Το τεράστιο κόστος της απόκρουσης της πυραυλικής επίθεσης της Τεχεράνης εναντίον του Ισραήλ αναλύει η Jerusalem Post καθώς, όπως επισημαίνει, επιβεβαιώθηκε το δόγμα ότι η άμυνα είναι πολύ ακριβότερη υπόθεση από την επίθεση.
Η αναλυση της JP, όμως, στα συμπεράσματά της αποκαλύπτει ότι πιθανότατα η προτεραιότητα του Ισραήλ θα είναι να επιφέρει πλήγμα στην αμυντική βιομηχανία του Ιράν και ειδικά στις μονάδες κατασκευής των πυραύλων, αλλά και στην βιομηχανία πετρελαίου, ώστε να στερήσει τα πολύτιμα έσοδα τα οποία ουσιαστικά χρηματοδοτούν την πυραυλική βιομηχανία της Τεχεράνης.
Το Ισραήλ διαθέτει την πολυεπίπεδη αντιαεροπορική πυραυλική «ασπίδα», η οποία αποτελείται από τα συστήματα Iron Dome, David’s Sling και Arrow, διότι είναι αναγκασμένο να αναπτύσσει προηγμένες τεχνολογίες και στρατιωτικούς εξοπλισμούς για να αναχαιτίζει εναέριες απειλές από πολλαπλά μέτωπα, όπως το Λίβανο, το Ιράν και τη Συρία.
REUTERS/Amir Cohen
Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου επικεντρώθηκε στα τεχνικά χαρακτηριστικά και στα τρομακτικά πλάνα από την κατάρριψη των εχθρικών πυραύλων από τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας, όμως για τους επιτελείς των IDF και του Ιράν είναι αναπόφευκτος τόσο ο απολογισμός της επιχείρησης όσο και ο υπολογισμός του οικονομικού κόστους της, όπως εξηγεί δημοσίευμα της Jerusalem Post.
Η περίπτωση του λέιζερ τύπου Iron Beam
Στην περίπτωση του Ισραήλ, το κόστος λειτουργίας, συντήρησης, τεχνικής υποστήριξης και λειτουργίας των πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας είναι μεγαλύτερο από το κόστος κατασκευής και εκτόξευσης μιας εχθρικής ρουκέτας, για αυτό και επισπεύδει την ανάπτυξη και παραγωγή του λέιζερ υψηλής ισχύος τύπου Iron Beam, το οποίο είναι σχεδιασμένο για γρήγορη και αποτελεσματική εμπλοκή και αναχαίτιση απειλών όπως βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς, drones και UAV διαφόρων μεγεθών.
REUTERS/Amir Cohen
Το λέιζερ που κατασκευάζει η ισραηλινή εταιρεία Rafael αναμένεται να παραδοθεί στους IDF μέχρι το τέλος του 2025 και θα κοστίζει περίπου 100.000 δολάρια, μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό το κόστος αναχαίτισης σε λίγα μόνο δολάρια για κάθε βολή, που είναι ουσιαστικά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε ό,τι αφορά την πυραυλική επίθεση του Ιράν την1η Οκτωβρίου 2024, οι IDF κατέγραψαν 181 βαλλιστικούς πυραύλους, με τις ΗΠΑ να ανακοινώνουν την κατάρριψη 12 πυραύλων, από τα αντιτορπιλικά USS Bulkeley και USS Cole κλάσης Arleigh Burke, που εκτόξευσαν περίπου 12 πυραύλους επιφανείας – αέρος τύπου SM-3 (Standard Missile 3), με αποτέλεσμα ο απολογισμός να είναι περίπου 200 ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι.
Σε ποιον κόστισε περισσότερο η επίθεση ;
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, ένας βαλλιστικός πύραυλος με εμβέλεια από 1.500 έως 2.000 χιλιόμετρα είναι αρκετά ακριβός, με τον καθένα να κοστίζει στο Ιράν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο δολάρια για την κατασκευή του, οπότε 200 εκατομμύρια δολάρια είναι ένα τεράστιο ποσό για την πυραυλική επίθεση που εξαπέλυσε η Τεχεράνη.
