομής της Γ' Λυκείου, σε κάποια στιγμή τσακίρ καφιού να μοιράζεται προς υποχρεωτική αγορά ένα κουπονάκι τύπου ΞΥΣΤΟ στους τελειόφοιτους, το οποίο ενδεικτικά θα μπορούσε να αποκαλείται "το ΠΕΤΑΛΟ των ΑΕΙ-ΤΕΙ, 3 στους 4 κερδίζουν".
Οι κατά τόπους Διευθύνσεις Εκπαίδευσης θα το προμηθεύονται σε προνομιακή τιμή από τον ΟΠΑΠ, ο οποίος θα συμβληθεί με το Υπουργείο Παιδείας για την περίσταση. Οι οικογένειες των μαθητών θα μπορούν να το ξοφλήσουν σε έξι άτοκες δόσεις, με έκπτωση στο ΦΠΑ και κλήρωση για 150 δωρεάν συνδρομές σε καλοκαιρινό Πάρκο Νεροτσουλήθρας, για όλη την οικογένεια.
Σε όποιον τυχαίνουν τρία πέταλα με την ίδια αναγραφόμενη Σχολή, θα γίνεται αυτομάτως δεκτός σε αυτήν. Για τους εισαγόμενους, δε, στις επονομαζόμενες «πρωτοκλασάτες» Σχολές θα προσφέρονται επιπλέον δωρεάν πακέτα καρτοκινητής, ένα smart phone, ένα laptop και δείπνο με τον τραγουδιστή ή πολιτικό της προτίμησής τους (να βγουν και λίγο έξω, τα παιδιά).
Τα ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ θα είναι ο μπαλαντέρ και θα αντιστοιχεί σε Σχολή επιλογής του παίκτη (ε, του μαθητή, ήθελα να πω) ή στην εναλλακτική δυνατότητα υπογραφής τριετούς συμβολαίου σε μεγάλη πίστα, σε ΠΑΕ Α' Εθνικής ή σε πάνελ πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής.
Τονίζω πως το μεγάλο πλεονέκτημα του τρόπου αυτού εισαγωγής θα αποτελεί η δυνατότητα ανταλλαγής των τυχερών πέταλων μεταξύ των υποψηφίων.
Ας μην ξεχνάμε επίσης πως τα έσοδα από την πώληση του ΞΥΣΤΟ θα αυξήσουν σημαντικά τα κονδύλια για επενδύσεις κοινωνικού χαρακτήρα!
Ξέρετε, σαν όλες αυτές τις επενδύσεις που έχουμε βαρεθεί πια να βλέπουμε εδώ και μια ζωή (την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε –Όπα!)...
ΥΓ
Για την επόμενη φορά προτείνω να μην συνεχίσουμε να κάνουμε πλάκα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Οπότε θα μιλήσουμε στα σοβαρά. Εκεί να δεις πλάκα...