Αποκλειστικά Έλληνες θα προσλάβει για τη λειτουργία των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων η Γερμανική Εταιρεία Fraport, και μόνο μερικοί Γερμανοί, μετρημένοι στα δάχτυλα θα έλθουν, όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Fraport-Greece Αλεξάντρε Τσίντελ που από Δευτέρα αναλαμβάνει καθήκοντα αναδιοργάνωσης, στην Γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Τέλος Νοεμβρίου, η εταιρεία θα αναλάβει το πρώτο αεροδρόμιο και δύο μήνες αργότερα τα υπόλοιπα. Ανάμεσά τους συγκαταλέγονται τα πιο πολυσύχναστα αεροδρόμια, όπως αυτό της Θεσσαλονίκης και της Ρόδου με περισσότερους από 4 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο το καθένα.
Η είδηση όμως είναι ότι η εταιρεία έχει προκηρύξει 500 θέσεις εργασίας για τις οποίες έχουν κατατεθεί, ήδη, 2.500 αιτήσεις.
Και προσέξτε! Οι 500 αυτές θέσεις εργασίας είναι επιπλέον του υπάρχοντος προσωπικού καθώς οι εκπρόσωποι της εταιρείας δηλώνουν ότι οι περισσότεροι από τους ήδη εργαζόμενους θα παραμείνουν.
Η Fraport, αφ' ενός, θα εκσυγχρονίσει τα αεροδρόμια, θα τα κάνει σύγχρονα και λειτουργικά και επιπλέον θα προχωρήσει και σε δημιουργία εστιατορίων, καταστημάτων και επέκταση των τέρμιναλ των αεροδρομίων.
Τώρα γιατί τα λέω αυτά; Γιατί, πολύ απλά, θυμάμαι πόση κουβέντα είχε γίνει για την εν λόγω ιδιωτικοποίηση, πόσο αντιπολιτευτικό μελάνι είχε χυθεί, πόση καθυστέρηση είχε υπάρξει μέχρι να προχωρήσει η σύμβαση και πόσοι βουλευτές και δημοτικοί φορείς είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τον διαγωνισμό.
Μερικοί, δε, όπως ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων, θυμάμαι ήθελε να κάνει τοπικό «δημοψήφισμα» για να αποφασίσουν οι πολίτες των νησιών εάν θέλουν να παραχωρηθούν τα αεροδρόμια των Επτανήσων!!!!!!
Με τούτα και με κείνα, όμως, αυτή η χώρα με μία κακώς εννοούμενη ΑριστεροΣοσιαλιστική λογική και πολιτική πολέμησε, για μικροπολιτικούς λόγους, και τις ιδιωτικοποιήσεις και τις επενδύσεις μόνο και μόνο για να θωπεύει αυτιά ψηφοφόρων και προς άγρα ψήφων.
Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν, τούτη η χώρα να επενδύει μόνο στο κρατισμό για αυτό και... κράσαρε...
Και αντί να διαπαιδαγωγηθεί η κοινή γνώμη υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, του ιδιωτικού τομέα και της αύξησης θέσεων εργασίας μέσω επενδύσεων διαπαιδαγωγήθηκε, χρόνια τώρα να ξορκίζει τη συμμετοχή ιδιωτικών στο κράτος με το επιχείρημα ότι αφενός χάνουμε κρατική περιουσία και αφετέρου ότι οι υπάλληλοι θα χάσουν τη δουλειά τους.
Και τι έγινε; Αφ' ενός η κρατική μας περιουσία έμεινε ανεκμετάλλευτη και ρημάδιασε, όπως τα αεροδρόμια, και αφ' ετέρου το κράτος ως ιδιοκτήτης έπεσε... έξω.
Θυμηθείτε τι έγινε με τον ΟΛΠ και την Cosco. Την μεγαλύτερη επένδυση στρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας.
Ο πρωθυπουργός ευρισκόμενος στην Κίνα καμαρώνει και σωστά κάνει, αφού βέβαια πρώτα ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας του άναψε φωτιά που ευτυχώς έσβησε λίγες ώρες πριν πετάξει για την Κίνα.
Και τούτο γιατί πήγε πονηρά να περάσει στο νομοσχέδιο άλλα από αυτά που είχε συμφωνήσει η Cosco με το ΤΑΙΠΕΔ, μόνο και μόνο γιατί ο Θοδωρής Δρίτσας είχε πολιτευτεί τόσα χρόνια πολεμώντας τη συγκεκριμένη επένδυση...
Θυμηθείτε, επίσης, όταν ο Κώστας Καραμανλής έκανε τη συμφωνία με την Cosco και άνοιξε στην Κίνα την πύλη για την Ευρώπη τι έκανε ο εν αναμονή τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου...
Με τους συνδικαλιστές που ανήκαν στο ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να μπλοκάρουν την επένδυση και με κλάματα τότε ο Παπανδρέου από τα δακρυγόνα αφού έπεσε να φάει και τον Καραμανλή και τους εμπλεκόμενους υπουργούς υποσχέθηκε στους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ότι θα καταργήσει την επένδυση μόλις γίνει πρωθυπουργός και θα τους επιστρέψει το... λιμάνι λες και ήταν δικό τους...
Η συνέχεια είναι γνωστή. Μόλις έγινε πρωθυπουργός καμάρωνε και αυτός και η υπουργός Λούκα Κατσέλη για τη συγκεκριμένη επένδυση.
Και βέβαια, χωρίς ποτέ να ζητήσει μία συγνώμη στην κυβέρνηση Καραμανλή που υλοποίησε αυτή την επένδυση.
Επί της ουσίας, τα ίδια, χωρίς βεβαίως κλάματα, έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Και τώρα καμαρώνει... Βέβαια να μου πείτε «κάλλιο αργά παρά ποτέ»...
Αλλά για σκεφτείτε πώς θα ήταν η μοίρα αυτής της χώρας εάν δεν γίνονταν αυτά!!!!!
Δυστυχώς έπρεπε να πτωχεύσουμε και να μας κάνει «κουμάντο» η Τρόικα για να γίνουν αυτά!!!!
Λες και το πολιτικό σύστημα αναζητούσε ένα άλλοθι έναντι των δικών τους ψηφοφόρων που τους είχαν «μάθει αλλιώς» και τους γέμιζαν ψέματα για ψηφοθηρικό όφελος.
Προτιμούσαμε, ως χώρα, τους φόρους και την ανεργία από τις επενδύσεις...
Λες και θα χάναμε κερδοφόρες κρατικές εταιρείες....
Μα άλλες και άλλες χώρες μεγαλύτερες από μας δεν μπορούσαν να κάνουν τους εργοδότες και εμείς εκεί... Τάχατες μη χάσουμε την περιουσία μας...
Και ας είχαμε αεροδρόμια, εμείς μία κατ΄ εξοχήν νησιωτική χώρα, ίσως τα πιο χειρότερα που υπάρχουν χωρίς καν στοιχειώδεις παροχές.
Και, ήμαρτον, υπήρχαν κρατικοί λειτουργοί που ήθελαν να κάνουν και δημοψηφίσματα για να αποφασίσουν οι πολίτες!!!!
Με αυτή την κακώς εννοούμενη «περηφάνια και προκατάληψη» που είχαμε ως χώρα και ως πολιτικό σύστημα φτάσαμε εδώ.
Τώρα πια χωρίς προκαταλήψεις είναι καιρός να υπερηφανευόμαστε όταν ανοίγουν θέσεις εργασίας...