Το τελευταίο, που θα ήθελε η Ευρώπη, σ’ αυτήν την συγκυρία, θα ήταν κάποιοι τρελοί να παίζουν με τα… σπίρτα μέσα στην μπαρουταποθήκη της «γηραιάς ηπείρου», τα Βαλκάνια!
Την ώρα, που κάποιοι -όχι όλοι- προσπαθούν να βρουν μία διέξοδο την κρίση -οικονομική και ανθρωπιστική- η οποία έχει προκληθεί από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, κάποιοι άλλοι θεώρησαν, ότι είναι μια καλή «ευκαιρία» να προκαλέσουν μια νέα εστία έντασης στην Ευρώπη…
Όπως είναι γνωστό «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται»!
Τώρα ποιος είναι ο «λύκος»;
Οι Αλβανοί εθνικιστές, που θεωρούν ότι το Κόσοβο είναι κομμάτι της Μεγάλης Αλβανίας;
Οι Σέρβοι, που δεν θέλουν να αποδεχθούν, ότι η περιοχή έχει πάψει να είναι σερβική επαρχία και δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση της Πρίστινας;
Οι Τούρκοι, που για δικό τους όφελος, προσπαθούν να ελέγξουν πολιτιστικά και θρησκευτικά τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Βαλκανικής και φουσκώνουν τα μυαλά των Αλβανών με τον μεγαλοϊδεατισμό τους;
Οι Ρώσοι, που στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ρήγμα στην Ευρώπη εκμεταλλεύονται την συμμαχία του με το Βελιγράδι, χρησιμοποιώντας ως όπλα τον πανσλαβισμό και την ορθοδοξία.
Ή η Δύση, που έφτιαξε ένα κρατικό μόρφωμα στο οποίο βασιλεύει το εμπόριο ναρκωτικών, το τράφικινγκ γυναικών και είναι κρησφύγετο τζιχαντιστών;
Ας ξεκινήσουμε από τους τελευταίους.
Σ΄αυτήν την χρονική συγκυρία -όπως είπαμε και στην αρχή του κειμένου- το τελευταίο που θα ήθελε η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ θα ήταν μια ανάφλεξη στα Βαλκάνια..!
Να μην ξεχνάμε, ότι στον πόλεμο, που ξέσπασε το 1998 και κράτησε ένα χρόνο, τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι εχθροπραξίες δε, σταμάτησαν μόνο μετά την παρέμβαση του ΝΑΤΟ, το οποίο βομβάρδισε τη Σερβία, αναγκάζοντας έτσι τα στρατεύματα του Βελιγραδίου να αποχωρήσουν από το Κόσοβο μαζί με 200.000 Σέρβους που κατοικούσαν στην περιοχή.
Γι’ αυτό και κινήθηκαν γρήγορα! Έπεισαν τον Σέρβο Πρόεδρο Βούσιτς να ζητήσει από τους ομοεθνείς του να απομακρύνουν τα οδοφράγματα που είχαν στήσει στα βόρεια του Κοσόβου, δίνοντας εγγυήσεις για την ασφάλεια της σερβικής μειονότητας και τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους.
Οι Τούρκοι και οι Ρώσοι -σ’ αυτήν την φάση- μόνο να εκμεταλλευτούν την κρίση θα ήθελαν αλλά όχι να την προκαλέσουν. Ήδη, αρκετά προβλήματα έχουν οι δύο συνεταίροι, ο Πούτιν και ο Ερντογάν, για να θελήσουν να βάλουν και άλλα στο κεφάλι τους…
Οι Σέρβοι από την πλευρά τους δεν αναγνωρίζουν μεν, την ανεξαρτησία του Κοσόβου, αλλά έχουν αποδεχθεί το σημερινό status quo της περιοχής και αυτό χάριν της προσπάθειας που καταβάλουν για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως στο δίλημμα αν θα ήταν υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουν το Κόσοβο με αντάλλαγμα να ενταχθούν στο ΕΕ ή στην διατήρηση της σημερινής κατάστασης, δεν είναι βέβαιο ότι οι Σέρβοι θα θυσίαζαν τα πάντα για να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια..!
Και ερχόμαστε στους Αλβανούς του Κοσόβου. Αποτελούν την πλειοψηφία στη χώρα, καθώς είναι το 92% του πληθυσμού, (το 7% είναι Σέρβοι και το υπόλοιπο 1% άλλες εθνότητες).
Οι κάτοικοι της περιοχής αποτελούν ουσιαστικά την εμπροσθοφυλακή του αλβανικού επεκτατισμού για την δημιουργία της λεγόμενης «Μεγάλης Αλβανίας».
Κατά καιρούς η κυβέρνηση της Πρίστινα ρίχνει «λάδι στην φωτιά» επιβάλλοντας μέτρα που προκαλούν την σερβική μειονότητα, όπως συλλήψεις μελών της, καταστροφές εκκλησιών, αλλαγές στον τρόπο που μπορεί κάποιος να περάσει τα σύνορα με την Σερβία, απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων που έχουν σέρβικες πινακίδες, κ.α.
Ειδικά στο θέμα των θρησκευτικών ελευθερίων είναι χαρακτηριστική η τελευταία πρόκληση των Κοσοβάρων Αλβανών, οι οποίοι τα Χριστούγεννα απαγόρευσαν στον Σέρβο Πατριάρχη Πορφύριο να επισκεφθεί την περιοχή.
Ο Πορφύριος επρόκειτο να μεταβεί στην Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Πεκίου (Πετς), την πρώτη και ιστορική πρώτη έδρα του Πατριαρχείου Σερβίας.
Η δικαιολογία των Αλβανών, για την απαγόρευση, ήταν, ότι ο Πορφύριος, κατά το παρελθόν, έχει υποστηρίξει πως «για τους Σέρβους το Κόσοβο και τα Μετόχια του είναι η πνευματική τους Ιερουσαλήμ».
Όμως, ακόμα και τα φαινόμενα χουλιγκανισμού έχουν εθνικιστικό χαρακτήρα. Ποιος δεν θυμάται τον επεισοδιακό ποδοσφαιρικό αγώνα, που έγινε το 2015 στο Βελιγράδι, μεταξύ της Σερβίας και της Αλβανίας, όταν μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ένα drone στο οποίο ήταν κρεμασμένη η σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας». Ως χειριστής του drone φερόταν ο αδελφός του Αλβανού πρωθυπουργού Ράμα!
Παρά το γεγονός, ότι φαίνεται, να αποκλιμακώνεται η ένταση στη περιοχή, είναι διάχυτη η πεποίθηση, ότι μια σπίθα αρκεί για να εκραγεί η «μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων».
Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλοί τρελοί, που για δικούς τους λόγους, παίζουν με τα… σπίρτα! Τρελοί, που συντηρούν ένα ανιστόρητο κλίμα αλυτρωτισμού και εθνικισμού. Ένα κλίμα, που έκανε τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, να υποστηρίξει ότι «τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη ιστορία από αυτή που μπορούν να καταναλώσουν»..!