Δεν αποτελεί μονόδρομο για την πολιτική σκηνή της Γαλλίας η επιδίωξη της γαλλικής Ακροδεξιάς να εκμεταλλευθεί πολιτικά την καταδίκη της ηγέτιδος του Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, από γαλλικό δικαστήριο.
Αντιθέτως, είναι απολύτως εφικτή η ανάσχεση της επιχειρούμενης ηρωοποίησης της –αποκλεισμένης πλέον από τις προεδρικές εκλογές του 2027– καταδικασμένης για κατάχρηση ευρωπαϊκών χρημάτων πολιτικού, υποστηρίζει Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπαθ στην Αγγλία.
Σύμφωνα με άρθρο του Ορελιέν Μοντόν, που δημοσιεύεται σήμερα, Τρίτη, στη βρετανική επιστημονική επιθεώρηση The Conversation, κάθε άλλο παρά δεδομένο είναι ότι η Ακρα Δεξιά της Γαλλίας θα εκμεταλλευθεί την καταδίκη της Λεπέν, αφού υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστεί η αποκομιδή κερδών για τον «Εθνικό Συναγερμό» και τους συμμάχους του από την προσπάθεια αντεπίθεσης κατά της κυβέρνησης και της Δικαιοσύνης.
Ηδη, πολιτικοί που είναι από θιασώτες έως υπηρέτες του αυταρχισμού έσπευσαν να την υπερασπισθούν και να μιλήσουν για πολιτική δίωξη, σε ένα διεθνές σκηνικό που για ακόμη μία φορά θυμίζει τη δεκαετία του 1930. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έσπευσε μάλιστα να παραλληλίσει την υπόθεση της Λεπέν με τις δικές του πρόσφατες δικαστικές περιπέτειες, αν και μερικές ημέρες πριν δεν είχε βρει ούτε μία λέξη να πει για τη δίωξη του (σε αντίθεση με τη Λεπέν, εκλεγμένου σε εκτελεστικό αξίωμα) Εκρέμ Ιμάμογλου στην Τουρκία.
Είναι δεδομένο ότι η παράταξη της Λεπέν και η ίδια η καταδικασμένη πολιτικός θα επιχειρήσουν να καταστήσουν την κόρη του –εκδημήσαντος πλέον– Ζαν Μαρί Λεπέν ηρωίδα στη μάχη κατά του πολιτικού κατεστημένου της Γαλλίας, ένα σύμβολο αντισυστημισμού και αντίστασης στην «ελίτ», χωρίς βεβαίως κάποια εξήγηση γιατί το δικαστήριο έχει στοιχεία που κατέστησαν τη Λεπέν ένοχη για κατάχρηση.
Χαρακτηριστικό είναι ότι και στη συνέντευξή της στο γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο TF1 χθες, Δευτέρα, το βράδυ, η ακροδεξιά πολιτικός απέφυγε επιμελώς να αναφερθεί στην ουσία της υπόθεσης για την οποία καταδικάστηκε, καθώς κάθε άλλο παρά προνομιακό πεδίο είναι για την ίδια. Προτίμησε την αόριστη απάντηση ότι είναι αθώα και ότι η καταδίκη της είναι πολιτική, μη λέγοντας λέξη όμως για το πού πήγαν τα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης τα οποία καταδικάστηκε ότι καταχράστηκε.
Υπενθυμίζεται ότι το δικαστήριο την έκρινε ένοχη για τη μη απόδοση στους κοινοβουλευτικούς συνεργάτες του κόμματός της (τότε ονομαζόμενο «Εθνικό Μέτωπο») στην Ευρωβουλή από το 2004 έως το 2017, προσφέροντας πολλά από αυτά τα 2,9 εκατ. ευρώ σε στελέχη της παράταξης και κρατώντας 474.000 ευρώ για την ίδια – μια διόλου αμελητέα καταδίκη για κάποιον που επιζητεί το ύπατο πολιτειακό αξίωμα μιας χώρας.
Κατά τον Γάλλο καθηγητή Μοντόν, όχι μόνο θα επιχειρηθεί η ηρωοποίηση της Λεπέν αλλά και το γεγονός ότι η καταδίκη της αφορά την υπεξαίρεση ευρωπαϊκών χρημάτων θα χρησιμοποιηθεί και για να τροφοδοτηθεί ο ευρωσκεπτικισμός που αποτελεί βασική ιδεολογική παράμετρο της Ακροδεξιάς. Ηδη, άλλωστε, ο αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης, Ματέο Σαλβίνι, χαρακτήρισε τη δικαστική απόφαση «κήρυξη του πολέμου εκ μέρους των Βρυξελλών».
Αντιμετώπιση
Πώς λοιπόν πρέπει να αντιδράσει το μέτωπο κατά του αυταρχισμού; Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπαθ εξηγεί ότι η ανάσχεση της ηρωοποίησης της Λεπέν είναι εφικτή, αρκεί να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους.
«Αντί να προσφέρουν υπερηφάνεια στη Λεπέν και στην Ακροδεξιά με μια συγκινησιακή κάλυψη, τα βασικά μέσα ενημέρωσης πρέπει να στραφούν σε σοβαρές αναλύσεις. Αυτό θα συνεπαγόταν την αφαίρεση της εστίασης από τα άτομα και την τοποθέτησή της στα ευρύτερα ζητήματα. Αυτό θα μείωνε τη δυνατότητα να επικρατήσει ένα αφήγημα περί θύματος της Δικαιοσύνης», λέει στο άρθρο του ο κ. Μοντόν.
«Πέρα από την παροχή μιας ακριβούς εικόνας της ίδιας της υπόθεσης, η ορθή κάλυψη θα πρέπει να επικεντρώνεται κυρίως στην πολιτική και όχι στο θέαμα που θα προσπαθήσει αναπόφευκτα να κατασκευάσει ο Εθνικός Συναγερμός ως τακτική εκτροπής. Αυτό θα σήμαινε σοβαρή ενασχόληση με αυτό που το κόμμα στην πραγματικότητα προτείνει ως μοντέλο κοινωνίας: Ενα μοντέλο που δεν είναι ενάντια στην ελίτ και υπέρ του λαού, αλλά απλώς υπέρ του να αναλάβει τον έλεγχο μια διαφορετική ελίτ στην κεφαλή ενός αυταρχικού κράτους από πάνω προς τα κάτω», προσθέτει.
«Κάτι τέτοιο θα επιτρέψει στους ψηφοφόρους να κατανοήσουν ότι η Ακροδεξιά δεν είναι με το μέρος τους, αλλά με την πλευρά της εξουσίας, του πλούτου και των ιεραρχιών. Οσοι αντιτίθενται σε μια τέτοια ανάδειξη στην εξουσία θα μπορούσαν να διορθώσουν με κάποιο τρόπο τη ζημιά που έχει γίνει με τον βιαστικό συσχετισμό αυτών των κομμάτων με τον “λαϊκισμό”», επισημαίνει ο Γάλλος καθηγητής.
Επιπλέον, η σαφής καταδίκη της για ένα τόσο σοβαρό παράπτωμα θέτει προ των ευθυνών τους και τους πολιτικούς εκείνους που βαδίζουν στα όρια του αντισυστημισμού (ή και πέρα από αυτά) και θα πρέπει να συμμετάσχουν στο μέτωπο που αναμένεται για μία ακόμη φορά να συμπηχθεί το 2027 ώστε να αποτραπεί η εκλογή ακροδεξιού υποψηφίου στα Ηλύσια Πεδία.
«Τέλος, η σωστή αντιμετώπιση σημαίνει επίσης μετατόπιση της ημερήσιας διάταξης από την Ακροδεξιά και τα ζητήματα που εκείνη θέλει να διατυμπανίζει. Αν οι πολιτικοί –αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι– δεν χρησιμοποιούσαν συνεχώς την Ακροδεξιά ως αποπροσανατολισμό από τις δικές τους αποτυχίες για να αντιμετωπίσουν τις πολλές κρίσεις που αντιμετωπίζουν οι χώρες τους, η Ακροδεξιά δεν θα ήταν τόσο ισχυρή όσο φαίνεται», καταλήγει ο κ. Μοντόν.UnmuteRemaining Time -0:00 FullscreenAdvertisement
Πηγή: The Conversation, France24