Δημοσιεύουμε την κατάθεση του Ν. Νικολόπουλου στον ανακριτή για την υπόθεση της χρηματοδότησης των κομμάτων απότ ην Τράπεζα Αττικής:
Η χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων ρυθμίστηκε για πρώτη φορά με τον Ν.3023/2002.
Ο ίδιος νόμος, στο άρθρο 1, ρύθμιζε τα ζητήματα της κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων και τις επί μέρους διακρίσεις.
Καθώς η διάταξη δεν καθιέρωνε το ανεκχώρητο και ακατάσχετο της κρατικής χρηματοδότησης, ήταν επιτρεπτό να εφαρμοστούν οι γενικές διατάξεις του ΑΚ, και συγκεκριμένα αυτές των άρθρων 1209, 1247 (ενεχυρίαση απαίτησης) και 1210 ΑΚ (επιτρεπτή η σύσταση ενεχύρου και υπέρ μελλοντικής ή υπό αίρεση απαίτησης κλπ).
Ως εκ τούτου συμβάσεις ενεχύρου που είχαν καταρτιστεί σε χρόνο προγενέστερο της 31-12-2014, δεν εμπίπτουν στους περιορισμούς του Ν.4304/2014.
Η δανειοδότηση των πολιτικών κομμάτων από τις ελληνικές τράπεζες, ξεκίνησε την δεκαετία του 1990 και συνεχίστηκε έως και το 2012, με συνέπεια ο τραπεζικός τους δανεισμός να έχει ανέλθει, την 31-12-2016, στα 440 εκατομμύρια ευρώ.
Η Τράπεζα Αττικής είχε μερίδιο 2,4% ή 10,5 εκατομμύρια ευρώ.
Αναλυτικότερα το δανειακό χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας Αττικής κατανέμεται στο ΠΑΣΟΚ με 4,2%, στην ΝΔ με 1,4% και 14,5% στο ΚΚΕ.
Ακόμη, πρέπει να τονισθεί ότι, τα συνολικά δάνεια της Τράπεζας Αττικής στα κόμματα, την 31-03-2016, ήταν 10,5 εκατομμύρια ευρώ ή 0,26% στο συνολικό δανειακό της χαρτοφυλάκιο, που ήταν 4 δις ευρώ.
Επισημαίνεται, επίσης, ότι, οι συνολικές ακάλυπτες χρηματοδοτήσεις της τράπεζας ήταν 49%, ενώ αυτές των κομμάτων μόλις 7%.
Η Τράπεζα Αττικής δανειοδότησε για πρώτη φορά τα κόμματα το 2010 (ΠΑΣΟΚ) και το 2011 (ΝΔ). Οι πιστοδοτήσεις και στα τέσσερα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), ήταν θεωρητικά κερδοφόρες: Μέσο επιτόκιο για το 2010 και 2011, περίπου 8.5%, όταν το μέσο επιτόκιο της τράπεζας συνολικά, για το 2011, ήταν 7.8%, για το 2012 ήταν 6.67% και για το 2013 ήταν 5.78%.
Έτσι, λοιπόν, καθίσταται προφανές ότι, το συνολικό δανειακό χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας Αττικής προς τα κόμματα είναι ασήμαντο, τόσο ως προς το συνολικό της δανειακό χαρτοφυλάκιο, όσο και ως προς το συνολικό δανειακό χαρτοφυλάκιο των κομμάτων από το σύνολο των ελληνικών τραπεζών. Και, επειδή, παράλληλα, η Τράπεζα Αττικής, ήταν μια από τις μικρές τράπεζες της αγοράς, στην πράξη αντέγραφε στον πιστοδοτικό της κανονισμό, αλλά και στην εν γένει λειτουργία της, αυτά που υπαγόρευαν και επέβαλλαν δια της πρακτικής τους στην τραπεζική αγορά, οι λεγόμενοι μεγάλοι παίκτες, δηλαδή οι τέσσερεις σήμερα συστημικές τράπεζες και η ΑΤΕ.
Ως προς το ζήτημα της πολλαπλής εκχώρησης των ιδίων κρατικών χρηματοδοτήσεων, στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, ο Διοικητής της ΤτΕ δήλωσε, μεταξύ άλλων, επί λέξει τα εξής: «Δεν θα κρίνω ως ορθώς ή λάθος, διότι ξέρετε κάθε απόφαση πρέπει να κρίνεται με τα δεδομένα της εποχής εκείνης, όπως τα ποσοστά που έπαιρνε το κάθε κόμμα, ποιες ήταν οι δημοσκοπικές προβλέψεις. Και, ότι, δεν είναι παράνομη η πολλαπλή εκχώρηση των επιχορηγήσεων, αφού λαμβάνεται ως κριτήριο, η πρώτη εξασφάλιση, η δεύτερη. Και, ακόμη, ότι, επειδή δεν παραβιάζεται η σύμβαση, όταν υπάρχει πολλαπλή εκχώρηση, δεν ευθύνεται ο τραπεζίτης Και, τέλος, ότι, όταν άρχισαν να εκχωρούνται πολλαπλώς οι επιχορηγήσεις του προϋπολογισμού που έπαιρναν την κοινοβουλευτική περίοδο, πλέον τα δάνεια των κομμάτων έγιναν δάνεια υψηλότερου ρίσκου και απαιτούσαν περισσότερες προβλέψεις».
