Στις 28 Απριλίου 1945 εκτελείται από Ιταλούς αντάρτες ο ηγέτης της Φασιστικής Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι, μαζί με την ερωμένη του Κλάρα Πετάτσι και εν συνεχεία αμφότεροι κρεμιούνται ανάποδα από φανοστάτη, βάζοντας έτσι με τον θάνατό τους τέλος σε μία ολόκληρη εποχή όχι μόνο για τη χώρα τους αλλά και για ολόκληρη της Ευρώπη και τον κόσμο.
Ο Ιταλός πολιτικός και ιδρυτής του Φασιστικού Κόμματος της Ιταλίας Μπενίτο Μουσολίνι γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου 1883 στο Πρεντάπιο, που ήταν μια περιοχή «παραδοσιακά αριστερή», όπως θα λέγαμε σήμερα, τελείωσε το σχολείο κι έγινε και αυτός, όπως και ο πατέρας του, δάσκαλος και ένθερμος οπαδός του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ιταλίας.
Λόγω των σοσιαλιστικών του πεποιθήσεων βρίσκεται σε συνεχείς προστριβές με την ιταλική αστυνομία και δύο φορές καταφεύγει αρχικώς στην Ελβετία και αργότερα στην Αυστρία. Καταδιώκεται όμως και από την Αυστριακή Αστυνομία και καταφεύγει στο Φορλί όπου εκδίδει την σοσιαλιστικής κατευθύνσεως εφημερίδα “La Lotta di Classe” («Ταξική Πάλη»).
Το 1910, ο Μουσολίνι, στα 27 του χρόνια, γίνεται γραμματέας της τοπικής οργανώσεως του Σοσιαλιστικού Kόμματος Ιταλίας, το 1911 η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα ο Μουσολίνι να συλληφθεί από την Ιταλική Αστυνομία και να φυλακιστεί για την «ειρηνόφιλη» πολιτική που υποστηρίζει. Μετά την αποφυλάκισή του εγκαθίσταται μόνιμα στο Μιλάνο, όπου διορίζεται εκδότης και διευθυντής της επισήμου εφημερίδος του Σοσιαλιστικού Κόμματος “Avanti” («Εμπρός»).
Τον Αύγουστο του 1914, το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει τόσο τον Μουσολίνι όσο και άλλους ηγέτες του Σοσιαλιστικού Κόμματος αντίθετους με τον πόλεμο, θέση όμως που αναθεωρεί άρδην μερικούς μήνες αργότερα υποστηρίζοντας τον πόλεμο και εγκαταλείποντας τόσο το Σοσιαλιστικό Κόμμα, όσο και τη θέση του ως επικεφαλής της κομματικής εφημερίδος.
Τον Μάρτιο του 1919 ο Μουσολίνι ιδρύει το κόμμα “Fasci Italiani di Combattimento” («Ιταλικοί Πυρήνες της Μάχης»), που αποτελείτο κυρίως από παλαιμάχους, πρώην μέλη των μονάδων κρούσεως του Ιταλικού στρατού. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1919, όμως, ο Μουσολίνι και το κόμμα του καταποντίζεται.
Ευθύς αμέσως όμως ανασυγκροτεί το κόμμα του, στο ευρύτερο πλαίσιο της εποχής που επικρατούσε τότε στην πατρίδα του. Τη διετία 1919-1920 η Ιταλία έχει φτάσει στα όρια του εμφυλίου πολέμου, με συνεχείς διαδηλώσεις, ταραχές, την ανεργία να έχει ανέβει σε δυσθεώρατα ύψη και μία απόπειρα των αρχών για να διαλύσουν το κόμμα των Φασιστών να αποτυγχάνει!
Στις 15 Μαΐου 1921 διεξάγονται πανιταλικές εκλογές όπου ο Μουσολίνι και το κόμμα του σημειώνουν σημαντική επιτυχία και ο ίδιος εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής. Στις 9 Νοεμβρίου 1921, ιδρύεται επισήμως το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα, με επικεφαλής τον ίδιο τον Μουσολίνι και 300.000 αρχικά μέλη!
Τον Μάιο του 1922, φάλαγγες 20.000 φασιστών καταλαμβάνουν την Μπολόνια και τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς το Μιλάνο και στις 28 Οκτωβρίου 1922 ξεκινά η λεγόμενη «Μεγάλη Πορεία» των μελών του Φασιστικού Κόμματος και των υποστηρικτών του προς τη Ρώμη, στην οποία εισέρχεται θριαμβευτικώς δύο μέρες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου 1922, σχηματίζοντας κυβέρνηση την επομένη, 31 Οκτωβρίου 1922!
