Ίσως η πιο επικίνδυνη φάση του πολέμου στην Ουκρανία να πλησιάζει, αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN, ενώ ολοκληρώνονται τα δημοψηφίσματα που πραγματοποιούνται σε τέσσερις περιοχές της χώρας (Λουχάνσκ, Ντονέτσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα) για την προσάρτησή τους στη Ρωσία.
Μάλιστα, σύμφωνα με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα απευθυνθεί την ερχόμενη Παρασκευή στη ρωσική Βουλή, πιθανότατα για να ανακοινώσει και επίσημα την ένταξή των περιοχών αυτών στη ρωσική επικράτεια.
Παρότι Ουκρανία και Δύση έχουν ξεκαθαρίσει ότι τα δημοψηφίσματα αυτά δεν έχουν καμία νομιμοποίηση και θα οδηγήσουν σε νέες κυρώσεις προς τη Μόσχα, στην πράξη αυτό δεν αλλάζει τους ρωσικούς σχεδιασμούς. Το Κρεμλίνο, όπως όλα δείχνουν, θα χρησιμοποιήσει τις ψηφοφορίες γιανα ενισχύσει την βασική της απειλή, όπως εκφράστηκε τις τελευταίες ημέρες και από τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας, Σεργκέι Λαβρόφ. Ότι δηλαδή η Ρωσία διατηρεί το δικαίωμα να «προστατεύσει πλήρως» τις περιοχές που ανήκουν στην επικράτειά της.
Η απειλή της Μόσχας είναι ξεκάθαρα πυρηνική, συνεχίζει το αμερικανικό δίκτυο. Άλλωστε και ο ίδιος ο Πούτιν έχει κλιμακώσει την πολεμική του ρητορική, προειδοποιώντας ότι η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει όλα τα οπλικά συστήματα που έχει διάθεσή της. «Δεν πρόκειται για μπλόφα», είχε υπογραμμίσει ο Ρώσος πρόεδρος στο διάγγελμά του.
Οι εξελίξεις αυτές έχουν οδηγήσει σε μια τρομακτική μεταστροφή και όσον αφορά τα μηνύματα που εκπέμπει η Ουάσιγκτον, προσθέτει το CNN.
Για μήνες, οι δυτικοί αξιωματούχοι απέρριπταν οποιεσδήποτε ενδείξεις ότι η πυρηνική σύγκρουση θα μπορούσε να υπάρξει ακόμη και ως σκέψη. Τώρα ο πρόεδρος Μπάιντεν και οι αξιωματούχοι του υπουργικού συμβουλίου του, αναγκάζονται να στείλουν δημόσια μηνύματα αποτροπής και ετοιμότητας, προκειμένου να καθησυχάσουν τους συμμάχους τους, αλλά και πρακτικά όλο τον πληθυσμό του πλανήτη.
Είναι πραγματικά δυσάρεστο να ζούμε σε μια εποχή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ αισθάνεται ότι είναι αναγκασμένη να προειδοποιήσει δημόσια τη Ρωσία ότι η χρήση πυρηνικών είναι κακή ιδέα. Μια Ρωσία η οποία ηττάται βαριά και απροσδόκητα από έναν γείτονα που πάντα πίστευε ότι μπορούσε να υποτάξει όποτε ήθελε. Το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί, συνεπώς, ακυρώνει τις συνθήκες που πριν δεκαετίες είχαν οδηγήσει σε μια σκοτεινή ηρεμία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Βρισκόμαστε, δηλαδή, αντιμέτωποι με μια Ρωσία που θέλει να προβάλει μια εικόνα «τρελού», έτοιμη να χάσει τα πάντα – για όλους – αν βρεθεί αντιμέτωπη με την ήττα σε αυτόν τον πόλεμο, εξηγεί το αμερικανικό δίκτυο.
Ο Πούτιν είναι πιο αδύναμος
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή για τον Πούτιν, ο οποίος δεν φαίνεται να έχει καμία «έξοδο κινδύνου» από την κατάσταση. Η μερική επιστράτευση την οποία ανακοίνωσε προ ημερών, έχει καταστροφικά αποτελέσματα, όπως θα περίμενε οποιοσδήποτε παρακολουθεί στενά τη Ρωσία τις τελευταίες δεκαετίες: οι «λάθος άνθρωποι» καλούνται στο μέτωπο, την ώρα που οι πλούσιοι Ρώσοι τρέπονται σε φυγή.