Όμως, όλα τα ανωτέρω θα ίσχυαν στην περίπτωση που οι πολλαπλές αυτές εκχωρήσεις είχαν νομίμως αναγγελθεί και η σχετική πληροφόρηση είχε νομίμως καταχωρηθεί στα αρχεία της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, δηλαδή στον λεγόμενο «ΛΕΥΚΟ ΤΕΙΡΕΣΙΑ», προκειμένου, έτσι, κάθε φορά που εκχωρούνταν στην επόμενη τράπεζα η ίδια κρατική χρηματοδότηση, που είχε προηγουμένως εκχωρηθεί στις προηγούμενες τράπεζες, αυτό να μπορούσε να ελεγχθεί από τους αρμόδιους υπαλλήλους, να αξιολογηθεί, να σταθμιστεί ο πιστωτικός κίνδυνος ανάλογα με την υπολειπόμενη εξασφάλιση και, μόνον έτσι, να μπορεί να εκληφθεί η πολλαπλή αυτή εκχώρηση ως δεύτερη, τρίτη, κλπ. εξασφάλιση.
Στην περίπτωση όμως της Τράπεζας Αττικής, αυτό ήταν αδύνατο να συμβεί.
Και τούτο, επειδή, η συγκεκριμένη τράπεζα, ήταν ο τελευταίος στην σειρά δανειστής στις περιπτώσεις των πολλαπλών εκχωρήσεων των ιδίων κρατικών χρηματοδοτήσεων, χωρίς να γνωρίζει ή να μπορεί να γνωρίζει ότι, οι εκχωρήσεις αυτές, ήταν πολλαπλές, αφού, οι προηγούμενες εκχωρήσεις, ουδέποτε αναγγέλθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, ούτε ακόμη και εκπρόθεσμα, από τις προηγούμενες δανείστριες τράπεζες, ουδέποτε καταχωρήθηκαν από αυτές στα αρχεία της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, προκειμένου, έτσι, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τράπεζας Αττικής, να μπορούν τις πληροφορηθούν από την on line σύνδεση της τράπεζας με το αντίστοιχο αρχείο πληροφοριών της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ ενώ, οι εκπρόσωποι των εμπλεκομένων κομμάτων, απέκρυψαν από την Τράπεζα Αττικής ότι, οι ίδιες αυτές κρατικές χρηματοδοτήσεις, είχαν προηγουμένως εκχωρηθεί σε άλλες τράπεζες και, μάλιστα, όχι μόνο για μέρος αυτών, ως δεύτερες, τρίτες, κλπ. εξασφαλίσεις, αλλά, αντιθέτως, σε όλες τις περιπτώσεις, ως δήθεν πρώτες εξασφαλίσεις, σα να μην είχαν ποτέ προηγουμένως εκχωρηθεί σε καμία άλλη τράπεζα.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τράπεζα Αττικής, να έχουν πεισθεί, από τα γραπτά αιτήματα, τα πληροφοριακά δελτία και τις προφορικές διαβεβαιώσεις των αρμοδίων, κατά περίπτωση, κομματικών στελεχών, ότι, εν προκειμένω, η εκχώρηση κάθε κρατικής χρηματοδότησης που ελάμβαναν ως εξασφάλιση για τα δάνεια των κομμάτων που χορήγησε η τράπεζα, ήταν δήθεν η πρώτη.
Στην από 11/03/2016 σχετική Μηνυτήρια Αναφορά μου στον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ανέφερα επί λέξει ότι:
«Η τροπολογία με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του υπουργείου Ανάπτυξης, που είχε κατατεθεί στις 4/4/2013, εψηφίσθη και αναφέρει ότι : «Δεν συνιστά κατά τη έννοια των άρθρων 256 και 390 του Ποινικού Κώδικα για τον πρόεδρο τα μέλη του Δ.Σ και τα στελέχη των τραπεζών, η σύναψη δανείων πάσης φύσεως με νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, του ευρύτερου δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κατά νόμο καθώς και η εν γένει παροχή πιστώσεων σε αυτά, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) υφίστανται αποφάσεις των θεσμοθετημένων εγκριτικών επιτροπών ή οργάνων κάθε τράπεζας και
β) τηρήθηκαν, κατά τη χορήγησή τους, οι σχετικές κανονιστικές πράξεις της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ)».
