Η Χάιδω Τραϊφόρου, η οποία υιοθετήθηκε σε ηλικία τεσσάρων ετών από την Σοφία Βέμπο και τον Μίμη Τραϊφόρο, σπάει την πολύχρονη σιωπή της και μιλάει στην «Espresso».
Η Χάιδω Τραϊφόρου μένει στο μικρό διαμέρισμά της στο κέντρο της Αθήνας, και σήμερα σχεδόν στα 70 της, αποκαλύπτει τα πάντα από την παιδική της ηλικία
«Εγώ, αγόρι μου, κατάγομαι από μια πάμφτωχη οικογένεια που είχε οκτώ παιδιά. Και όταν λέω πάμφτωχη, το εννοώ. Τότε η μάνα μου έκανε παιδιά και δεν ήξερε γιατί τα έκανε. Δεν είχαμε τίποτα να φάμε. Οι γονείς μου ήταν θυρωροί στην πολυκατοικία της οδού Στουρνάρη 49Α, εκεί όπου έμενε και η οικογένεια Βέμπο, και έβγαζαν ένα κομμάτι ψωμί. Την οικογένειά μου, λοιπόν, την ήξερε η μητέρα της Σοφίας, η Πηνελόπη. Εγώ ήμουν ένα πολύ ζωηρό παιδάκι και πήγαινα συνέχεια πάνω στο διαμέρισμα και της τραγουδούσα, της έκανα σκετς και εκείνη με είχε αγαπήσει πολύ, γιατί της έδινα χαρά μέσα στη μοναξιά της. Η Σοφία τότε δεν έμενε στην Ελλάδα. Γύριζε όλο τον κόσμο και τραγουδούσε και διασκέδαζε τον Ελληνισμό» αναφέρει και συνεχίζει: «Προτού πεθάνει, είπε στην κόρη της Σοφία: “Δεν παίρνεις αυτό το κοριτσάκι να το έχεις κοντά σου, να το μεγαλώσεις, να έχεις μια παρέα, βρε Σοφία, για τα γεράματά σου;” Εγώ τότε ήμουν μόλις τεσσάρων ετών. Κι έτσι έγινε! Η ζωή με τη Σοφία Βέμπο και τον Μίμη Τραϊφόρο ήταν πραγματικά πολύ καλή, αλλά, από την άλλη, οι δυο τους ήταν “εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε”. Το 1957 που παντρεύτηκαν η Σοφία και ο Μίμης εγώ ήμουν εφτά ετών. Με είχαν παράνυμφο στον γάμο τους που έγινε στην εκκλησία της Αγίας Θέκλας. Και στον γάμο τους είχε έρθει όλη η κοσμική Αθήνα» λέει χαμογελώντας, φέρνοντας στον νου της ιστορίες μιας άλλης εποχής.
Ζευγάρι με τον αγαπημένο της σύζυγο Μίμη Τραϊφόρο
Τη ρωτάμε πώς ήταν η καθημερινότητα κοντά στη θετή μητέρα της. «Στη Σοφία μιλούσα πάντα στον πληθυντικό κι έκανα αυτό που ήθελε. Ηταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, αλλά αυταρχική. Σου έδινε και το βρακί της, αν ήσουν σωστός. Αλλά στο τέλος της ζωής της είχε κλονιστεί πολύ η υγεία της. Τα νεύρα της ήταν κουρέλια, πέρασε δύσκολες καταστάσεις στα τελευταία της» θυμάται συγκινημένη. Ωστόσο, όπως μας εκμυστηρεύεται, όλα αυτά τα χρόνια που έζησε στο πλευρό της σπουδαίας Βέμπο δεν θυμάται ούτε στιγμή να ακούει από το στόμα της ιστορίες για τη ζωή της. «Νομίζω δεν ήθελε να θυμάται το παρελθόν. Ο Τραϊφόρος δεν έμενε ποτέ στο σπίτι, παρά μόνο όταν ήταν με τους συνεργάτες του και έγραφε τραγούδια. Εφευγε από το σπίτι, γιατί, αν καθόταν εκεί, τσακωνόταν πάντα με τη Σοφία. Δεν υπήρχε μέρα που να μη γίνει καβγάς. Θυμάμαι μια φορά που είχε μείνει στο σπίτι ο Τραϊφόρος, επειδή έβρεχε πολύ, και δεν καβγάδισαν, πήγα και τους έπιασα τα χέρια για να δω αν έχουν πυρετό! Για τον Μίμη όμως ήταν η μούσα του. Τη λάτρευε. Του ζητούσαν όλοι οι ερμηνευτές της εποχής να τους γράψει κι εκείνος έλεγε: “Εχω τη Σοφία μου εγώ”. Τον ενέπνεε πολύ» μας λέει.
