Υπήρξα από αυτούς που υποστήριζαν ότι η δικαιοσύνη, μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις, είναι από τους ελάχιστους θεσμούς σε αυτή τη χώρα που στέκονται όρθιοι και στο ύψος των περιστάσεων. Δυστυχώς φοβάμαι ότι για μία μερίδα τουλάχιστον, ανώτερων δικαστικών λειτουργών, θα πρέπει να αναθεωρήσω την άποψη μου.
Η πρόσφατη «αμετάκλητη» απόφαση του Β' Τμήματος Συμβουλίου Επικρατείας για την οριστική παραγραφή προστίμου σε υπόθεση φοροδιαφυγής με εμπλεκόμενο δημόσιο πρόσωπο, πρώην βουλευτή και επώνυμο δικηγόρο, είναι ακατανόητη, απαράδεκτη και προκλητική.
Την ώρα που χιλιάδες ανώνυμοι συμπολίτες μας κυνηγιούνται από το δόκανο της εφορίας με κίνδυνο να χάσουν τις περιουσίες τους, να δουν τα σπίτια τους κατασχεμένα και τους λογαριασμούς τους δεσμευμένους, ένας πασίγνωστος στο πανελλήνιο εργατολόγος απαλλάσσεται από την υποχρέωση του, επειδή πέρασαν τα χρόνια και...ξέβαψε η μπογιά της παράβασης!
Με ένα δικολαβικού τύπου ακατάληπτο σκεπτικό που προφανώς φιλοτεχνήθηκε για να «εξωραίσει» την απόφαση-σοκ, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ναι μεν οι αρμόδιες φοροεισπρακτικές υπηρεσίες δικαιούνται να διενεργούν επαναληπτικούς ελέγχους και να εκδίδουν συμπληρωματικές πράξεις επιβολής προστίμου, πλην όμως αυτές πρέπει να συνοδεύονται από προθεσμία παραγραφής! Γιατί; «Γιατί η αρχή της ασφάλειας του δικαίου η οποία απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου και ιδίως από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος... πρέπει να τηρείται με ιδιαίτερη αυστηρότητα, όταν πρόκειται για διατάξεις που μπορούν να έχουν σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις στους ενδιαφερόμενους».
Καταλάβατε κάτι; Δηλαδή η μη παραγραφή έθιγε τα...συνταγματικά δικαιώματα και εν τέλει την υπόληψη του Μητρόπουλου; Για ένα βεβαιωμένο πρόστιμο ενός εκατομμυρίου που μειώθηκε περίπου στο ένα τρίτο με απόφαση της επιτροπής διοικητικής επίλυσης φορολογικών διαφορών; Και αντί να καταβληθεί το ποσό από κάποιον που ασφαλώς και είναι σε θέση να το πληρώσει, έρχεται τώρα το ανώτατο δικαστήριο να τον απαλλάξει εξ ολοκλήρου. Ακυρώνοντας στην πράξη πρόσφατους νόμους που φτιάχτηκαν για την πάταξη της διακίνησης μαύρου χρήματος και δημιουργώντας προηγούμενο για όλους εκείνους που φυγάδευαν παράνομα αδήλωτα εισοδήματα στο εξωτερικό, αλλά είχαν την τύχη να βρεθούν σε λίστες... «παλαιάς κοπής».
Για να καταλάβετε πόσο βλαπτική για το δημόσιο συμφέρον είναι η απόφαση αυτή, πέραν της λίστας Λαγκάρντ που με τις συνεχείς παλινωδίες κατάντησε... μπαγιάτικη ακόμη και η συντριπτική πλειονότητα των αποκαλύψεων με τις off shore που περιλαμβάνονται στα Panama Papers αφορούν πράξεις και συναλλαγές του 2006. Συγχωροχάρτι επομένως και σε αυτές για να μην σπιλώνεται, κατά τρόπο αντισυνταγματικό, η υπόληψη ανθρώπων; Ωραία απονομή δικαιοσύνης. Με στοργή, προδέρμ και άφθονο...λευκαντικό.