Επειδή, κατά την εισηγητική έκθεση της ως άνω τροπολογίας «... η διάταξη καταλαμβάνει και τα ήδη χορηγηθέντα ή εκκρεμή δάνεια».
Επειδή, η ως άνω τροπολογία, που είχε αναδρομική ισχύ, εκτός από τα δάνεια των κομμάτων, αφορά και στα πάσης φύσης δάνεια και τις πιστώσεις που έχουν χορηγηθεί από τις τράπεζες σε ιδρύματα όπως το Μέγαρο Μουσικής, αλλά και σε διάφορες ΜΚΟ.
Επειδή, όπως ενημερώθηκα από ανάρτηση που έκανε στις 05/03/2016 ο ιστότοπος http://kinima-ypervasi.blogspot.gr/: «Υψηλόβαθμα στελέχη και μέλη ΔΣ, τα golden boys που μοίραζαν εκατομμύρια στον Σταύρο Ψυχάρη, παραβιάζοντας κάθε διάταξη της ισχύουσας νομοθεσίας & των πράξεων των διοικητών ΤτΕ & ΕΚΤ»
Επειδή, οι περιπτώσεις των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, χορηγήσεων και πιστώσεων στα πολιτικά κόμματα και, ειδικότερα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ στην ασυλία της από 04/04/2013 τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του Υπουργείου Ανάπτυξης, επειδή προκύπτει αβίαστα ότι ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής, αφού δεν τηρήθηκαν σε καμία περίπτωση κατά τη χορήγησή τους οι σχετικές κανονιστικές πράξεις του κου Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ), ούτε οι αντίστοιχες της ΕΚΤ.
Ειδικότερα, δεν τηρήθηκαν οι κανονιστικές πράξεις του Διοικητή της ΤτΕ (ΠΔΤΕ), που αφορούν τους κανόνες χρηματοδότησης φυσικών και νομικών προσώπων, ήτοι αναλυτικότερα οι εξής :
• ΠΔΤΕ 1955/02.07.1991, με θέμα τους κανόνες που διέπουν τη χορήγηση δανείων σε δραχμές από πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα»
• ΠΔΤΕ 2577/09.03.2006, με θέμα το πλαίσιο αρχών λειτουργίας και κριτηρίων αξιολόγησης της οργάνωσης και των Συστηµάτων Εσωτερικού Ελέγχου των πιστωτικών και χρηµατοδοτικών ιδρυµάτων και σχετικές αρµοδιότητες των διοικητικών τους οργάνων, η οποία, στο κεφάλαιο 15 περί διαχείρισης των κινδύνων, αναφέρει επί λέξει τα εξής : «....... 15. Κάθε πιστωτικό ίδρυµα διαθέτει καταγεγραµµένες πολιτική και διαδικασίες που αντιστοιχούν στην Επιχειρησιακή του Στρατηγική, σχετικά µε: 15.1. την ανάληψη, την παρακολούθηση και τη διαχείριση των κινδύνων (αγοράς, πιστωτικός, επιτοκίων, ρευστότητας, λειτουργικός κλπ) και τη διάκριση των συναλλαγών και πελατών κατά επίπεδο κινδύνου (όπως χώρα, επάγγελµα, δραστηριότητα), 15.2. τον καθορισµό των εκάστοτε αποδεκτών ανωτάτων ορίων ανάληψης κινδύνου συνολικά για κάθε είδος κινδύνου και περαιτέρω κατανοµή καθενός εκ των ορίων αυτών κατά πελάτη, κλάδο, νόµισµα, υπηρεσιακή µονάδα κλπ και 15.3. τη θέσπιση ορίων παύσης ζηµιογόνων δραστηριοτήτων ή άλλων διορθωτικών ενεργειών, που κοινοποιούνται έγκαιρα και εγγράφως, µε τη µορφή εξειδικευµένων στόχων ή κατευθύνσεων, όπου απαιτείται, σε όλα τα εντεταλµένα όργανα που εµπλέκονται στις διαδικασίες ανάληψης (risk owners), παρακολούθησης, αντιστάθµισης και µείωσης των κινδύνων. 