Είχα αποσυρθεί στό Λαύριο ἀπό τίς ἀρχές Ἰουλίου γιά νά παρακολουθῶ ἐν πλήρει ἠρεμία τούς ἀγῶνες τοῦ Παγκοσμίου Κυπέλλου πού γίνονταν στή Ρωσσία. Σέ κάποιο διάλειμμα τῶν ἀγώνων εἶδα στό «γυαλί» τῆς τηλοψίας μιά πολύ γνωστή φυσιογνωμία. Ἦταν ὁ κ. Μοσκοβισί πού μιλοῦσε σέ κάποια σύναξη βουλευτῶν. Καί ἀναρωτήθηκα: αὐτός ὁ γλυκός κύριος πόσες φορές κατά τά τελευταῖα ἔτη ἔχει ἐπισκεφθεῖ τή χώρα μας;
Κατά ἕνα δυσάρεστο ὑπολογισμό, ὁ φιλομειδής αὐτός κύριος βρίσκεται περισσότερο καιρό στή χώρα μας ἀπ’ ὅ,τι βρίσκεται ὁ ἀειπλάνητος πρωθυπουργός μας.
Δέν ξέρω ποιόν ἐκπροσωπεῖ καί τί δουλειά κάνει, ξέρω ὅμως ὅτι μᾶς δουλεύει καί μᾶς... δουλεύει ἀγρίως. Καί ὄχι μόνο αὐτός. Ἕνα πλῆθος σύμβουλοι ἀπό τήν Εὐρώπη ἀλλά καί ἐκτός Εὐρώπης, ὡς ἄνθρωποι τοῦ Δ.Ν.Τ., ἔχουν κατακλύσει κατά τήν τελευταία δεκαετία τή χώρα μας. Καί ὅλοι προσφέρουν σωτήριες ὑποδείξεις, συμβουλές καί συνταγές σωτηρίας.
Δέν ξέρω νά ὑπολογίζω καλά τά τρομακτικά ποσά πού ὡς συνταξιοῦχος τοῦ ΙΚΑ εἰσπράττω, ἀλλά μέ τό φτωχό μου μυαλό λογαριάζω ὅτι ὅλα αὐτά τά «σούρτα-φέρτα» Ἑλλήνων καί ξένων μᾶς ἔχουν κοστίσει πολύ ἀκριβά. Μέ τόσα συστήματα ἠλεκτρονικῆς δικτυώσεως, τί χρειάζονται ὅλα αὐτά τά πανάκριβα ταξίδια; Πόσες μέρες τό μῆνα μένει στό ὑπουργεῖο του ὁ ὑπεύθυνος γιά τήν οἰκονομική μας τύχη ὑπουργός;
Δέν ξέρω ἄν οἱ φωστῆρες τῶν διαφόρων διευθυντικῶν κέντρων ἔχουν ὑπολογίσει τό τί ἔχουν κοστίσει στόν Εὐρωπαῖο φορολογούμενο πολίτη ὅλα αὐτά τά πανάκριβα ταξίδια μέ τούς πολυτελεῖς ὅρους διαμονῆς. Ὑποθέτω ὅμως ὅτι αὐτοί θά περνοῦν καλά ἕως κάλλιστα, ἐνῶ ἐμεῖς ἀπό τό κάθε φορά χειρότερο πορευόμαστε πρός τό... τρισχειρότερο. Καί τέλος πάντων, τί χρειαζόταν ἡ πολυτελής καί πολύπλοκη διαδικασία ταξιδιῶν καί συσκέψεων, ἀφοῦ ἐξαρχῆς ἦταν γνωστό σέ κάθε διαβασμένο Ρωμιό ὅτι τελικά καί πάλι θά ἐφαρμοστεῖ εἰς βάρος μας ἡ πολιτική τοῦ γδαρσίματος; Αὐτό τό εἶχαν διδάξει στόν πολιτισμένο κόσμο ἀπό αἰώνων οἱ Τοῦρκοι πού μποροῦσαν νά γδέρνουν ἀνθρώπους ζωντανούς, ὅπως τόν Διονύσιο Τρίκκη καί τόν Δασκαλογιάννη τῆς Κρήτης.
