Με αφορμή την πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας ALCO, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας «Η πρωινή ΓΝΩΜΗ Πατρών», ο Πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και Ανεξάρτητος Βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, κληθείς να την σχολιάσει ανέφερε τα εξής:
«Ουδέποτε οι τάσεις μια συγκεκριμένης χρονικής περιόδου έδειξαν με σαφήνεια ή καθόρισαν το αποτέλεσμα μιας πραγματικής βουλευτικής κάλπης. Η τάση είναι αυτό που λέει η ίδια η λέξη. Φανερώνει, απλά, μία πρόθεση και διάθεση του εκλογικού σώματος. Καθ’ οδόν δε, προς τις εκλογές, είναι φορές που ενισχύεται, αλλά είναι και φορές που διαφοροποιείται και η αρχική τάση αποδυναμώνεται η και ακυρώνεται. Πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου την ανωτέρω γενική παρατήρηση, γιατί κάτι τέτοιο μας έχει διδάξει η προϊστορία των δημοσκοπήσεων, σε συνάρτηση με τα πραγματικά αποτελέσματα μιας βουλευτικής η όποιας άλλης κάλπης.
Ένα από τα στοιχεία της προκείμενης δημοσκόπηση, που έχει αξιοπρόσεκτο ενδιαφέρον είναι το χαμηλό ποσοστό συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ, που ανέρχεται μόλις σε 55%. Είναι άξιο παρατήρησης και ανάλυσης, σε συνδυασμό με την συμπεριφορά του υπολοίπου 45%, το οποίο δεν «καρπώνεται», κατ’ ουσία, το πρώτο κόμμα στην πρόθεση ψήφου του γκάλοπ.
Αντιθέτως, ένα μεγάλο ποσοστό είναι σα να τηρεί στάση άδηλης αναμονής, είτε εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είτε στις παρυφές του, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται μία μικρή άνοδος των μικρών κομμάτων της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς. Εξάλλου, με βάση την πρόθεση ψήφου αλλά και το σύνολο των ευρημάτων, απέχουμε από την άποψη ότι το κυβερνών κόμμα έχει καταρρεύσει.
Είναι σίγουρα σε δυσχερή δημοσκοπική θέση, αλλά τα ευρήματα δεν παραπέμπουν σε κατάρρευση. Φαινόμενα αποσύνθεσης, αντιθέτως, υπενθυμίζω ότι βιώσαμε την τελευταία δεκαετία, όταν έλαβε 19% ο Αντώνης Σαμαράς στις πρώτες εκλογές του 2012 και καταβαραθρώθηκε, το ΠΑΣΟΚ χωρίς να μπορεί να ανακάμψει. Τέλος, θέλω να επισημάνω την δυσκολία μιας δημοσκοπικής εταιρείας να ανιχνεύσει την προσδοκώμενη επίδοση των μικρότερων κομμάτων.
Σε γκάλοπ που έγιναν πριν από τις προηγούμενες βουλευτικές αναμετρήσεις εκτιμάτο, ότι τα περισσότερα από τα μικρά κόμματα δεν θα έμπαιναν στη Βουλή. Κι όμως, συνέβη το αντίθετο. Το δε, συμπέρασμα ήταν ότι οι δημοσκοπήσεις άγγιξαν τα όρια της γελοιότητας και της κραυγαλέας αποτυχίας.
Εν τέλει, όσο ισχύει η παραδοχή ότι οι ηγεσίες των κομμάτων εξουσίας δεν μαγνητίζουν και δεν ενθουσιάζουν το εκλογικό σώμα, τόσο και πιο πολύ ενισχύεται η άποψη διάχυσης της ψήφου, που διευκολύνεται κιόλας από την απλή αναλογική, κάτι που σημαίνει ότι ευνοούνται τα μικρότερα κόμματα, γι’ αυτό τελικά μπαίνουν στην Βουλή τα πιο πολλά από αυτά».