16. Καθορίζεται η ετήσια επαναξιολόγηση των κινδύνων και προσδιορίζεται ότι οι υψηλού κινδύνου περιοχές, ή οι πολύπλοκες συναλλαγές που καθορίζονται από κάθε πιστωτικό ίδρυµα καθώς και οι προβληµατικές πιστοδοτήσεις θα ελέγχονται συχνότερα. 17. Για το σχεδιασµό, την ανάπτυξη και την παρακολούθηση της πολιτικής κινδύνων κάθε πιστωτικό ίδρυµα διαθέτει µια εξειδικευµένη και ανεξάρτητη λειτουργία διαχείρισης των κινδύνων, που καλύπτει όλο το φάσµα των δραστηριοτήτων για όλες τις µορφές των κινδύνων, περιλαµβανοµένου του λειτουργικού. 18. Υφίστανται καταγεγραµµένες διαδικασίες ειδικότερα, ως προς: 18.1. Τον περιοδικό εντοπισµό των σηµαντικών ή αιφνίδιων µεταβολών στις παραµέτρους που διαµορφώνουν τους κινδύνους (οικονοµικά µεγέθη, εξελίξεις στην αγορά, νοµικό περιβάλλον κλπ), την αξιολόγησή τους και την αναφορά τους στα αρµόδια 8 όργανα για τυχόν διορθωτικές ενέργειες, ιδίως όταν οδηγούν σε υπέρβαση των αποδεκτών ορίων. 18.2. Την αντιστάθµιση (κάλυψη, µεταφορά, ασφάλιση) και λογιστικοποίηση της τυχόν ζηµιάς. 18.3. Την τιµολόγηση των προσφερόµενων προϊόντων και περιοδική επαναξιολόγησή της, ώστε να διασφαλίζεται ότι λαµβάνονται υπόψη όλες οι παράµετροι διαµόρφωσης του κόστους, ο ανταγωνισµός, οι κίνδυνοι σε σχέση µε τις αναµενόµενες αποδόσεις κλπ. 19. Πριν από την επέκταση της δραστηριότητας του πιστωτικού ιδρύµατος σε νέα χρηµατοπιστωτικά προϊόντα ή υπηρεσίες: 19.1. Θα υπάρχουν τεκµηριωµένες αποφάσεις ενσωµάτωσής τους στη στρατηγική ανάπτυξης του πιστωτικού ιδρύµατος. 19.2. Θα έχουν αναγνωρισθεί µε ακρίβεια οι σχετικοί κίνδυνοι, συµπεριλαµβανοµένου και του λειτουργικού κινδύνου. 19.3. Θα έχει ολοκληρωθεί η ενσωµάτωση των αντίστοιχων ελέγχων και διαδικασιών ή η προσαρµογή των υφιστάµενων στο σύστηµα διαχείρισης κινδύνων και εσωτερικού ελέγχου, γενικότερα. 20.1. Κατά τη λήψη επιχειρηµατικών αποφάσεων για την ανάληψη σηµαντικών κινδύνων (χορήγησης δανείων, αναδιάρθρωσης/ρύθµισης υφιστάµενων δανείων, συµµετοχών, επενδύσεων κλπ), στην περίπτωση κινδύνων που δεν υπόκεινται σε προκαθορισµένες παραµέτρους, καθώς και στον καθορισµό σχετικών ορίων ανάληψης κινδύνων, διασφαλίζεται τουλάχιστον η συµµετοχή της καθ’ ύλην αρµόδιας υπηρεσιακής µονάδας και της Μονάδας ∆ιαχείρισης Κινδύνων. 20.2. Στις καταγεγραµµένες και εγκεκριµένες από το ∆.Σ. εσωτερικές διαδικασίες, προσδιορίζεται µε πληρότητα ο βαθµός, κατά τον οποίο η λήψη της τελικής απόφασης (ανωτέρω παρ. 20.1.) εξαρτάται από την εισήγηση της Μονάδας ∆ιαχείρισης Κινδύνων. Κατά την αξιολόγηση του συστήµατος διαχείρισης κινδύνων κάθε πιστωτικού ιδρύµατος, η Τράπεζα της Ελλάδος λαµβάνει θετικά υπόψη την πρόβλεψη κλιµάκωσης της βαρύτητας της εν λόγω εισήγησης ανάλογα µε το ύψος και την πολυπλοκότητα των αναλαµβανόµενων κινδύνων (άσκηση βέτο, αυξηµένη βαρύτητα, απλός υπολογισµός σε πλειοψηφικό σύστηµα κλπ). 20.3. Οι καταγεγραµµένες στα πρακτικά πιο πάνω εισηγήσεις τίθενται, όταν ζητηθούν, υπόψη των αρµόδιων ελεγκτικών οργάνων/υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος, κατά τα προβλεπόµενα στη νοµοθεσία (άρθρο 4 του ν.δ. 588/1948 και άρθρο 4 του α.ν. 1665/1951)...».