Σκουριασμένα τουφέκια, λεωφορεία με μεθυσμένους νεοσύλλεκτους και ακόμη καμία απάντηση στο βασικό ερώτημα: πώς αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες ανεκπαίδευτοι – και ίσως απρόθυμοι – στρατιώτες θα εφοδιαστούν και θα εξοπλιστούν στην πρώτη γραμμή, την ώρα που η Μόσχα δεν ήταν σε θέση να εξοπλίσει επαρκώς τον τακτικό της στρατό τους τελευταίους έξι μήνες;
Η κρίση στη Ρωσία του Πούτιν, αυτή τη φορά, έφτασε μάλιστα πριν καν έρθουν τα πρώτα φέρετρα των επιστράτων. Το χάος της επιστράτευσης υποχρεώνει κρατικούς λειτουργούς της ρωσικής προπαγάνδας όπως η Μαργαρίτα Σιμονιάν, επικεφαλής του κρατικού ξενόγλωσσου τηλεοπτικού δικτύου Russia Today, να ενεργούν ως αποδέκτες παραπόνων στο Twitter για Ρώσους των οποίων οι πατέρες, οι γιοι ή οι σύζυγοι έχουν σταλεί λανθασμένα στην πρώτη γραμμή.
Η γραμμή της προπαγάνδας είναι ότι φταίνε τοπικοί αξιωματούχοι με υπερβάλλοντα ζήλο για τα λάθη της στρατολόγησης, αλλά η βάση του προβλήματος είναι ο πόλεμος και η κακή του έκβαση, που οδήγησαν τη Ρωσία εδώ. Η αναγνώριση από την ελίτ της Μόσχας της καταστροφής της επιστράτευσης μυρίζει κριτική στον ίδιο τον Πούτιν, και αυτό είναι σπάνιο.
Όλα τα παραπάνω, τονίζει το CNN, καθιστούν τον Πούτιν πολύ πιο ευάλωτο συγκριτικά με τις αντιδράσεις που θα αντιμετώπιζε αν απλά έχανε τον πόλεμο. Πέραν όλων των άλλων δυσκολιών, τώρα ο Ρώσος πρόεδρος είναι αντιμέτωπος με εσωτερικές αναταραχές που ίσως δεν έχουν προηγούμενο. Η θέση του Ρώσου προέδρου πάντα βασιζόταν στην ισχύ του, και αυτή φαίνεται πως του λείπει τώρα, σχεδόν ολοκληρωτικά. Η επιστράτευση, άλλωστε, θεωρείται απίθανό να αλλάξει τις ισορροπίες στο πεδίο της μάχης, όπου οι Ουκρανοί παρατάσσονται πλέον με ιδιαίτερα ανυψωμένο ηθικό αλλά και βελτιούμενο εξοπλισμό.
Τι ακολουθεί;
Μένουμε, συνεπώς, με έναν Πούτιν που χάνει, αλλά δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει. Χωρίς πολλές συμβατικές δυνάμεις να του έχουν απομείνει, θα μπορούσε να στραφεί σε άλλα μέσα προκειμένου να αντιστρέψει την καταστροφική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.
Θα μπορούσε να κλιμακώσει τους στρατηγικούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς, ωστόσο η εικόνα από πολλές πόλεις της Ουκρανίας δείχνει ότι ήδη έχει χρησιμοποιήσει αρκετές φορές αυτό το όπλο. Θα μπορούσε να στραφεί σε χημικά ή βιολογικά όπλα, αν και κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο τόσο κοντά στα σύνορα της ίδιας της Ρωσίας, ενώ θα πυροδοτούσε και μια ιδιαίτερα ισχυρή διεθνή απάντηση.
Φτάνουμε, έτσι, στο ζήτημα των πυρηνικών, μια επιλογή μέχρι πρόσφατα αδιανόητη. Και αυτή, όμως, ενέχει πολλά ρίσκα για τον Πούτιν, πέρα από τα πιθανά στρατιωτικά αντίποινα του ΝΑΤΟ. Σε καθαρά πρακτικό επίπεδο, ένας στρατός που δεν μπορεί να κινητοποιήσει αρκετά από τα αεροπλάνα του και δεν έχει επαρκή καύσιμα για τα τεθωρακισμένα του, έχει προβλήματα. Μπορεί, συνεπώς, να μην είναι σε θέση να φέρει σε πέρας ένα ακριβές, περιορισμένο και αποτελεσματικό πυρηνικό χτύπημα.
Την ίδια ώρα, εν μέσω των εσωτερικών αναταράξεων που περιγράφηκαν παραπάνω, ο ίδιος ο Πούτιν μπορεί να ανησυχεί ότι η φθίνουσα δύναμή του στην εξουσία, καθιστά αβέβαιο το κατά πόσο θα μπορούσε να κατευθύνει με στιβαρότητα την επιτελική αλυσίδα που θα υλοποιούσε ένα πιθανό πυρηνικό χτύπημα.
Σε κάθε περίπτωση, καταλήγει η ανάλυση του CNN, βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής, καθώς αυτή είναι μια στιγμή «νίκης ή ήττας» για τον Πούτιν. Και, όπως τονίζει με νόημα, ο Ρώσος πρόεδρος δεν είναι ο άνθρωπος που αποδέχεται ένα μέλλον στο οποίο θα είναι ο ηττημένος.