"Αν ζούσε ο Ατατούρκ η Σχολή δεν θα είχε κλείσει. Αν ζούσε ο Οζάλ θα είχε ανοίξει". Τη δήλωση αυτή έκανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης , στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας Yeniköy Panayia, παρουσιάστηκε το βιβλίο «Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος από την Ίμβρο στην Κωνσταντινούπολη» που έγραψε ο Elçin Macar .Μετά την παρουσίαση του βιβλίου δόθηκε συναυλία από τη βιρτουόζο του βιολιού Plamenka Trajkovska από τα Σκόπια με την ολοκλήρωση της οποίας ο κ.Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στο βιβλίο ,το Φανάρι και τη θεολογική σχολή της Χάλκης: «Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για μένα. Μιλήσαμε πολύ με τον Elçin Macar κατά την περίοδο του κορονοϊού. Ήταν πολύ επιδέξιος. Μερικές φορές με έκανε να πω πράγματα που δεν ήθελα να πω. Μερικές φορές έβγαζε λέξεις από το στόμα μου. Αλλά δεν αφορίζω, συγχωρώ, γιατί με προθυμία εργαστήκαμε. Δεν ήθελα να κρύψω τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα να κρύψουμε», είπε.
Για το Φανάρι ανέφερε : «Πολλά έχουν ειπωθεί για εμάς. «Το Πατριαρχείο είναι φωλιά αταξίας» «Το Πατριαρχείο κρύβει όπλα για να σταλούν στην Κύπρο». Αυτά είναι φυσικά παραμύθια. Δεν υπάρχει τίποτα να κρύψουμε. Όλοι μπαινοβγαίνουν στο πατριαρχείο. Είναι θρησκευτικό ίδρυμα. Προσπαθούμε να εκπληρώσουμε το θρησκευτικό μας καθήκον».
Επίσης έθιξε και το θέμα της Χάλκης: «Θα θέλαμε η Τουρκία, η χώρα μας, το κράτος μας και η κυβέρνησή μας να κατανοήσουν και να αξιολογήσουν καλύτερα το Πατριαρχείο μας.
«Πάντα το παρουσιάζω στους ανωτέρους μας. Ποιος μπορεί να ωφεληθεί από το να μείνει κλειστό για μισό αιώνα το κέντρο της επιστήμης και του πολιτισμού, όπως η Σχολή των Κληρικών, που έχει ιστορία περίπου 130 ετών; Αντιθέτως, είναι επιβλαβές για την επιστήμη, τον πολιτισμό, την επιστήμη και την Τουρκία. Αν είχε ανοίξει, όχι μόνο οι Χριστιανοί, αλλά όλοι στον κόσμο θα έβλεπαν ότι υπάρχει πραγματική θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία. Οι μειονότητες μπορούν να αναθρέψουν τους δικούς τους κληρικούς στη χώρα τους. Δυστυχώς, αυτό δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής».
Τέλος, εξέφρασε την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι η σχολή παραμένει κλειστή τονίζοντας πως «αν ζούσε ο Ατατούρκ, είμαι βέβαιος ότι αυτό η Σχολή δεν θα είχε κλείσει. Αν ζούσε ο Τουργκούτ Οζάλ, θα είχε ήδη ανοίξει. Διότι έδωσε μια υπόσχεση όταν συναντήθηκαν με τον αείμνηστο προκάτοχό μου, Πατριάρχη Δημήτριο, στο Harbiye Orduevi. Έδωσε ελπίδα. Θα είχε ανοίξει εδώ και πολύ καιρό».