• ΠΤΔΕ 2595/20.8.2007, με θέμα τον καθορισμό των κριτηρίων που πρέπει να διέπουν τη Διαδικασία Αξιολόγησης Επάρκειας Εσωτερικού Κεφαλαίου (ΔΑΕΕΚ) των πιστωτικών ιδρυμάτων και της Διαδικασίας Εποπτικής Αξιολόγησης (ΔΕΑ) από την Τράπεζα της Ελλάδος, με την οποία εξειδικεύονται περαιτέρω τα κριτήρια για τη διαχείριση και αντιμετώπιση από τα πιστωτικά ιδρύματα των αναλαμβανόμενων επί μέρους κινδύνων.
• ΠΔΤΕ 2630-2631-2632-2633-2634-2635/29.10.2010, που αφορούν αντίστοιχα (α) τον ορισμό των Ιδίων Κεφαλαίων, (β) την εφαρμογή της Τυποποιημένης Προσέγγισης, της Προσέγγισης Εσωτερικών Διαβαθμίσεων και τον λειτουργικό κίνδυνο, (γ) τη δημοσιοποίηση στοιχείων (Πυλώνας ΙΙΙ), (δ) την τιτλοποίηση, (ε) τους κινδύνους αγοράς και αντισυμβαλλομένου και (στ) τα μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα.
• ΠΔΤΕ 2560/01.04.2005, με θέμα τον καθορισμό του πλαισίου ελέγχου από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) της επάρκειας ρευστότητας των πιστωτικών ιδρυμάτων, με την οποία καθορίζονται οι υποχρεωτικοί δείκτες ρευστότητας με τη μορφή ελαχίστων ορίων, τους οποίους οφείλουν να τηρούν όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, προκειμένου η Τράπεζα της Ελλάδος να καθορίζει τα ελάχιστα όρια του δείκτη ρευστών διαθεσίμων κατά τρόπο ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα το σκοπό του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος και, ειδικότερα, για να περιορίζει τη δυνατότητα του τραπεζικού συστήματος να δημιουργεί αυθαίρετα χρήμα δια της χορήγησης δανείων σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και να αυξάνονει κατά τον τρόπο αυτό την προσφορά του μη νομισματοποιημένου χρήματος. Ειδικότερα, καθορίζονται υποχρεωτικοί δείκτες ρευστότητας µε τη µορφή ελάχιστων ορίων, ως εξής:
∆είκτης Ρευστών ∆ιαθεσίµων :
Ορίζεται το πηλίκο του κλάσµατος στο οποίο ως αριθµητής λαµβάνεται το σωρευτικό υπόλοιπο των «ρευστών διαθεσίµων» της χρονικής ζώνης άµεσης λήξης µέχρι και 30 ηµέρες όπως προσδιορίζονται στο Παράρτηµα Ι, Τµήµα Β, της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 και ως παρονοµαστής οι «βραχυπρόθεσµες υποχρεώσεις», ήτοι τα δανειακά κεφάλαια, όπως προσδιορίζονται στο προαναφερθέν Παράρτηµα Ι της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005.
Το Ελάχιστο Όριο του Δείκτη Ρευστών Διαθεσίμων ορίζεται σε:
i. 15% μέχρι την 30.9.2005 και
ii. 20% από την 1.10.2005 και εφεξής.
∆είκτης Ασυµφωνίας Ληκτότητας Απαιτήσεων-Υποχρεώσεων :
Ορίζεται το πηλίκο του κλάσµατος στο οποίο ως αριθµητής λαµβάνεται το σωρευτικό υπόλοιπο της διαφοράς των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων της χρονικής ζώνης άµεσης λήξης µέχρι και 30 ηµέρες όπως προσδιορίζονται στο Παράρτηµα Ι, Τµήµα Β της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 και ως παρονοµαστής οι «βραχυπρόθεσµες υποχρεώσεις», όπως προσδιορίζονται στο προαναφερθέν Παράρτηµα Ι.
Το ελάχιστο όριο του δείκτη αυτού, µε την επισήµανση του αρνητικού προσήµου, ορίζεται σε -20%.
Τήρηση Ελάχιστων Ορίων:
Τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να τηρούν τα ελάχιστα όρια σε κάθε χρονική στιγμή, καθώς και να γνωστοποιούν αμέσως στην Τράπεζα της Ελλάδος (Διεύθυνση Εποπτείας Πιστωτικού Συστήματος), κάθε σημαντική επί έλαττον απόκλιση, μεγαλύτερη των δύο εκατοστιαίων μονάδων (2%) των υποχρεωτικών δεικτών από τα ανωτέρω ελάχιστα όρια.
• ΠΔΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔΤΕ 2620/28.08.2009, με τις οποίες ολοκληρώθηκε, κατ’ εξουσιοδότηση του ν.3601/2007, η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των εξειδικευμένων διατάξεων των Οδηγιών 2006/48/ΕΚ και 2006/49/ΕΚ, σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Το εν λόγω εποπτικό πλαίσιο, γνωστό κατά τα ανωτέρω και ως Βασιλεία II, καθιέρωσε τους ακόλουθους τρεις θεμελιώδεις άξονες εποπτείας, του λεγόμενους «Πυλώνες».
Τον ΠΥΛΩΝΑ 1, που αφορά τις μεθόδους προσδιορισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων έναντι των κινδύνων που τα πιστωτικά ιδρύματα κατά κανόνα αντιμετωπίζουν στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων τους και καθιερώνονται κεφαλαιακές απαιτήσεις και για το λειτουργικό κίνδυνο.
Τον ΠΥΛΩΝΑ 2, που αφορά τις αρχές, τα κριτήρια και τη διαδικασία με την οποία καταρχάς τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα και κατ' ακολουθίαν η Tράπεζα της Ελλάδος, αξιολογούν την επάρκεια των κεφαλαίων και των συστημάτων διαχείρισης κινδύνων κάθε πιστωτικού ιδρύματος χωριστά, σε σχέση με τους πάσης φύσεως κίνδυνους στους οποίους αυτό εκτίθεται ή ενδέχεται να εκτεθεί, πέραν από εκείνους που αντιμετωπίζονται στον Πυλώνα 1.
Τον ΠΥΛΩΝΑ 3, που αφορά τις υποχρεώσεις δημοσιοποίησης στοιχείων για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πειθαρχίας της αγοράς με την παροχή στους ενδιαφερόμενους της δυνατότητας σύγκρισης τόσο της πολιτικής για τη διαχείριση κινδύνων, της κεφαλαιακής και οργανωτικής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων, παρέχοντας έτσι κίνητρο για την βελτίωσή τους, όσο και των μεθόδων και πρακτικών που εφαρμόζει η Τράπεζα της Ελλάδος.
Ειδικότερα και αναλυτικότερα :
Με την ΠΔΤΕ 2588/20.08.2007, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Τυποποιημένη Προσέγγιση, καθορίζεται ο τρόπος υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον πιστωτικό κίνδυνο με την Τυποποιημένη Προσέγγιση (Standardised Approach), που είναι η απλούστερη από τις νέες εναλλακτικές σχετικές προσεγγίσεις. Με την προσέγγιση αυτή βελτιώνεται το προϊσχύον πλαίσιο με την καθιέρωση αναλογικότερης σύνδεσης των ιδίων κεφαλαίων προς τον αναλαμβανόμενο κίνδυνο, καθώς :
• Διευρύνεται η κλίμακα των προκαθορισμένων συντελεστών με τους οποίους σταθμίζεται κάθε κατηγορία χρηματοδότησης ή άλλου ανοίγματος της τράπεζας,
• Λαμβάνονται υπόψη παράμετροι όπως η πιστοληπτική διαβάθμιση του πιστούχου από αναγνωρισμένους Εξωτερικούς Οργανισμούς Πιστοληπτικής Αξιολόγησης (ΕΟΠΑ), η διασπορά των κινδύνων που επιτρέπει τη μείωση από 100% σε 75% του συντελεστή στάθμισης για τον κίνδυνο των μέχρι ποσού 1 εκατ. ευρώ πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα ή μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η εξασφάλιση από κατοικίες που επιτρέπει τη μείωση του συντελεστή στάθμισης των δανείων από 50% σε 35%, ενώ, αντιθέτως, η εμφάνιση καθυστέρησης αποπληρωμής άνω των 90 ημερών οδηγεί σε αύξηση του συντελεστή και
• Αναγνωρίζονται και άλλα είδη εξασφαλίσεων, καθώς και πιο εξελιγμένες τεχνικές μείωσης του πιστωτικού κινδύνου, όπως τα πιστωτικά παράγωγα.
Με την ΠΔΤΕ 2589/20.08.2007, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων έναντι του Πιστωτικού Κινδύνου σύμφωνα με την Προσέγγιση Εσωτερικών Διαβαθμίσεων, θεσπίζεται η προσέγγιση εσωτερικών διαβαθμίσεων (Internal Ratings Based Approach), η οποία εισάγει εξ ολοκλήρου νέα μεθοδολογία υπολογισμού των κεφαλαιακών απαιτήσεων με βάση παραμέτρους κινδύνου, όπως η πιθανότητα αθέτησης υποχρέωσης του πιστούχου (Probability of Default) και η ζημία του πιστωτικού ιδρύματος σε περίπτωση αθέτησης (Loss Given Default), επιτρέποντας για πρώτη φορά στα πιστωτικά ιδρύματα να χρησιμοποιούν τα εσωτερικά τους συστήματα διαχείρισης και υποδείγματα για την εκτίμηση των παραμέτρων αυτών.
