Η μονή Στομίου, στους νεώτερους έγινε γνωστή από τον γέροντα Παίσιο ο οποίος μόνασε για ένα διάστημα εδώ, ενώ ήταν και αυτός ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκατάσταση του μετά το τέλος του εμφυλίου.
Είναι περίπου δύο ώρες από την Κόνιτσα στην χαράδρα του Αώου, στον μικρό βραχώδη λόφο -το Καταφίλι- στις πλαγιές της Γκαμήλας.Το μοναστήρι χτίστηκε κατά το 1590 και για πολλά χρόνια συνέβαλε οικονομικά στη στήριξη των σχολείων της Κόνιτσας.
Η Μονή από το 1923 έως το 1958 στην ουσία μένει σχεδόν έρημη, ενώ το 1943 οι Γερμανοί την πυρπόλησαν προκαλώντας μεγάλες καταστροφές. Η αποκατάσταση των ζημιών άρχισε το 1956.
Όλως περιέργως με τη μονή εμπλέκεται και ο λήσταρχος Νταβέλης, αν και έδρασε αλλού.
Σύμφωνα με τον Α.Ευθυμίου: «Το μοναστήρι είχε αρκετά γιδοπρόβατα και βώδια. Ένα βώδι μάλιστα το είχαν αγοράσει με χρήματα του ληστάρχου Νταβέλη, όπως διόρθωσαν και ψήλωσαν και την μάντρα του μοναστηριού με τα φλωριά του μαναριού του... Ο Νταβέλης είχε πάντα μαζί του ένα μανάρι χρυσοστολισμένο που ήταν και το μασκώτ της συμμορίας του. Κάποια μέρα που τον είχαν μπλοκάρει τα τουρκικά αποσπάσματα, το μανάρι ξεκόπηκε και σμίχτηκε με τα πρόβατα του μοναστηριού που βοσκούσε ο Μήτρος ο Ρεντζούλης, ο "Μπαντές". Εκείνος αφού βούτηξε μιά από τις αρμαθιές που είχε το μανάρι στο λαιμό και τα κερατά του, το παρουσίασε στο μοναστήρι και οι καλόγεροι ειδοποίησαν τον λήσταρχο πως βρίσκεται εκεί. Ο Νταβέλης μαθαίνοντας πως γλύτωσε το μανάρι του και πιστεύοντας οτι η Παναγία η Στομιώτισσα τον βοήθησε να νικήσει τα τουρκικά αποσπάσματα, έστειλε είδηση να κρατήσουν τα φλωριά για το μοναστήρι και να του στείλουν το μανάρι, όπως και έγινε».
Η μονή γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου με την συμμετοχή πιστών από την ευρύτερη περιοχή. Μεταξύ των κειμηλίων που έχουν σωθεί είναι: τα άγια λείψανα του Μεγάλου Βασιλείου, του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του Αγίου Κοσμά, του μάρτυρα και ομολογητή Σαμωνά, του Οσίου Αλυπίου του Κιονίτου και του Αγίου Νείλου.
Οι πιστοί που φτάνουν ως εδώ έχουν την ευκαιρία, να δουν και το εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας που κτίστηκε το 1870 από τον πρωτομάστορα από την Πυρσόγιαννη Ζιώγα Φρόντζο.