Βέμπερ: Δεν θα υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση του Όρμπαν

 
Βέμπερ: Δεν θα υπάρχει ευνοϊκή μεταχείριση του Όρμπαν

Ενημερώθηκε: 06/09/18 - 15:45

Ο Μάνφρεντ Βέμπερ, που φιλοδοξεί να γίνει ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διαβεβαιώνει ότι ο ούγγρος ηγέτης Βίκτορ Ορμπάν δεν θα τύχει ευνοϊκής συμπεριφοράς επί της προεδρίας του σε ό,τι αφορά «τις θεμελιώδεις αρχές» της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για να διαδεχθεί τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο Μάνφρεντ Βέμπερ κατηγορήθηκε μεταξύ άλλων ότι έχασε όλες τις ευκαιρίες για να καταγγείλει από την θέση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον ούγγρο πρωθυπουργό και την πολιτεία του. Οσο για τον Βίκτορ Ορμπάν, πέραν της επιχείρησης κατάλυσης του κράτους δικαίου, είναι ορκισμένος εχθρός της φιλελεύθερης δημοκρατίας, δηλητηριάζει με την αντιμεταναστευτική και λαϊκιστική του ρητορική την χώρα του και αποτελεί πρότυπο για τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης.

Ο Μάρτιν Βέμπερ εξήγησε ότι ως επικεφαλής του ΕΛΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οφείλει να συγχρωτίζεται με «διάφορα ρεύματα» στους κόλπους του κόμματός του, ανάμεσά τους και τους «εθνικο-συντηρητικούς του Fidesz», του κόμματος του Ορμπάν.

Αλλά, «αυτό που ισχύει για το Fidesz είναι ότι δεν μπορεί να έχει ευνοϊκή μεταχείριση στην οικογένεια του ΕΛΚ σε θέματα θεμελιωδών αρχών», διαβεβαίωσε σε συνέντευξή του στο αυστριακό ραδιοφωνικό δίκτυο O1. «Οι αρχές δεν είναι διαπραγματεύσιμες.»

Το ΕΛΚ είναι πολύ επικριτικό απέναντι στον Ορμπάν, διαβεβαίωσε ο Μάρτιν Βέμπερ από την Βιένη, όπου έλαβε στην υποστήριξη του νεαρού συντηρητικού καγκελάριου της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς, ο οποίος κυβερνά την χώρα του μαζί με τον Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, ηγέτη του ακροδεξιού Κόμματος των Ελευθέρων.

Ωστόσο, ο Βέμπερ θεωρεί ότι ο αποκλεισμός του Fidesz από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που εντάσσεται στην μετριοπαθή δεξιά θα ήταν ατυχής επιλογή: «οφείλουμε να χαράσσουμε κόκκινες γραμμές, αλλά δεν μπορούμε να διαχειριζόμαστε την Ευρώπη με μεθόδους αποκλεισμού», δήλωσε στην αυστριακή τηλεόραση ORF, επιμένοντας στην ανάγκη διαλόγου στους κόλπους της ΕΕ σε περίπτωση διάστασης απόψεων, «όπως με την Ιταλία ή την Πολωνία».