Η Συρία πλήττεται από ένα κύμα απαγωγών και σφαγών, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους τη νύχτα, μετά την πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, ανέφεραν οι New York Times στις 10 Μαρτίου.
Η εγκληματικότητα και η ανασφάλεια έχουν επιδεινωθεί από τότε που η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), η πρώην θυγατρική της Αλ Κάιντα στη Συρία, ανέλαβε την εξουσία τον Δεκέμβριο.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας στη Δαμασκό, ο ηγέτης του HTS Ahmad al-Sharaa δημιούργησε κενό ασφαλείας απολύοντας όλους τους κυβερνητικούς αξιωματούχους της αστυνομίας και της ασφάλειας και αδειάζοντας τις φυλακές της χώρας, τόσο από πολιτικούς κρατούμενους όσο και από εγκληματίες.
Οι προσπάθειες της νέας κυβέρνησης να αντικαταστήσει τους πρώην αξιωματούχους ασφαλείας και να εκπαιδεύσει νέους αστυνομικούς δεν κατάφεραν να καλύψουν το κενό.
Οι NYT κατέγραψαν την περίπτωση του Sami al-Izoo, ο οποίος είδε τον αδελφό του να αναγκάζεται να μπει σε ένα φορτηγό με σκουρόχρωμα τζάμια από έξι μασκοφόρους άνδρες.
Οι απαγωγείς έστειλαν στον Sami ένα βίντεο με τον 60χρονο αδελφό του, Abdulrazaq, με δεμένα τα χέρια και μια μαύρη σακούλα στο κεφάλι του, να ουρλιάζει καθώς τον χτυπούσαν με ένα ξύλο.
Οι απαγωγείς απαιτούν από τον Sami να καταβάλει λύτρα 400.000 δολαρίων, ποσό που είναι αδύνατο να συγκεντρώσει.
«Αν πουλήσω ό,τι έχω, δεν θα φτάσω αυτό το ποσό», δήλωσε από το σπίτι του στο Ταλμπισέχ, προάστιο της πόλης Χομς, στην κεντρική Συρία.
Οι NYT σημειώνουν ότι «οι σεχταριστικές εντάσεις, το καιροσκοπικό έγκλημα και η επιθυμία για εκδίκηση έχουν συγκλίνει μέσα σε ένα κενό ασφαλείας που έχει αφήσει πολλούς Σύριους να φοβούνται να βγουν έξω τη νύχτα».
Ως αποτέλεσμα, οι Σύροι απαιτούν περισσότερους αστυνομικούς και σημεία ελέγχου στους δρόμους για να αποκατασταθεί η ασφάλεια.
Ο Sami δήλωσε ότι είχε ζητήσει επανειλημμένα βοήθεια από τις νέες τοπικές δυνάμεις ασφαλείας, αλλά αυτές δεν είχαν αναλάβει καμία δράση.
Ο Τζολάνι απέρριψε το πρόβλημα, ενώ επέρριψε την ευθύνη στην εκδιωχθείσα κυβέρνηση του Μπασάρ αλ Άσαντ. Ο Τζολάνι δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης στη συριακή τηλεόραση: «Σήμερα υπάρχει ασφάλεια, αν και υπάρχουν μικρά περιστατικά εδώ και εκεί». Δεκαετίες «κακών πολιτικών δεν μπορούν να αναιρεθούν μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες», πρόσθεσε.
Η κατάσταση της ασφάλειας επιδεινώνεται από τη σοβαρή έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος που αφήνει τις περισσότερες γειτονιές στο απόλυτο σκοτάδι τη νύχτα. Πολλοί Σύροι αρνούνται να βγουν από το σπίτι τους μετά το σκοτάδι, ιδίως οι νεαρές γυναίκες που φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα απαγωγής.
Τον Φεβρουάριο, η Carolisse Nahleh, μια νεαρή γυναίκα από το προάστιο Jaramana της Δαμασκού, απήχθη ενώ πήγαινε να πάρει το λεωφορείο για το πανεπιστήμιό της στην περιοχή Mezzah της πρωτεύουσας. Η Nahleh ανήκει στην αίρεση της μειονότητας των Δρούζων και κατάγεται από το χωριό Qurayya στη Suwayda της νότιας Συρίας.
Πολλά θύματα απαγωγών προέρχονται από τις θρησκευτικές μειονότητες των Δρούζων, των Χριστιανών και των Αλαουιτών της Συρίας.
Τις δύο πρώτες εβδομάδες του Φεβρουαρίου, άλλες οκτώ νεαρές γυναίκες και κορίτσια από τη Συρία απήχθησαν σε ολόκληρη τη χώρα, ανέφερε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR).
Οι NYT αναφέρουν ακόμη ότι τα αδέλφια Shadood, ο Amjad, 25 ετών, και ο Mohammad, 26 ετών, από τη θρησκευτική μειονότητα των Αλαουιτών, απήχθησαν ενώ επέστρεφαν στο σπίτι τους τη νύχτα από τη δουλειά τους σε εστιατόριο.
Καθώς τα δύο αδέλφια πλησίαζαν στο σπίτι, η μητέρα τους είδε ένα μεγάλο φορτηγάκι να σταματά μπροστά τους.
«Οι γιοι μου δεν αντιστάθηκαν καθόλου, αλλά μπορούσα να τους δω να συρρικνώνονται», είπε η κ. Shadood. «Έτρεξα προς το μέρος τους. Το μόνο που είδα ήταν ένα χέρι να απλώνει το χέρι του, να αρπάζει και να σέρνει τον μικρότερο γιο μου μέσα στο φορτηγάκι» πριν μπει και ο μεγαλύτερος γιος της.
Οι δυνάμεις ασφαλείας χτένισαν τη γειτονιά, αλλά δεν βρήκαν ποτέ το φορτηγάκι, είπε.
Όπως συμβαίνει συνήθως, οι απαγωγείς δεν επικοινώνησαν ποτέ με την κ. Shadood ούτε ζήτησαν λύτρα.
Περίπου μια εβδομάδα αργότερα, τα πτώματά τους βρέθηκαν στην άκρη ενός αυτοκινητόδρομου σε μια γειτονική επαρχία, δήλωσαν η οικογένεια και η αστυνομία.