Την υπερβολική αυτοπεποίθηση του Ισραήλ μετά τον θάνατο του ηγέτη της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, φοβάται ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ, Ράιαν Κρόκερ.
Ωστόσο, η ιστορία δείχνει ότι το Ισραήλ και οι εχθροί του δεν πρόκειται να... δώσουν τα χέρια, σχολιάζει το Politico επικαλούμενο την εκτίμηση του πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ Ράιαν Κρόκερ, ενός βετεράνου διπλωμάτη, γνωστού ως «Ο Αμερικανός Λόρενς της Αραβίας». Ο Κρόκερ έχει βαθιά γνώση των θεμάτων της Μέσης Ανατολής.
Ο Ράιαν Κρόκερ
Εχει περάσει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες εκπροσωπώντας τα αμερικανικά συμφέροντα στον αραβικό κόσμο, υπηρετώντας ως πρεσβευτής των ΗΠΑ στον Λίβανο, τη Συρία, το Ιράκ, το Κουβέιτ, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Τώρα, ως συνταξιούχος, ο Κρόκερ εκτιμά ότι οι εχθροπραξίες μεταξύ Ισραήλ και της Χαμάς όπως και της Χεζμπολάχ -καθώς και του Ιράν- δεν θα τελειώσουν.
Ο θάνατος του Σινουάρ, που ακολούθησε τη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα τον περασμένο μήνα, μαζί με πολλούς άλλους ανώτερους διοικητές, θα οδηγήσει κυρίως στη συνέχιση ενός ανταρτοπόλεμου εκτός εάν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ εργαστούν σκληρά για την κατάπαυση του πυρός, διατείνεται ο Κρόκερ. Και επίσης, όπως τονίζει, αυξάνεται η πιθανότητα από την πλευρά του Ιράν να ενισχύσει το πρόγραμμα των πυρηνικών του όπλων.
Η παρούσα κατάσταση είναι πολύ παρόμοια με αυτή που συνέβη πριν από τέσσερις δεκαετίες όταν οι Ισραηλινοί εισέβαλαν στον Λίβανο, προσθέτει ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ.
«Αυτή η εισβολή και η επακόλουθη ισραηλινή κατοχή δημιούργησαν τη Χεζμπολάχ. Αυτή η εισβολή δεν πρόκειται να εξοντώσει την οργάνωση», λέει ο Ράιαν Κρόκερ και προσθέτει:
«Ένα πράγμα που έχω μάθει εδώ και χρόνια, ειδικά στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, είναι ότι η έννοια της ήττας ενός αντιπάλου έχει νόημα μόνο στο μυαλό του αντιπάλου. Αν αυτός ο αντίπαλος νιώθει ηττημένος, είναι ηττημένος. Αν δεν το κάνει, δεν είναι».
Τι σημαίνει ο θάνατος του Γιαχία Σινουάρ για τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ
«Θα φανταζόμουν ότι ο λόγος που ο Σινουάρ παρέμεινε στην ηγεσία της οργάνωσης είναι κάτι παρόμοιο με τον λόγο για τον οποίο ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είχε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα τα ηνία της Αλ Κάιντα. Με άλλα λόγια, αυτές οι οργανώσεις λειτουργούσαν χωρίς τις οδηγίες του ηγέτη τους. Κατά συνέπεια, με τον θάνατό του αρχηγού τους, δεν θα έβλεπα πολλές αλλαγές στο πεδίο της μάχης. Αυτό σημαίνει ότι η Χαμάς έχει χάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις οργανωτικές ικανότητές της, αλλά αυτό θα συνέβαινε με ή χωρίς τον Σινουάρ» εξηγεί ο Κρόκερ.
Με άλλα λόγια, επειδή ο Σινουάρ φέρεται να κρυβόταν κυρίως στο υπόγειο δίκτυο της σήραγγας της Γάζας και παρέδιδε μηνύματα μέσω κούριερ, παρατηρούσαμε αντάρτες και μικρές ομάδες μαχητών να ενεργούν από μόνοι τους.
Και βλέπουμε επίσης κάτι τέτοιο στον βορρά, αλλά με μικρότερη ικανότητα από την πλευρά της Χεζμπολάχ.
Τους τελευταίους μήνες το Ισραήλ απαριθμά σημαντικές νίκες, με αποκορύφωμα τον θάνατο του Σινουάρ αυτή την εβδομάδα.
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε χαρακτηριστικά ότι η «ισορροπία δυνάμεων» στην περιοχή έχει αλλάξει προς όφελος του Τελ Αβίβ.
Ωστόσο, ο Ράιαν Κρόκερ θεωρεί ότι αυτό είναι πρόωρο.