REUTERS/Ammar Awad
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, το Ιράν καταφέρνει, ακόμη και υπό διεθνείς κυρώσεις, να εξάγει πετρέλαιο αξίας 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, οπότε το κόστος της επίθεσης της 1ης Οκτωβρίου 2024 ισοδυναμεί με μόλις δύο ημέρες εξαγωγών πετρελαίου, μια δαπάνη την οποία μπορεί να αντέξει οικονομικά η Ισλαμική Δημοκρατία.
Ισραήλ
Από την άλλη πλευρά, οι IDF χρησιμοποίησαν πυραύλους τύπου Arrow-2 και Arrow-3, χωρίς να διευκρινίζουν αν έγινε χρήση και σε τι βαθμό, των συστημάτων David’s Sling και Iron Dome. Ένας πύραυλος τύπου Stunner που εκτοξεύεται από το σύστημα Arrow-2 κοστίζει περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το βλήμα που εκτοξεύεται από το σύστημα Arrow-3 και αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους στο διάστημα σε μεγαλύτερες αποστάσεις από τα ισραηλινά σύνορα, κοστίζει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια.
Επομένως, ακόμα και αν χρησιμοποιήθηκαν περίπου 180 πύραυλοι και από τα δύο συστήματα αντιβαλλιστικής προστασίας τύπου Arrow, το κόστος αναχαίτισης θα ήταν περίπου 450 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή το υπερδιπλάσιο κόστος από την εκτόξευση των βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ του Ισραήλ είναι υπερδιπλάσιο από αυτό του Ιράν: 50.000 δολάρια σε σύγκριση με 20.000 δολάρια το 2022. Ωστόσο, το Ισραήλ είναι μια χώρα 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ το Ιράν έχει 90 εκατομμύρια. Το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης για την προμήθεια του αναχαιτιστικού Arrow προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έχουν επενδύσει περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια στο έργο μέχρι σήμερα.
Όσο οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν τα συστήματα αεράμυνας του Ισραήλ, όπως κάνουν για το Iron Dome και το David's Sling, ο κύριος περιορισμός θα είναι ο ρυθμός παραγωγής στις ισραηλινές αεροδιαστημικές βιομηχανίες και Rafael, καθώς και η προμήθεια βασικών εξαρτημάτων.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν ξεκίνησε και το Κογκρέσο ενέκρινε έναν ειδικό προϋπολογισμό ύψους 14,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ξέσπασμα του πολέμου, εκ των οποίων περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια δολάρια προορίζονται για την αναπλήρωση των αποθεμάτων αναχαίτισης και την προώθηση της ανάπτυξης και της προμήθειας του συστήματος λέιζερ. Ωστόσο, το λέιζερ δεν θα είναι αρκετά ισχυρό στο εγγύς μέλλον για να αναχαιτίσει βαλλιστικούς πυραύλους και οι συνεχιζόμενες επενδύσεις των ΗΠΑ εξαρτώνται από τη σχέση μεταξύ των δύο εθνών. Όταν πρόκειται για την αεράμυνα, χωρίς αμερικανική χρηματοδότηση, θα ήταν ένα μεγάλο βάρος για τον αμυντικό προϋπολογισμό.
Καθώς το Ισραήλ εξετάζει την απάντησή του στην τελευταία ιρανική επίθεση, είναι σημαντική η υπενθυμιση ότι μπορεί να υπονομεύσει σημαντικά την ικανότητα της Τεχεράνης να αποκτήσει πρόσθετους πυραύλους, είτε μέσω στρατιωτικής δράσης που καταστρέφει τις εγκαταστάσεις παραγωγής της είτε μέσω οικονομικών μέτρων που στοχεύουν τα συστήματα παραγωγής και εξαγωγής πετρελαίου που χρηματοδοτούν αυτές τις προσπάθειες.