Οι New York Times στο κύριο άρθρο τους σημειώνουν ότι καθώς ο Ερντογάν κλιμακώνει τον αυταρχισμό του, φυλακίζοντας τον δημοφιλή δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου και δεκάδες συνεργάτες του, ο υπόλοιπος κόσμος παραμένει αμήχανα σιωπηλός και προτρέπουν για δράση ώστε να στηριχθεί οτουρκικός λαός και να ασκηθεί πίεση στον Ερντογάν.
Μεταξύ άλλων αναφέρει: Η Τουρκία, σημαντικός εταίρος του ΝΑΤΟ στο σταυροδρόμι Ευρώπης, Ασίας και Μέσης Ανατολής, έχει διολισθήσει την τελευταία δεκαετία σε αυταρχικές πρακτικές. Ο Ερντογάν άλλαξε το Σύνταγμα για να αυξήσει τις εξουσίες του, έθεσε τη Δικαιοσύνη υπό τον έλεγχό του, χειραγώγησε εκλογές, εκκαθάρισε πανεπιστήμια, έκλεισε μέσα ενημέρωσης και φυλάκισε δημοσιογράφους και διαδηλωτές.
Τον περασμένο μήνα, η επίθεση στη δημοκρατία κλιμακώθηκε με την σύλληψη με αμφιλεγόμενες κατηγορίες του δημοφιλούς δήμαρχου της Κων/πολης και πιθανότερου αντιπάλου του στις επόμενες προεδρικές εκλογές, Εκρέμ Ιμάμογλου, μαζί με σχεδόν 100 συνεργάτες του. Οι συλλήψεις αυτές βάζουν την Τουρκία σε πορεία παρόμοια με εκείνη της Ρωσίας τα τελευταία είκοσι χρόνια, όπου ένας εκλεγμένος ηγέτης χρησιμοποιεί την εξουσία για να μετατρέψει τη δημοκρατία σε απολυταρχία.
Ο Ιμάμογλου έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει ό,τι κάποτε υποσχόταν να είναι ο Ερντογάν: ένας πραγματιστής, λαοφιλής ηγέτης που θα μπορούσε να φέρει σταθερότητα στο εσωτερικό και να μετριάσει τις εντάσεις στη Μέση Ανατολή.
Στα πρώτα του χρόνια, ο Ερντογάν οικοδόμησε μια ευρεία πολιτική συμμαχία, έθεσε τον στρατό υπό πολιτικό έλεγχο, ενίσχυσε την οικονομία, προώθησε έναν μετριοπαθή ισλαμισμό, επιχείρησε συμφιλίωση με τους Κούρδους και εξομάλυνε τις σχέσεις με την Ελλάδα. Με τον καιρό, όμως, έγινε πιο ακραίος, πιο διεφθαρμένος και απόλυτα προσηλωμένος στη διατήρηση της εξουσίας. Το επόμενο βήμα του μπορεί να είναι η παράκαμψη των περιορισμών στη θητεία, είτε μέσω πρόωρων εκλογών είτε με νέα συνταγματική αναθεώρηση.
Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις, δεδομένης της στρατηγικής σημασίας της Τουρκίας και της αυταρχικής ισχύος του Ερντογάν. Όμως, οι δημοκρατίες του κόσμου κάνουν λάθος υπολογισμούς. Μπορούν -και πρέπει- να κάνουν περισσότερα για να στηρίξουν τον τουρκικό λαό και να ασκήσουν πίεση στον Ερντογάν.
Οι ΗΠΑ, οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες, ο Καναδάς, η Ιαπωνία και η Ινδία έχουν λόγους να ανησυχούν για τις τελευταίες κινήσεις του Ερντογάν. Η διολίσθηση της Τουρκίας προς τον ισλαμικό εξτρεμισμό μπορεί να την οδηγήσει σε στήριξη της τρομοκρατίας και απειλή προς το Ισραήλ, με μεγαλύτερη εστία αστάθειας στη Συρία.
Η Ευρώπη έχει τρόπους να επηρεάσει τον Ερντογάν, καθιστώντας σαφές ότι η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει συνεργασίες σε ζωτικά θέματα όπως το εμπόριο, η μετανάστευση και οι στρατιωτικές προμήθειες. Ο υπόλοιπος κόσμος ίσως να μην καταφέρει να αποτρέψει την αυταρχική μεταμόρφωση της Τουρκίας — αλλά τουλάχιστον πρέπει να προσπαθήσει.
Μετά τη σύλληψη Ιμάμογλου, εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκοι κατέκλυσαν τους δρόμους στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών. Χρειάστηκε θάρρος. Οι αρχές απάντησαν με νέες συλλήψεις και στημένες δίκες. Το θάρρος αυτών των ανθρώπων αξίζει περισσότερα από τη σιωπή του κόσμου, καταλήγει το κύριο άρθρο.
New York Times [Turkey’s People Are Resisting Autocracy. They Deserve More Than Silence.]
Πηγή: Hellasjournal