Δραματικές αλλαγές στον πολιτικό χάρτη της Κύπρου αναμένεται ότι θα φέρουν οι επικείμενες Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου. Με βάση πάντα τις δημοσκοπήσεις και τις εσωτερικές μετρήσεις των κομματικών επιτελείων, πρώτη και βασικότερη των αλλαγών αυτών θα είναι η αναρρίχηση του ακροδεξιού ΕΛΑΜ στην τρίτη θέση.
Το ΕΛΑΜ ιδρύθηκε από στελέχη της Χρυσής Αυγής με τον ηγέτη του Χρήστο Χρήστου να έχει διατελέσει και φρουρός του Νίκου Μιχαλολιάκου. Την εποχή της ανόδου της Χρυσής Αυγής ο Χρήστου είχε αποκαλύψει ότι αρχικά το ΕΛΑΜ είχε επιχειρήσει να εγγραφεί ως Χρυσή Αυγή – Πυρήνας Κύπρου αλλά το αίτημα απορρίφθηκε για τεχνικούς περισσότερο λόγους. Σε τηλεοπτική του εμφάνιση την ίδια εποχή ο Χρήστου είχε πει αυτολεξεί ως απάντηση στην ερώτηση για τις σχέσεις του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή: «Μα, είμαστε η Χρυσή Αυγή της Κύπρου!».
Ωστόσο, μετά την καταδίκη των ηγετών της επισήμως εγκληματικής πλέον οργάνωσης στην Ελλάδα στη Δικαιοσύνη, το ΕΛΑΜ κράτησε αποστάσεις, εξαφάνισε τα πανό με το σύνθημα «Όχι φυλακές για τους εθνικιστές» και απέφυγε την περαιτέρω εμπλοκή του σε βίαιες ενέργειες. Αντίθετα καλλιέργησε με σημαντική επιτυχία την εικόνα ενός πολιτικού κόμματος σαν όλα τα άλλα, ασχολούμενο ως επί το πλείστον με το Μεταναστευτικό, αγγίζοντας μια πολύ ευαίσθητη χορδή της κοινωνίας. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος της μεγάλης του ανόδου. Μια άνοδος η οποία δεν αναμένεται να επηρεαστεί ούτε και από την γκάφα μεγατόνων που διέπραξε το ΕΛΑΜ τις προάλλες, προτείνοντας να δοθούν διαβατήρια στους παράτυπους μετανάστες ώστε να τα πάρουν, όπως είπαν, και να πάνε κάπου αλλού.
Το ΕΛΑΜ ενδέχεται σύμφωνα με κάποιες μετρήσεις να ξεπεράσει και το 15%, προσπερνώντας κατά αρκετές μονάδες το ανέκαθεν τρίτο, Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗΚΟ). Η εξέλιξη αυτή, επισημαίνουν πολιτικοί παρατηρητές θα διευκολύνει κι άλλο την κανονικοποίηση της ακροδεξιάς η οποία μετά την τραγωδία του 1974 είχε βρει στέγη στο δημοκρατικό τόξο, κυρίως στον Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗΣΥ), επηρεάζοντας σημαντικά πολλές φορές τη ρητορική και τις ενέργειές του, αποφεύγοντας όμως τη βία η οποία τη χαρακτήριζε σε προηγούμενες δεκαετίες.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για το Δημοκρατικό Συναγερμό ο οποίος περνά σίγουρα τη χειρότερή του περίοδο από την ίδρυσή του το 1976. Πέρα από τις διαρροές προς το ΕΛΑΜ το μέχρι πρότινος κυβερνών κόμμα είναι διασπασμένο από τις Προεδρικές του 2023, λόγω της καθόδου τόσο του τέως Προέδρου του Αβέρωφ Νεοφύτου όσο και του νυν Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη στις Προεδρικές Εκλογές.
Η διάδοχος του Νεοφύτου, Αννίτα Δημητρίου δεν κατάφερε να ενώσει τις δύο πλευρές, αφού και η ίδια βρίσκεται οριστικά στο ένα από τα δύο στρατόπεδα και νιώθει να απειλείται πολιτικά από τον Χριστοδουλίδη. Το αποτέλεσμα των πιο πάνω αλλά και της αποξένωσης της βάσης του κόμματος από την ηγεσία μετά την εκλογή του χαρισματικού πολιτικά Αναστασιάδη και την αποχώρησή του από την Προεδρία του ΔΗΣΥ το 2013, οδηγούσε όλα αυτά τα χρόνια σε μεγάλες απώλειες το κόμμα τις οποίες η τότε ηγεσία δεν είχε καταφέρει να ανακόψει και ενίοτε προσπερνούσε επιδεικτικά, υποδεικνύοντας ότι δεν είχε χαθεί η πρωτιά.
Τώρα, ο ΔΗΣΥ ενδέχεται να βρεθεί στη δεύτερη θέση, με πρώτο το ΑΚΕΛ, κάτι που έχει να συμβεί από το 2011. Και οι συνέπειες θα είναι σίγουρα σοβαρές ειδικά εντός του κόμματος και ειδικότερα εάν ο ΔΗΣΥ χάσει και σημαντικούς δήμους στις παράλληλες Δημοτικές Εκλογές, όπως επίσης δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Για τα μικρότερα κόμματα τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα καθώς η πρόβλεψη λόγω μεγεθών δεν είναι εύκολη. Εξαιρετικά δυσχερής ωστόσο φαίνεται να είναι η θέση του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ το οποίο είχε ιδρύσει ο Βάσος Λυσσαρίδης και το οποίο βρίσκεται σε συνθήκες εμφυλίου με μαζικές καρατομήσεις από τον νυν Πρόεδρό του, Μαρίνο Σιζόπουλο. Η δε πόλωση των δύο μεγάλων κομμάτων και η άνοδος του ΕΛΑΜ επηρεάζουν σίγουρα αρνητικά τη δυναμική των «μικρών».
Ο μεγαλύτερος όμως πονοκέφαλος παραμένει το ζήτημα του ΕΛΑΜ και το τι μπορεί να έπεται μιας ακόμα πολύ σημαντικής επιτυχίας της ακροδεξιάς στις εκλογές αυτές.
πηγή: ertnews