Στις 22 Φεβρουαρίου 1993 αναχώρησε από το λιμάνι του Πειραιώς το πρώτο τμήμα της Ελληνικής ειρηνευτικής αποστολής στη Σομαλία, που έφτασε μέσω Ερυθράς Θαλάσσης στα τέλη του μηνός και παρέμεινε στην περιοχή από το Φεβρουάριο του 1993 μέχρι το Μάϊο του 199.
Για την αποστολή αυτή, την πρώτη μεγάλου, οργανωμένου, τμήματος των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μετά την ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας (1950-1953), το ΓΕΣ, δια της Διευθύνσεως Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ), σημειώνει τα εξής:
«Η Ελλάδα συμμετείχε στην ειρηνευτική αποστολή στη Σομαλία το 1993, ως μέρος της διεθνούς κοινότητας υπό την ηγεσία του ΟΗΕ. Ο επίσημος τίτλος της αποστολής ήταν «Ελληνικό Απόσπασμα Σομαλίας» (ΕΛΛΑΣΟΜ). Η επιχείρηση αυτή ήταν γνωστή ως UNITAF (United Task Force) και αργότεραUNOSOM II (United Nations Operation in Somalia II) και είχε στόχο την αποκατάσταση της ειρήνης και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Σομαλία, η οποία βρισκόταν σε εμφύλιο πόλεμο και ανθρωπιστική κρίση.
Η συμμετοχή της Ελλάδα ξεκίνησε από το Φεβρουάριο του 1993, παρέχοντας υποστήριξη κυρίως μέσω υγειονομικής περίθαλψης, μεταφορών και τεχνικής υποστήριξης. Η ελληνική δύναμη αποτελούνταν αρχικά από 106 άτομα, συμπεριλαμβανομένων αξιωματικών, υπαξιωματικών, στρατιωτών, ναυτών και αεροπόρων αναλαμβάνοντας έργα όπως, η διανομή τροφίμων, η ιατρική φροντίδα και η κατασκευή έργων υποδομής. Η παρουσία της ελληνικής δύναμης στη Σομαλία στέφθηκε με επιτυχία και απέσπασε θετικά σχόλια από τις συμμαχικές χώρες. Θα πρέπει επίσης να γίνει ειδική μνεία στον Λοχία (ΤΘ) Σούμπουρο Μιχαήλ, ο οποίος ήταν ο πρώτος Έλληνας νεκρός σε διεθνή ειρηνευτική αποστολή.
Ειδικότερα, την 14η Οκτωβρίου του 1993 σκοτώθηκε σε κίνηση φάλαγγος 40χιλιόμετρα βόρεια της πόλης του Ουαζίτ, όταν το όχημα στο οποίο επέβαινε έπεσε σε ενέδρα. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην αποστολή αυτή, αν και υπό δύσκολες συνθήκες, συνιστούσε μία από τις πρώτες μεγάλες ειρηνευτικές αποστολές στις οποίες η χώρα μας συμμετείχε και ενίσχυσε την παρουσία της στο πλαίσιο των διεθνών ειρηνευτικών επιχειρήσεων.»
Από την πλευρά του ο πρώτος Διοικητής του τμήματος αυτού, ο τότε Ταγματάρχης Πεζικού των Ειδικών Δυνάμεων Γιάννης Πιστόλας, αλεξιπτωτιστής και υποβρύχιος καταστροφέας ο ίδιος, εξαιρετικός αξιωματικός, στον οποίο ανατέθηκε λίγο καιρό αργότερα η Διοίκηση και της πρώτης ελληνικής αποστολής στο Βίσοκο της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, αμέσως μετά το πέρας του εκεί αιματηρότατου γιουγκοσλαβικού «εμφυλίου», αναφερόμενος στην επέτειο της αναχωρήσεως της Ελληνικής αποστολής για τη Σομαλία, έγραψε στον «τοίχο» του στο facebook τα εξής, που παραθέτουμε επακριβώς μαζί με τις φωτογραφίες που έχει αναρτήσει:
«Σαν σήμερα, 22 Φεβρουαρίου 1993, αναχώρησε για τη Σομαλία το Ελληνικό Απόσπασμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας από το λιμάνι του Πειραιά.
Είχα την Τιμή, με απόφαση της ηγεσίας, να αναλάβω τη Διοίκηση του Αποσπάσματος, το οποίο στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε ΕΛΛΑΣΟΜ (Ελληνικό Απόσπασμα Σομαλίας) από 16 Δεκεμβρίου 1992 την οποία Διοίκηση παρέδωσα 4 Σεπτεμβρίου 1993 στο Ταγματάρχη (ΠΖ) Παντελή Μποτονάκη στο Ουατζίτ της Σομαλίας.
Με αξίωσε ο ΘΕΟΣ, να οδηγήσω και να επαναφέρω πίσω μια δύναμη αρχικά 106 ανδρών, αποτελούμενη από προσωπικό προερχόμενο κι από τους τρεις κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη συνέχεια η δύναμη αυξήθηκε για τις ανάγκες της αποστολής.
Μια δύσκολη αποστολή στο άγνωστο, αφού η Ελλάδα είχε από το 1953 που έστειλε οργανωμένη δύναμη στην Κορέα, να ξαναστείλει Απόσπασμα στο εξωτερικό.
Όμως με τη βοήθεια του ΘΕΟΥ, του Ελληνικού Στρατού, των γνώσεων και της δύναμης (Σωματικής και ψυχικής) που απέκτησα από την εκπαίδευση μου στις Ειδικές Δυνάμεις, τη συνδρομή πολλών Αξιωματικών, με κύριο τον τότε Υποστράτηγο Γεώργιο Μανία, στον οποίο οφείλω άπειρη ευγνωμοσύνη, στο φρόνημα των Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών που συμμετείχαν στην 1η τουλάχιστον Ομάδα θεωρώ ότι καταφέραμε και στην Αποστολή να ανταποκριθούμε επάξια και να επιστρέψουμε ΟΛΟΙ σώοι...
Σε όλους τους συναδέρφους, συμπολεμιστές, θέλω να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου και να τους συγχαρώ για τη βοήθεια τους.
Κάποιες ενδεικτικές φωτογραφίες...ακολουθούν.»