Οὐσιαστικά, ἡ Ἑλλάδα δέν κυβερνᾶται ἀπό Ἕλληνες. Οἱ κατ’ ἀστυνομική ταυτότητα Ἕλληνες πού ὑποτίθεται τήν κυβερνοῦν εἶναι «ρετζάλια» (ΠΡΟΣΟΧΗ! ρετζάλια καί ὄχι ρετάλια), δηλαδή ἁπλοί ἀξιωματοῦχοι ξένων οἰκονομικῶν καί πολιτικῶν κέντρων. Τό εἶχα γράψει πρό 20ετίας στόν «Ἐλεύθερο Τύπο»: Θά ἔλθει καιρός πού ἡ Ἑλλάδα μας θά γίνει μιά πολιτική ἐπισκοπή στό πολιτικό Βατικανό τῶν Βρυξελλῶν. Τό ζοῦμε στόν παρόντα καιρό. Ὁ κ. Τσίπρας καί οἱ ὀπαδοί του πρό ὀλίγων ἐτῶν ἔβριζαν ἀπό πρωίας μέχρι νυκτός τή Γερμανίδα Καγκελλάριο καί τήν παρομοίαζαν μέ τήν Ἴρμα Κόχ, τήν «ὕαινα τοῦ Μπούχενβαλντ».
Τώρα ὅμως κάθε καλό της λογάκι τό θεωροῦν λουκούμι συριανό! Γλείφουν ἐκεῖ ὅπου ἔφτυναν! Καί νά ’ταν μόνον αὐτοί! Καί ἡ κ. Μέρκελ γιά νά διατηρήσει ἀλώβητη τήν κυβερνητική της σχεδία, σχεδίασε μέ ἕναν συνεξουσιαστή της τοῦτο τό μεγαλόπνοο σχέδιο: Νά μᾶς κάνει μποναμά ὅσους πρόσφυγες δέν θέλουν στή χώρα τους οἱ γερμανικές ἀρχές. Βέβαια ὁ κ. Τσίπρας εἶπε ὅτι θά μᾶς στέλνουν λίγους, ἀλλά ἐμεῖς θά στέλνουμε πολλούς. Προφανῶς θά θεωρεῖ σάν πρόσφυγες τά Ἑλληνόπουλα πού θά φεύγουν στά ξένα γιά νά βροῦν δουλειά. Δυστυχῶς, σπέρνουμε σέ ὅλο τόν κόσμο μυαλά. Ἀντί νά μαζέψουμε (μέ κάθε ἔννοια) τά μυαλά μας, σπείραμε σέ ὅλη τήν οἰκουμένη μυαλά - τά καλύτερα μυαλά, πού θά μποροῦσαν νά γίνουν πηγή πλούτου γιά τή χώρα μας.
Ὑπάρχει ἐλπίδα μετά ἀπό μιά 10ετῆ δοκιμασία νά βάλουμε μυαλό καί νά διαμορφώσουμε, ὡς πολῖτες καί πολιτικοί, μιά πολιτική ἀνορθώσεως; Θέλω νά τό πιστεύω, ἀλλά ἡ πικρή πεῖρα μιᾶς μακρᾶς ζωῆς δέν μοῦ ἐπιτρέπει νά τό πιστεύω. Δέν ἀπέχουμε πολύ ἀπό τά χρόνια μιᾶς ψευδοῦς οἰκονομικῆς εὐημερίας. Τί κάναμε τότε; Ἐπίδειξη χλιδῆς πού γέννησε τήν αἱμορροοῦσα συνεχῶς οἰκονομική πληγή. Θυμᾶμαι μέ πικρία τούς στίχους μιᾶς «διδασκαλίας» τοῦ κάποτε μυαλωμένου λαοῦ μας:
«Ὅταν εἶχα γρόσσι,
δέν εἶχα γνώση.
Τώρα πού ἔχω γνώση,
δέν ἔχω γρόσσι»!
Προσωπικά, δέν πιστεύω ὅτι καί τώρα ὁ λαός μας ἀπέκτησε γνώση. Γι’ αὐτό, ὅποιον καί ἄν ψηφίσει, πάλι ξένος θά μᾶς κυβερνήσει. Ἡ ξενοκρατία ἀεί παροῦσα.
ΠΗΓΗ: Το άρθρο του Σαράντου Καργάκου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία»