«X-Files» στα γυρίσματα βιντεοκλίπ στο σανατόριο της Πάρνηθας! Η τραγουδίστρια Μαριάνθη Μπάλλια και οι συνεργάτες της ήρθαν αντιμέτωποι με ανεξήγητα φαινόμενα την ώρα του γυρίσματος.
«Ενιωθα μια παράξενη ενέργεια να με περιβάλλει. Ημουν τρομοκρατημένη! Ακουγα θορύβους που έμοιαζαν με σφυρίγματα, κάτι σαν ψιθύρους. Ακόμη και ο αέρας είχε μια παράξενη ηχώ εκεί και άλλαζε η φορά του ξαφνικά!» περιγράφει με τρόμο η τραγουδίστρια στην «Espresso».
Ομως, πώς άρχισε αυτή η περιπέτεια; «Επρεπε να γυρίσουμε βιντεοκλίπ για το νέο τραγούδι μου “Τέλος και αρχή” σε μουσική και στίχους Γαβριήλ Γαβριηλίδη που κυκλοφορεί από την XRC Records USA. Εγώ δεν γνώριζα για όλα αυτά που ακούγονται για το σανατόριο της Πάρνηθας. Ημουν ανυποψίαστη, όταν μου πρότεινε ο σκηνοθέτης Δημήτρης Ευλαμπίδης να γυρίσουμε το βιντεοκλίπ εκεί! Οταν το είπα σε έναν φίλο μου, μου είπε τι συμβαίνει. Αρχισα να διαβάζω κάποια πράγματα, αλλά αφενός φοβήθηκα και αφετέρου δεν ήθελα να επηρεαστώ, και έτσι σταμάτησα» αναφέρει η τραγουδίστρια και συνεχίζει: «Με το που πάτησα το πόδι μου, ένιωσα αμέσως μια παράξενη ενέργεια να με περιβάλλει. Οταν μπήκαμε μέσα, άκουγα παράξενους ήχους. Εμοιαζε με φύσημα του αέρα, αλλά και με σφύριγμα ή δυνατό ψίθυρο! Δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. Στο μεταξύ, ήμουν απόλυτα τρομοκρατημένη. Τα πράγματα γίνονταν χειρότερα στις σκηνές που έμενα μόνη. Ο αέρας άλλαζε φορά ξαφνικά και η θερμοκρασία έπεφτε! Η αδερφή μου, που μου ντούμπλαρε κάποια πλάνα, μου είπε “Δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Πάμε να φύγουμε!”».
Μπορεί διαβάζοντας την αφήγηση της νεαρής τραγουδίστριας να νιώσατε μια ανατριχίλα, όμως η συνέχεια είναι ακόμη πιο ανατριχιαστική: «Στην αρχή του τραγουδιού υπάρχει ένα πλάνο που είμαι ξαπλωμένη και με παίρνει η κάμερα από ψηλά. Για να γυριστεί αυτή η σκηνή, ξάπλωσα με τα μάτια κλειστά στο Πάρκο των Ψυχών, όπως λέγεται ο χώρος έξω από το σανατόριο, και ολομόναχη γιατί θα με κινηματογραφούσε drone από ψηλά. Τότε ένα κύμα ψυχρού αέρα ήρθε καταπάνω μου από τους θάμνους με δύναμη! Ενιωσα να παγώνει το αίμα μου από τον φόβο... Ανοιξα τα μάτια μου και είχαν μαζευτεί ελάφια γύρω μου και με μύριζαν. Είχα πάθει σοκ!»
Ωστόσο, το θρίλερ για τη Μαριάνθη δεν είχε τελειωμό. «Με οδηγίες των σκηνοθετών έπρεπε να κατέβουμε και στο υπόγειο. Εκεί ήταν το χειρότερό μου! Νομίζω ότι είδα σκιές να περνάνε, να κρύβονται στις γωνίες, σαν να με παρακολουθούσαν. Νομίζω ότι τις είδα. Και λέω ‘‘νομίζω”, γιατί φοβόμουν τόσο πολύ, που πραγματικά δεν είμαι σίγουρη αν όντως υπήρχαν ή ήταν παιχνίδι του μυαλού. Οι δε ήχοι ήταν ακόμα πιο έντονοι εκεί κάτω. Η αδερφή μου δεν άντεξε και συνέχισα εγώ μόνη μου» περιγράφει η τραγουδίστρια, η οποία συνεχίζει μιλώντας για τον απόηχο του συμβάντος στη ζωή της. «Επειτα από όλο αυτό, δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε για πολλές νύχτες! Εννοείται ότι δεν θέλω να ξαναπεράσω ούτε απέξω» εξομολογείται. Στα γυρίσματα ήταν συνολικά οκτώ άτομα, μεταξύ των οποίων και η αδελφή της τραγουδίστριας Σταυρούλα Μπάλλια, οι συντελεστές του Redbox Studio που έχουν τη σκηνοθεσία του κλιπ και την παραγωγή, ο fashion designer Mάριος Καραβασίλης κ.ά.
Το «στοιχειωμένο» σανατόριο της Πάρνηθας
Λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας βρίσκεται το επιβλητικό πρώην ξενοδοχείο «Ξενία» ή, όπως είναι πιο γνωστό στο ευρύ κοινό, το σανατόριο της Πάρνηθας, που λειτουργούσε για πάνω από 30 χρόνια ως άσυλο νοσηλείας για φυματικούς. Από τη «Σπιναλόγκα» της Αθήνας πέρασαν εκατοντάδες ασθενείς, πολλοί από τους οποίους δεν κατάφεραν να βγουν ζωντανοί. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο χώρος του εγκαταλελειμμένου ιδρύματος συνδέθηκε με μερικούς από τους πιο γνωστούς αστικούς μύθους και θρύλους του παραφυσικού! Το σανατόριο δημιουργήθηκε τον Μάιο του 1912 από τη διοίκηση του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός.
Φυματικοί
Εκεί κατέληγαν πολλοί φυματικοί Αθηναίοι και δεκάδες από πόλεις της επαρχίας, οι οποίοι κατασκήνωναν έξω από τις εγκαταστάσεις του καθώς δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα μηνιαία νοσήλια που ήταν από 300 έως 480 δραχμές. Ανάμεσα σε όσους νοσηλεύτηκαν στο σανατόριο ήταν και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος (από τον Οκτώβριο του 1937 έως τον Απρίλιο του 1938) και μάλιστα κατά την παραμονή του εκεί έγραψε τρία έργα!
Το ίδρυμα παρήκμασε μετά το 1950 με την ανακάλυψη της πενικιλίνης και οι εγκαταστάσεις του πέρασαν το 1965 στην ιδιοκτησία του ΕΟΤ αντί 6.500.000 δραχμών. Το κτίριο μετατράπηκε σε ξενοδοχείο με την ονομασία «Ξενία» και, στη συνέχεια, σε σχολή τουριστικών επαγγελμάτων. Η λειτουργία του συνεχίστηκε με αυτή τη μορφή ως και το 1985, οπότε εγκαταλείφθηκε. Από τότε, το εγκαταλελειμμένο κτίριο αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις του ανεξήγητου και του παραφυσικού. Ανάμεσα σε όσα θα αντικρίσουν οι θιασώτες των αστικών μύθων, εκτός από σκουπίδια, γκράφιτι ή σύριγγες, είναι και ακατάληπτα ιδεογράμματα στους τοίχους, τα οποία για κάποιους αποτελούν σατανιστικά σύμβολα. Αλλοι, πάλι, υποστηρίζουν ότι το διάστημα της παραμονής τους στο σανατόριο είδαν φαντάσματα ή άκουσαν απόκοσμες κραυγές!
Πηγή: