Είναι η πρώτη φορά από την είσοδο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ,το 1952, που έστω σε επίπεδο θεωρίας και σεναρίων συζητείται ένα διαζύγιο μεταξύ των δύο! Το οποίο αν κόντρα σ΄ όλα τα προγνωστικά, προκύψει, μόνο συναινετικό δεν θα ΄ναι.
Γιατί είναι ενάντια στη λογική ανάλυση των πραγμάτων αυτό το ενδεχόμενο;
Το ρωσικό Sputnik, αναφέρει μερικούς από τους λόγους για τους οποίους Τουρκία και ΝΑΤΟ δεν μπορούν να χωρίσουν. Έχει σημασία η ανάλυση του Sputnik, γιατί θεωρείται από τα ΜΜΕ που εκφράζουν τις επίσημες ρωσικές θέσεις κι έχει και καλή ενημέρωση.
Η ανάλυση δίνει σημασία στην βάση του Ιντσιρλίκ. Χρησιμοποιείται από τους Αμερικανούς από το 1955. Τότε ήταν μια βάση πολύ χρήσιμη στην αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά χρησιμοποιήθηκε στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και στη Συρία.
Το Ιντσιρλίκ είναι ένα από τα χαρτιά που παίζει η Τουρκία στην αντιπαράθεσή της με τις ΗΠΑ. Από την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016, συχνά οι Τούρκοι απειλούν ανοιχτά με “λουκέτο” στο Ιντσιρλίκ για τις ΗΠΑ
Ο εκπρόσωπος του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Ιμπραήμ Κάλιν, είχε δηλώσει ότι η Τουρκία θεωρεί «κυρίαρχο δικαίωμα» της να αρνηθεί την πρόσβαση των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου είχε πει:
“Ο λαός μας ρωτάει: “ Γιατί χρησιμοποιούν το Ιντσιρλίκ; Ποιος είναι ο σκοπός που εξυπηρετεί”;
Βεβαίως, ποτέ δεν κλείνουν την βάση αλλά αυξάνουν την πίεση έναντι των ΗΠΑ.
Οι πληροφορίες που ποτέ δεν έχουν επισήμως επιβεβαιωθεί κάνουν λόγο για περίπου 50 πυρηνικές κεφαλές που είναι αποθηκευμένες στο Ιντσιρλίκ. Όταν έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 και για κάποιες ημέρες το Ιντσιρλίκ ήταν αποκλεισμένο, στα αμερικανικά ΜΜΕ είχε υπάρξει προβληματισμός για την τύχη των πυρηνικών όπλων. Αυτές οι πληροφορίες εμπλέκουν κατά καιρούς και τη δική μας βάση στον Άραξο, αφού τα σενάρια λένε ότι οι Αμερικανοί σκέφτονται σοβαρά να μεταφέρουν τα πυρηνικά του Ιντσιρλίκ στην “ασφαλή Ελλάδα”.
Ο δεύτερος λόγος που κάνει δύσκολο έως απίθανο το σενάριο διαζυγίου ΝΑΤΟ-Τουρκίας είναι το γεγονός ότι η γειτονική χώρα συμβάλλει σημαντικά και σε χρήμα αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό. Το 2018 η Τουρκία πλήρωσε 89,8 εκατομμύρια ευρώ στο ΝΑΤΟ. Διαθέτει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό της Συμμαχίας ,μετά από τις ΗΠΑ . Δίνει με ευκολία δυνάμεις για αποστολές εκτός των συνόρων της, όπως για παράδειγμα στο Αφγανιστάν. Στο έδαφός της “φιλοξενεί” κι άλλες σημαντικές ΝΑΤΟϊκές υποδομές ,ραντάρ όπως αυτό στη Μαλάτια και γενικώς έχει τη δυνατότητα πολλών παροχών στη Συμμαχία και στους Αμερικανούς.
Επιπλέον η Τουρκία ελέγχει δύο στρατηγικά σημαντικά στενά μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Μεσογείου, του Βόσπορου και των Δαρδανελίων, τα οποία συγκαταλέγονται στις πιο πολυσύχναστες πλωτές οδούς στον κόσμο.
“Η Τουρκία είναι πολύ σημαντική για τη συμμαχία λόγω της γεωγραφίας και των στρατιωτικών δυνατοτήτων της. Η Μαύρη Θάλασσα είναι η βάση από την οποία η Ρωσία στέλνει πολεμικά της πλοία, στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και υπάρχουν τρεις γραμμές άμυνας: ο Βόσπορος και τα Δαρδανέλια, τα ελληνικά νησιά και η Κρήτη», έχει δηλώσει ο Στράτηγος Ben Hodges, πρώην διοικητής του στρατού των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Σ΄ όλα αυτά προστίθεται και η εμπλοκή που θα προκαλούσε μια ενδεχόμενη αποχώρηση της Τουρκίας, στο μεγαλεπήβολο πρόγραμμα του F-35. Νομίζουμε ότι αυτό το τελευταίο χωρίς να είναι άνευ σημασίας , δεν μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο. Πιθανή αποχώρηση της Τουρκίας θα προκαλέσει μια καθυστέρσηση στην εξέλιξη του προγράμματος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα το καταστρέψει. Το πρόβλημα έχει να κάνει περισσότερο με το γεγονός ότι η κατασκευάστρια εταιρεία των F-35 , η Lockheed Martin δεν θέλει να χάσει…ούτε δολάριο και γι΄ αυτό προκαλεί όλο αυτό το θόρυβο. Ο οποίος βεβαίως εξυπηρετεί και τους Αμερικανούς που θέλουν να ΄χουν και κάποια επιχειρήματα για να δικαιολογούν την διστακτικότητα τους να πάρουν αποφάσεις κατά της Τουρκίας.
Η ανάλυση του ρωσικού Sputnik “φωτίζει” τα δυνατά σημεία της Τουρκίας στο μπρα-ντε-φερ με τις ΗΠΑ. Υπάρχουν και οι αδυναμίες που δεν μπορούν να αγνοηθούν βεβαίως. Μία και μόνη είναι αρκετή: η εξάρτηση της τουρκικής οικονομίας από τη Δύση και τις ΗΠΑ είναι τέτοια που δεν επιτρέπει στο καθεστώς Ερντογάν να συνεχίσει να παίζει τον σκληρό και να πατά σε δύο βάρκες.
Πηγή: militaire.gr