Ένα μήνα αργότερα, ο Μουσολίνι εξασφαλίζει προσωρινές δικτατορικές εξουσίες, και τον Ιούνιο του 1924 τα υπόλοιπα κόμματα αποχωρούν από τη Βουλή, με κορύφωση τις βιαιοπραγίες των Μελανοχιτώνων και της Φασιστικής Αστυνομίας (Milizia), που στο μεταξύ είχε ιδρυθεί από το 1922, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του σοσιαλιστή πολιτικού Τζιάκομο Ματεότι.
Έχοντας επιβάλλει πλήρη λογοκρισία στον Τύπο μέχρι το 1930 ο Μουσολίνι έχει μετατραπεί σε απόλυτο δικτάτορα, γνωστός πλέον ως «Ντούτσε» (Il Duce = αρχηγός, ηγέτης. Το δικό του παράδειγμα ακολούθησε λίγο αργότερα στη Γερμανία και ο Χίτλερ με τον χαρακτηρισμό του «Φύρερ»).
Τον Οκτώβριο του 1935 ο Μουσολίνι εισβάλλει στην Αβησσυνία (σημερινή Αιθιοπία), όπου μάλιστα κατηγορείται και για χρήση χημικών όπλων, διεκδικώντας το μερίδιο που πίστευε ότι αναλογεί στην Ιταλία στην Αφρική.
Το 1936 υποστηρίζει στην Ισπανία τους Εθνικιστές του Στρατηγού Φράνκο, συμμετέχοντας στις πολεμικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου πολέμου, μαζί με τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ, εναντίον των «Δημοκρατικών».
Το 1940 εμπλέκεται στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως μέλος του «Άξονα» Ιταλίας, Γερμανίας και Ιαπωνίας, εισβάλλοντας στην Ελλάδα, στις 28 Οκτωβρίου, ανήμερα της επετείου της ενάρξεως της «Μεγάλης Πορείας» που οδήγησε το κόμμα του στη Ρώμη και στην εξουσία.
Τον χειμώνα του 1940 – 1941 οι Ιταλικές δυνάμεις υφίστανται δεινή και ατιμωτική ήττα στα βουνά της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, γεγονός που τον έφερε σε δυσμενή θέση, κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, και από την οποία «διασώθηκε» από την επέμβαση των συμμάχων του στον Άξονα Γερμανών, οι οποίοι – ως γνωστόν – εισέβαλλαν στις 6 Απριλίου 1941 «απρογραμμάτιστα» γι’ αυτούς, στην Ελλάδα.
Στις 24 Ιουλίου 1943, αμέσως μετά την απόβαση των Συμμάχων στην Ιταλία, το Μεγάλο Φασιστικό Συμβούλιο θα τον απαλλάξει από τα καθήκοντά του και την επομένη ημέρα με διαταγή του Ιταλού Βασιλέως, ο Μουσολίνι θα συλληφθεί.
Στις 12 Σεπτεμβρίου 1943, ο Μουσολίνι θα απελευθερωθεί από επίλεκτους Γερμανούς κομάντος, με επικεφαλή τον Όττο Σκορτσένυ, στο ορεινό χιονοδρομικό καταφύγιο του Γκραν Σάσσο, στην κορφή των Απεννίνων. Από εκεί, με τις ευλογίες του Χίτλερ, θα ιδρύσει ένα βραχύβιο κρατικό «μόρφωμα» στη Βόρεια Ιταλία, τη λεγόμενη «Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία» ή «Δημοκρατία του Σαλό», όπως έμεινε στην Ιστορία.
«Μετά την κατάρρευση της γερμανικής άμυνας στην Ιταλία, τα συμμαχικά στρατεύματα προελαύνουν και στις 3 Ιουνίου 1944 μπαίνουν στη Ρώμη. Ο κλοιός γύρω από τον Μουσολίνι στενεύει. Στις 27 Απριλίου 1945, προσπαθώντας να διαφύγει στην Αυστρία, μεταμφιεσμένος σε Γερμανό στρατιώτη, αναγνωρίζεται από κομμουνιστές παρτιζάνους και συλλαμβάνεται. Την επομένη, 28 Απριλίου 1945, ο Μπενίτο Μουσολίνι και η ερωμένη του Κλαρέτα Πετάτσι, που τον συνόδευε και επέμενε να παραμείνει μαζί του μέχρι το τέλος, θα εκτελεστούν στο Τζουλίνο της επαρχίας του Κόμο. Δύο ημέρες αργότερα τα πτώματά τους θα εκτεθούν σε κοινή θέα στην κεντρική πλατεία του Μιλάνου». (Στοιχεία ελήφθησαν από το www.sansimera.gr)