«Είναι ξεκάθαρο ότι η Χεζμπολάχ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Πύραυλοι εξακολουθούν να εκτοξεύονται πέρα από τα σύνορα, όπως και τα drones. Σαφώς τα μέλη της Χαμάς όπως και της Χεζμπολάχ αισθάνονται απογοητευμένα αναφορικά με την ικανότητά τους να προσφέρουν οτιδήποτε ως ουσιαστική απάντηση. Αλλά προβλέπω μια εξέγερση μακράς διάρκειας από την πλευρά της παλαιστινιακής σουνιτικής οργάνωσης».
Και η Χεζμπολάχ;
Για τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ, υπάρχει μια πολύ διαφορετική δυναμική στον βορρά. Κατά μία έννοια, ο Νετανιάχου έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά, καθώς προσπαθεί να σταματήσει την εκτόξευση πυραύλων έτσι ώστε 60.000 Ισραηλινοί να μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Είναι πραγματικά ομιχλώδες το πολεμικό πεδίο καθώς είναι πολύ δύσκολο να δει κανείς ποια είναι η δύναμη της Χεζμπολάχ αυτή τη στιγμή.
«Ήμουν στον Λίβανο το 1982 όταν εισέβαλαν οι Ισραηλινοί. Ονόμασαν την επιχείρησή τους «Ειρήνη για τη Γαλιλαία». Και 42 χρόνια αργότερα, ο Λίβανος βρίσκεται ακόμη πιο μακριά από την ειρήνη από ό,τι ήταν το 1982 όταν ξεκίνησε αυτή η εισβολή. Γεγονός είναι ότι αυτή η εισβολή και η επακόλουθη ισραηλινή κατοχή έδωσαν σάρκα και οστά στη Χεζμπολάχ. Αυτή η ισραηλινή εισβολή δεν πρόκειται να την αποτελειώσει.
Ακόμη περιμένουμε την ισραηλινή απάντηση στην ιρανική πυραυλική επίθεση της περασμένης εβδομάδας», αναφέρει ο Κρόκερ.
Πρόσφατες αναφορές έχουν δείξει ότι οι Ισραηλινοί μπορεί να μην χτυπήσουν πυρηνικές ή πετρελαϊκές τοποθεσίες του Ιράν, αλλά στρατιωτικούς στόχους ή κέντρα πληροφοριών.
Πάντως, όπου κι αν χτυπήσουν, αυτό τους αφήνει μεγάλο περιθώριο για το πού θα επιτεθούν. Αλλά όπου κι αν χτυπήσουν, δεν πρόκειται να αλλάξει ουσιαστικά καμία εξίσωση ισχύος. Αυτό που πιστεύω είναι ότι οι εξελίξεις θα ωθήσουν τη συζήτηση στο εσωτερικό του Ιράν προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης πυρηνικών όπλων νωρίτερα απ΄ότι είχαν προγραμματίσει».
Για τον πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ, πρέπει απλά να κοιτάξουμε την διεθνή κοινότητα.
«Έχουμε το παράδειγμα της Λιβύης για το τι μπορεί να συμβεί εάν εγκαταλείψουμε την πυρηνική ικανότητα. Και το παράδειγμα της Βόρειας Κορέας για το τι μπορεί να συμβεί αν το διατηρήσουμε. Κατά συνέπεια, εάν μια χώρα εγκαταλείψει το πρόγραμμα των πυρηνικών της όπλων, όπως έκανε η Λιβύη υπό τον Μουαμάρ Καντάφι το 2003, τότε όλα έχουν τελειώσει. Τελικά ο ίδιος εκδιώχθηκε και άφησε την τελευταία του πνοή στην πατρίδα του. Αλλά αν κάποιος έχει πυρηνικά όπλα μπορεί να αποτρέψει την αλλαγή καθεστώτος, όπως φαίνεται να πράττει ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν».
Για τον Κρόκερ, οι Ισραηλινοί θα έπρεπε να κηρύξουν τη νίκη τους και να εργαστούν προς μια διακοπή των εχθροπραξιών.
Στο βορρά έχει ήδη τεθεί στο τραπέζι το ψήφισμα 1701 του ΟΗΕ, όπως συμβαίνει από το 2006, που ζητά την απόσυρση της Χεζμπολάχ από νότια του ποταμού Λιτάνι στο Λίβανο, τον αφοπλισμό και την απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων από τον Λίβανο.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο ψήφισμα του ΟΗΕ από το 2004 με παρόμοια διατύπωση. Αυτά είναι τα σημεία αναφοράς, τα σενάρια για όλους τους εμπλεκόμενους. Ίσως χρειάζεται κάποια σκληρή διπλωματία των ΗΠΑ για να μεσολαβήσει τουλάχιστον υπέρ μιας κατάπαυσης του πυρός στον βορρά. Και στη Γάζα νομίζω ότι όλα πρέπει να κατευθυνθούν προς την απελευθέρωση των ομήρων, τονίζει ο Κρόκερ.