Η χρησιμοποίηση της πιο πάνω προσέγγισης και της πιο εξελιγμένης εκδοχής της (Advanced IRB) από τις πέντε (05) πρώτες εδώ εναγόμενες, προϋποθέτει την έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδος, μετά από διαβούλευση στην οποία συμμετέχει και η Τράπεζα της Ελλάδος.
Η έγκριση παρέχεται εφόσον διαπιστωθεί ότι ικανοποιούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις όσον αφορά την επάρκεια των εσωτερικών συστημάτων που το πιστωτικό ίδρυμα έχει αναπτύξει για τη διαβάθμιση των πιστούχων και των πιστοδοτήσεων, την ποσοτικοποίηση των παραμέτρων κινδύνου, την επικύρωση των σχετικών αποτελεσμάτων και την αξιοποίησή τους στη λήψη των αποφάσεων για τη χορήγηση και την τιμολόγηση των δανείων.
Με την ΠΔΤΕ 2590/20.08.2007, Ελάχιστες Κεφαλαιακές Απαιτήσεις των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για το Λειτουργικό Κίνδυνο, θεσπίζεται η καθιέρωση των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το λειτουργικό κίνδυνο και αποτελεί μια από τις σημαντικές καινοτομίες του νέου πλαισίου. Η έννοια του εν λόγω κινδύνου αφορά στις ενδεχόμενες ζημίες που μπορεί να προκληθούν από ανεπάρκεια ή λάθη διαδικασιών ή προσώπων, καλύπτοντας και τον νομικό κίνδυνο. Με την εν λόγω Πράξη παρέχεται, επίσης, η δυνατότητα στα πιστωτικά ιδρύματα να επιλέγουν μεταξύ τυποποιημένων και εξελιγμένων προσεγγίσεων για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων και για τον κίνδυνο αυτό.
Με την ΠΔΤΕ 2646/09.09.2011, Υπολογισμός Κεφαλαιακών Απαιτήσεων των Πιστωτικών Ιδρυμάτων για τον Κίνδυνο Αγοράς, αντικαθίσταται η ΠΔΤΕ 2591/2007, όπως ισχύει, προκειμένου να ενσωματώσει στην ελληνική έννομη τάξη τις διατάξεις της Οδηγίας 2010/76/ΕΚ. Οι κύριες αλλαγές σχετίζονται με τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για το χαρτοφυλάκιο συναλλαγών. Ειδικότερα, προβλέπεται :
• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία έχουν εγκεκριμένα εσωτερικά μοντέλα για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον γενικό κίνδυνο, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις, σύμφωνα με την εκτίμηση της δυνητικής ζημιάς κάτω από ακραίες συνθήκες (stressed VaR),
• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία έχουν εγκεκριμένα εσωτερικά μοντέλα για τον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων για τον ειδικό κίνδυνο, να υπολογίζουν επιπλέον κεφαλαιακές απαιτήσεις για τον κίνδυνο αθέτησης και μεταβολής της πιστοληπτικής αξιοπιστίας (incremental default and migration risk) του εκδότη χρεωστικών τίτλων και μετοχών,
• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων να διενεργούν, κατ’ ελάχιστον, υποθετικό εκ των υστέρων δοκιμαστικό έλεγχο (hypothetical back testing) για την αξιολόγηση των εσωτερικών υποδειγμάτων δυνητικής ζημιάς,
• η αύξηση του συντελεστής στάθμισης από 4% σε 8% για τον ειδικό κίνδυνο, για τον υπολογισμό της κεφαλαιακής απαίτησης από μετοχές με βάση την τυποποιημένη μέθοδο κα
• η υποχρέωση των πιστωτικών ιδρυμάτων να καθιερώσουν διαδικασίες με τις οποίες θα προσαρμόζουν την τρέχουσα αξία των στοιχείων τους, τα οποία δεν είναι άμεσα ρευστοποιήσιμα.
