Για προδοσία της δημοκρατικής παράταξης μίλησε σε εκδήλωση που έγινε χθες με πρωτοβουλία του ο Γιάννης Ραγκούσης, αν υπάρξει κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ. σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ.
Το Φθινόπωρο ονειρευόταν τον Γ.Α.Π. Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να στηρίξουν, τα προσωρινώς συστεγαζόμενα υπόλοιπα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μια μετεκλογική κυβέρνηση με την Ν.Δ.. Τώρα, μετά τον καθαρμό της μεγάλης πολιτικής Σαρακοστής, ονειρεύεται την ανάσταση της «συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης»!!! Θεωρεί ότι μια ενδεχόμενη συνεργασία ΚΙριΝΑΛίου της Χαριλάου Τρικούπη με την Ν.Δ., θα αποτελέσει «προδοσία της δημοκρατικής παράταξης».
Όποιος έχει την υπομονή να διαβάσει μέχρι τέλους την εισήγησή του στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο ίδιος δεν μπορεί παρά στο τέλος να θυμηθεί μια από τις συνήθεις εκφράσεις της καθημερινής αργό, «πες μας τι πίνεις…». Το γεγονός ότι ο «αγνώμων» λαός μαύρισε εκείνους που «πήρανε στην πλάτη τους ευθύνες που δεν τους ανήκαν», ανταμείβοντας το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. με το 2,47% των ψήφων, δεν τον πτοεί. Έχει τέτοια πεποίθηση ότι ανήκει στον περιούσιο «προοδευτικό» λαό, που θέτει και όρους αντί να ζητήσει συγνώμη.
Διαπιστώνει ότι το «παραγωγικό μας έλλειμμα, είναι η μήτρα όλων των ελλειμμάτων», «ανακαλύπτοντας την Αμερική» αιώνες μετά τον Κολόμβο. Κουβέντα δεν λέει για το πότε, πως και με ευθύνες ποιών προέκυψε αυτό. Πιστεύει ότι η χώρα θα εξέλθει από τα μνημόνια «με ανοιχτό το μέγα διαχρονικό, εθνικό, οικονομικό της πρόβλημα». Δεν θυμάται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβε το 1981 το χρέος στο 30% και το 2004 το παρέδωσε, (με την μεσολάβηση της τριετούς «Δεξιάς παρένθεσης», όπως, έμπλεοι δημοκρατικού ήθους, χαρακτήριζαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη), στο 112,2% του Α.Ε.Π. (Eurostat 2013a). Δεν θυμάται την άλωση του κράτους, δεν γνωρίζει τίποτα για τη διάλυση της Δημόσιας Διοίκησης, της βιομηχανίας και της οικονομίας την δεκαετία του 80. Δεν θυμάται την «μεγάλη ληστεία» του Χρηματιστηρίου ούτε ότι η κυβέρνηση Σημίτη κιότεψε και δεν ψήφισε τον «νόμο Γιανίτση».
Μιλάει για τη «διαπλοκή» και για «αναμέτρηση της παραγωγικής Ελλάδας με την παρασιτική Ελλάδα», λες και δεν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί των ημερών του οποίου η διαπλοκή και ο παρασιτισμός γιγαντώθηκαν. Οι εργολήπτες, οι προμηθευτές, οι λαθρόχειρες των εθνικών και των κοινοτικών κονδυλίων, όλος ο εσμός των αεριτζήδων πότε άνθισε; Δεν ήταν στα ίδια κομματικά γραφεία με τον Άκη με τον Μαντέλη και τα άλλα καλά παιδιά; Με ποιο ηθικό έρεισμα μιλάει αφ’ υψηλού;
Είναι αδύνατον να επισημανθούν, έστω στοιχειωδώς, τα ατελείωτα «πολιτικά μαργαριτάρια» που περιλαμβάνονται στην εισήγηση του. Δεν καταλαβαίνει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Την δεκαετία του 70 επώνυμος μαθηματικός, είπε σε υποψήφιο ο οποίος επιδείκνυε γνώσεις νηπιαγωγείου: «κοίτα ή με δουλεύεις οπότε φεύγεις, ή είσαι άσχετος οπότε είσαι ήδη φευγάτος». Αυτό έχουν ήδη πει και οι πολίτες στον πρωθυπουργό του Δ.Ν.Τ. και στους «επίμονους κηπουρούς» του. Ας το καταλάβουν επιτέλους.
ΠΗΓΗ: Το άρθρο του Αντώνη Αντωνάκου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Αυγή" στις 8/5/2018