Η Σοφία Βέμπο είχε φίλους στο καλλιτεχνικό σινάφι; «Α, μπα. Μόνο με την Καλουτά ήταν φίλες καλές. Της άρεσε να κάνει παρέα με φτωχούς ανθρώπους και είχε πάντα κατά νου να βοηθάει ανήμπορους. Κοιμόταν και ξυπνούσε με τη σκέψη ποιον θα βοηθήσει» αναφέρει χαρακτηριστικά και στη συνέχεια της κουβέντας μας αποκαλύπτει: «Η Σοφία ήταν πότης. Και δυστυχώς μου το κόλλησε κι εμένα αυτό. Στο περιβάλλον της Αγγλίας όπου ζούσα για 10 χρόνια έφτασα να πίνω τρία μπουκάλια ουίσκι την ημέρα! Ευτυχώς πριν από λίγα χρόνια τα έκοψα όλα. Είχα φτάσει στην κόψη του ξυραφιού» μας εκμυστηρεύεται...
Στην Αγγλία
Η Σοφία Βέμπο έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαρτίου 1978, σε ηλικία μόλις 68 χρόνων, και η θετή κόρη της δεν ήταν κοντά της εκείνες τις τελευταίες ώρες της ζωής της. «Τότε ζούσα στην Αγγλία. Είχα παντρευτεί έναν Κύπριο μπουζουξή και δουλεύαμε μαζί. Εγώ τραγουδούσα κι εκείνος με συνόδευε με το μπουζούκι. Είχα, μάλιστα, βγάλει και δύο προσωπικούς δίσκους, όμως το τραγούδι δεν το αγαπούσα, παρότι η Σοφία με βοήθησε πάρα πολύ σε αυτή τη μικρή καριέρα που έκανα. Εγώ δεν το εκμεταλλεύτηκα όλο αυτό. Και το 1970, όταν πήγα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με βοήθησε, καθώς και πολλές άλλες φορές. Από την άλλη, όμως, φοβόμουν τρομερά και τυχόν σύγκριση που θα μου έκαναν μαζί της... φωνητικά» θυμάται και συνεχίζει με το σοκ που υπέστη όταν ενημερώθηκε ότι η μητέρα της έφυγε από τη ζωή! «Οταν μου τηλεφώνησαν ότι πέθανε, έπαθα σοκ, γιατί η Σοφία για μένα ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος» λέει, αλλά προσθέτει με νόημα: «Ωστόσο όσοι έχουν δόξα δεν σημαίνει ότι είναι και ευτυχισμένοι. Είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι...»
Με Έλληνες στρατιώτες στον πόλεμο του '40
Η Χάιδω Τραϊφόρου αναφέρεται, επίσης, και στο γεγονός πως, παρότι η μητέρα της υπήρξε σπουδαίο όνομα της εποχής της, έφυγε από τη ζωή φτωχή. «Επιτρέπεται μια Βέμπο, η τραγουδίστρια της νίκης, που πήγε στα μεγαλύτερα θέατρα και κέντρα του κόσμου, να μην είχε αποκτήσει ούτε ένα δυαράκι; Με 19.000 δραχμές έφυγε από τη ζωή η Σοφία. Τόσα της βρήκαμε.
Ούτε δραχμή παραπάνω. Ομως και ο Μίμης έπαιρνε χρήματα μόνο από τα πνευματικά δικαιώματα από την ΑΕΠΙ στην οποία υπήρξε και αντιπρόεδρος για 30 χρόνια...»
Λίγο πριν την αυτοκτονία
Κάνοντας έναν απολογισμό ζωής, η Χάιδω Τραϊφόρου μιλάει και για τα δικά της τραγικά λάθη, που πολλές φορές την έφεραν ένα βήμα πριν από την αυτοκτονία. «Δεν είμαι ευχαριστημένη από τη ζωή μου. Είμαι δυστυχισμένη. Και γι’ αυτή τη δυστυχία μου δεν φταίει κανείς άλλος, παρά μόνο εγώ. Δυστυχώς τα βρήκα όλα έτοιμα. Και όταν επέστρεψα από την Αγγλία και άρχισα να πληρώνω μόνη μου τα έξοδα, κατάλαβα τι θα πει αγώνας. Οπως σας είπα, η Σοφία και ο Μίμης μού τα είχαν όλα στο τραπέζι. Η μάνα μου δεν με άφηνε να πάρω πρωτοβουλίες. “Κάτσε κάτω εσύ και μη μιλάς” μου έλεγε συνέχεια. Ετσι, όταν χώρισα από τον σύζυγό μου και επέστρεψα στην Ελλάδα, τα μόνα μου έσοδα τα έπαιρνα από τα πνευματικά δικαιώματα της ΑΕΠΙ. Η εταιρία έκλεισε και δυστυχώς δεν έχω να ζήσω. Εκανα μεγάλα σφάλματα στη ζωή μου. Αυτά πληρώνω σήμερα. Ημουν πολύ σπάταλη. Και λόγω όλων αυτών σκέφτηκα πολλές φορές να αυτοκτονήσω. Και σ’ αυτό ήμουν δειλή, αγόρι μου. Αν δεν ήμουν δειλή, κάτι θα είχα καταφέρει να κάνω στη ζωή μου» μας λέει.