Είναι μία από τις σημαντικότερες μονές της Αττικής. Η "Παναγία της Γοργοεπηκόου στην Μάνδρα κτισμένο στην κορυφή της οροσειράς είναι από εκείνους τους χώρους κοντά στην πρωτεύουσα που προσφέρουν γαλήνη με τις μοναχές να την έχουν μετατρέψει σε κυψέλη δημιουργίας,
Το μοναστήρι είναι από τα πλέον νεόχτιστα στην Αττική αφού η ιδρυσή της αποφασίστηκε το 1975 , όταν τέσσερις μοναχές αποφάσισαν να κτίσουν ένα χώρο προσευχής στην περιοχή.
Στην αρχή έμεναν στα Μελίσσια και άρχισαν να ψάχνουν το κατάλληλο μέρος για να κτίσουν τη μονή. Αρχικά βρήκαν χώρο στο Καπανδρίτη, έδωσαν προκαταβολή και αποφάσισαν να παραγγείλουν στο Άγιο Όρος να ζωγραφίσουν την εικόνα της Παναγίας της Γοργοεπηκόου, στο χάρη της οποίας θα αφιέρωναν το μοναστήρι.
Η απόφαση αυτή έμελε να σημαδευτεί από μια περίεργη σύμπτωση την οποία πολλοί αποδίδουν σε θαύμα.
Μια μέρα στο σπίτι τους που διέμεναν προσωρινά τις επισκέφτηκε μια γυναίκα. Ηταν η Ιφιγένεια Αναυπλιώτου η οποία είχε φέρει απο την Σμύρνη την εικόνα της Παναγίας της Γοργοεπηκόου (την είχε αγοράσει η οικογενειά της από μοναχό του Αγίου Ορους) η οποία την έχει πάει σε ναό της περιοχής την περίοδο των χαιρετισμών.
Η Ιφιγένεια διηγήθηκε στις νεαρές μοναχές την ιστορία της εικόνας και κείνες της ζήτησαν να τους τη δώσει για να την φωτογραφίσουν. Εκείνη τους χάρισε όταν έμαθε τον σκοπό τους αλλά τους είπε πως έπρεπε να αναζητήσουν άλλο σημείο για την ανέγερση του μοναστηριού.
Ύστερα από πολλά εμπόδια, ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος ζήτησε ένα σχέδιο της Μονής και προχώρησε στην υπογραφεί του Διατάγματος της Ιδρύσεως της Ιεράς Μονής της Γοργοεπηκόου με βασιλική βούλα και άδεια της ιδρύσεώς της το 1972. Στις 6 Αυγούστου 1971 έβαλαν το θεμέλιο λίθο του Μοναστηριού, ενώ στις 7 Σεπτεμβρίου του 1982 έγιναν τα «Θυρανοίξια».
Η ιστορία της εικόνας
Γύρω στα 1800 κάποιος μοναχός από το Άγιον Όρος ξεκίνησε να πάει στη Μικρά Ασία όπου υπήρχαν μετόχια αγιορείτικα, φέρνοντας μαζί του και αγιογραφημενες εικόνες για να τις πουλήσει.
Μια από αυτές τις εικόνες, ποιος ξέρει με πόσες νηστείες και προσευχές αγιογραφημένη, ήταν της Παναγίας της επονομαζόμενης Γοργοεπηκόου. Την εικόνα αγόρασε στη Σμύρνη μια οικογένεια ευσεβής, πού με τα χρόνια την έδινε πολύτιμη κληρονομια σε κάθε πρωτότοκο. Έτσι ήρθε και στα χέρια της Ιφιγένειας.
Μία μερα του 1907- η Ιφιγένεια Αναπλιώτου ἠταν βρέφος-οι γονείς γευμάτιζαν στον κάτω όροφο του σπιτιού τους, όταν από τον επάνω όροφο, πού ήταν η κούνια με το παιδί, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος. Ετρεξαν να δουν τί συμβαίνει.
Η εικόνα μόνη της είχε κατέβει από το εικονοστάσι, πού ήταν στο ίδιο δωμάτιο, και είχε σταθεί όρθια στο κιγκλίδωμα της κούνιας, ενώ το βρέφος κοιμόταν.
Φώναξαν τον ιερέα και έκαναν μια κατανυκτική παράκληση στην ΙΙαναγία. Αυτό το γεγονός το γιόρταζαν αύτη την ίδια μερα κάθε χρόνο, στις 8 Σεπτεμβρίου, κάνοντας αγρυπνία στο σπίτι τους.