«Σε λιγότερο από μια δεκαετία η ηγέτης του δεξιού κόμματος "Αδελφοί της Ιταλίας" από απορριπτέα υπερεθνικίστρια εξελέγη πρωθυπουργός της Ιταλίας και εδραιώθηκε ως προσωπικότητα με την οποί μπορούν να συνδιαλλέγονται οι Βρυξέλλες και τώρα η Ουάσιγκτον» υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, γράφει το Politico.
Παρά το γεγονός οτι μετακινήθηκε στο κέντρο, η Μελόνι — η οποία ξεκίνησε την πολιτική της σταδιοδρομία ως ακτιβίστρια στην πτέρυγα νεολαίας του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος και επαίνεσε τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι ως «καλό πολιτικό που έκανε ό,τι έκανε για το καλό του Ιταλία» — βρέθηκε στην πρώτη γραμμή ενός κύματος που παρέσυρε την ευρωπαϊκή πολιτική προς τα δεξιά.
Από την εκλογή της το 2022, η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει εισαγάγει πολιτικές για ζητήματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα μειονοτήτων που κάποτε θα προκαλούσαν καταδίκη από τις Βρυξέλλες. Αντίθετα, η αντίδραση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κυμάνθηκε από αδιαφορία έως έγκριση, με πολλούς να αποδέχονται τη Μελόνι ως την απολαυστική εκπρόσωπο μίας σειράς ολοένα και πιο ριζοσπαστικών ηγετών που προελαύνουν και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Η αδυναμία των συμβατικών πολιτικών να αντιμετωπίσουν μια ολοένα και πιο δημοφιλή υπερεθνικιστική αφήγηση και η προθυμία τους να συνεργαστούν με τη Mελόνι στην ευρωπαϊκή σκηνή, επιτρέπουν στην 47χρονη πρωθυπουργό της Ιταλίας — η οποία επιμένει να χρησιμοποιεί την αρσενική μορφή του επίσημου τίτλου της, Il Presidente del Consiglio. — να ασκεί τεράστια επιρροή σε μια στιγμή που η γηραιά ήπειρος δεν έχει ισχυρούς κεντρώους ικανούς να αναλάβουν τα ηνία.
Την τελευταία διετία η Μελόνι κατάφερε να εδραιώσει την κυβέρνησή της ως τη σταθερότερη στη μεταπολεμική Ιταλία και μολονότι το χρέος της χώρας αγγίζει το 137% του ΑΕΠ, δεν τρομάζει τους επενδυτές που προσελκύονται από το ασυνήθιστα ήρεμο πολιτικό περιβάλλον. Στην εικόνα της σταθερότητας συμβάλλει, σύμφωνα με το Politico η προσεκτικά καλλιεργημένη, σοβαρή εμφάνιση μιας Μελόνι που δεν ανέχεται ανοησίες.
Την ώρα που η δεξιά πολιτικός εδραίωσε την κυριαρχία της στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης, ταυτόχρονα εργάστηκε σκληρά για να πείσει τους ηγέτες της Ένωσης ότι μπορούν να την εμπιστευτούν ως εταίρο, που θα τους στηρίξει σε βασικά θέματα περιορίζοντας στο ελάχιστο την αντιευρωπαϊκή της ρητορική ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και αναδεικνυόμενη ως βασική υποστηρίκτρια της Ουκρανίας στον πόλεμο του Κιέβου με τον Πούτιν.
Συνεργαζόμενη με την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν η Μελόνι επέβλεψε τη σύναψη σημαντικών συμφωνιών με την Τυνησία, τη Μαυριτανία και την Αίγυπτο, που διοχετεύουν δισεκατομμύρια ευρώ σε καταπιεστικά κράτη για να κρατήσουν μακριά από την Ευρώπη μετανάστες σταματώντας τις βάρκες τους, ρίχνοντάς τους σε φυλακές ή πετώντας τους στην έρημο. Πρόσφατα η Μελόνι ξεκίνησε ένα τολμηρό σχέδιο για την μεταφορά σε «κέντρα φιλοξενίας» στην Αλβανία μεταναστών που φθάνουν χωρίς έγγραφα στην Ιταλία,
Και μολονότι η ιταλική δικαιοσύνη έβαλε τροχοπέδη στο πλάνο της, Ευρωπαίοι ηγέτες εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για το «μοντέλο Μελόνι», όπως στην τελευταία σύνοδό τους τον Οκτώβριο, όπου συμφώνησαν ότι «θα πρέπει να εξεταστούν νέοι τρόποι για την πρόληψη και την αντιμέτωπιση της παράτυπης μετανάστευσης». Η Φον ντερ Λάιεν έλαβε το μήνυμα και τώρα σχεδιάζει να παρουσιάσει πιθανώς τον Φεβρουάριο ένα σχέδιο οδηγίας για τις «επιστροφές» μεταναστών στις πατρίδες τους.
Η Μελόνι επωφελείται στην Ευρώπη από την αντίληψη ότι αποτελεί μέρος ενός νικηφόρου παγκόσμιου ρεύματος υπερεθνικιστών λαϊκιστών. «Και η επιτυχία της στην ομαλοποίηση της παρουσίας της στην κορυφή της δομής εξουσίας της ΕΕ χρησιμεύει ως οδικός χάρτης για πρόσωπα όπως η Γαλλίδα Μαρίν Λεπέν», γράφει το Politico.
Και καταλήγει: «Μέχρι στιγμής, η Μελόνι έχει χρησιμοποιήσει την ισχύ της κυρίως στην Ιταλία. Το ερώτημα τώρα είναι αν θα αρχίσει να κάνει επίδειξη δύναμης διεθνώς και αν —με τον νέο άνεμο που πνέει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού — θα συνεχίσει να κάνει παιχνίδι με θεσμούς όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ή αν θα επιστρέψει στις δεξιές της ρίζες και θα αμφισβητήσει το status quo».