Με την ΠΔΤΕ 2645/2011, Υπολογισμός Σταθμισμένων Ανοιγμάτων για Θέσεις σε Τιτλοποίηση, αντικαθίσταται η ΠΔΤΕ 2633/29.10.2010, κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι διατάξεις που αφορούν στον υπολογισμό των κεφαλαιακών απαιτήσεων των τραπεζών έναντι του πιστωτικού κινδύνου ανοιγμάτων τους σε τιτλοποιήσεις (securitisation), προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα πιστωτικά ιδρύματα διαθέτουν επαρκή κεφάλαια για την κάλυψη του πιστωτικού κινδύνου που διατηρούν ή αναλαμβάνουν στο πλαίσιο της εν λόγω τεχνικής και ενσωματώνονται οι διατάξεις της Οδηγίας 2010/76/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορούν στις κεφαλαιακές απαιτήσεις για τις θέσεις σε επανατιτλοποίηση (CRD III) και, ειδικότερα, εισάγεται ο ορισμός της «επανατιτλοποίησης» και της «θέσης σε επανατιτλοποίηση, προστίθενται συντελεστές στάθμισης για θέσεις σε επανατιτλοποιήση και εξειδικεύεται η εφαρμογή της μεθόδου του εποπτικού υποδείγματος στις θέσεις σε επανατιτλοποίηση.
Με την ΠΔΤΕ 2594/20.8.2007, Κίνδυνος Αντισυμβαλλομένου, παρέχεται στα πιστωτικά ιδρύματα η δυνατότητα χρησιμοποίησης και νέων εξελιγμένων μεθόδων για τον υπολογισμό της αξίας των ανοιγμάτων, ειδικά από συναλλαγές τύπου πώλησης και επαναγοράς (REPOS) και από συμβάσεις παραγώγων, προκειμένου να υπολογιστούν οι κεφαλαιακές απαιτήσεις έναντι του κινδύνου αντισυμβαλλομένου. Ο κίνδυνος αυτός αφορά τη ζημία που θα προκύψει για το πιστωτικό ίδρυμα εάν ο αντισυμβαλλόμενος δεν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, λαμβανομένων υπόψη και των πιθανών διακυμάνσεων των τιμών αγοράς των χρηματοπιστωτικών μέσων τα οποία αφορά η συναλλαγή.
Με την ΠΔΤΕ 2595/20.8.2007, Καθορισμός των κριτηρίων που πρέπει να διέπουν τη Διαδικασία Αξιολόγησης Επάρκειας Εσωτερικού Κεφαλαίου (ΔΑΕΕΚ) των πιστωτικών ιδρυμάτων και της Διαδικασίας Εποπτικής Αξιολόγησης (ΔΕΑ) από την Τράπεζα της Ελλάδος, θεσπίζονται, πέρα των προβλεπομένων στον Πυλώνα 1, τα εξής :
• Ποιοτικού χαρακτήρα κριτήρια υπολογισμού της κεφαλαιακής επάρκειας κάθε πιστωτικού ιδρύματος, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
• Η έννοια των «εσωτερικών κεφαλαίων», η οποία είναι ευρύτερη εκείνης των «εποπτικών κεφαλαίων» που υπολογίζονται με τις μεθόδους του Πυλώνα 1, καθώς αφορά τα κεφάλαια που το πιστωτικό ίδρυμα πρέπει να διαθέτει σε επάρκεια από πλευράς ποσότητας, ποιότητας και κατανομής για την αντιμετώπιση των πάσης φύσεως κινδύνων που έχει αναλάβει ή στους οποίους ενδέχεται να εκτεθεί.
Ως τέτοιοι κίνδυνοι θεωρούνται, ενδεικτικά, αυτοί που δεν καλύπτονται ή δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς στο πλαίσιο του Πυλώνα 1, όπως ο κίνδυνος συγκέντρωσης, ο κίνδυνος στρατηγικής, ο κίνδυνος φήμης αλλά και εξωγενείς κίνδυνοι που απορρέουν από το θεσμικό, οικονομικό ή επιχειρηματικό περιβάλλον.
• Η διαδικασία αξιολόγησης από την Τράπεζα της Ελλάδος της εν γένει συμμόρφωσης του πιστωτικού ιδρύματος προς τις εποπτικές του υποχρεώσεις, η οποία θα αποτελεί αντικείμενο διαλόγου με το πιστωτικό ίδρυμα. Στόχος του διαλόγου είναι η αμοιβαία κατανόηση των εφαρμοζόμενων μεθόδων και διαδικασιών και η έγκαιρη αντιμετώπιση των αδυναμιών τους. Στο πλαίσιο αυτό, η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να λαμβάνει τα εποπτικά μέτρα που προβλέπονται από τον ν. 3601/2007, μεταξύ των οποίων και η επιβολή πρόσθετων προβλέψεων ή, εφόσον κρίνει ότι με τα σχετικά διορθωτικά μέτρα δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς οι κίνδυνοι, να επιβάλλει πρόσθετες κεφαλαιακές απαιτήσεις
Με την ΠΔΤΕ 2635/29.10.2010, Εποπτεία και έλεγχοςτων μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων των πιστωτικών ιδρυμάτων, προσαρμόζονται και κωδικοποιούνται σε ενιαίο κείμενο οι ισχύουσες διατάξεις σχετικά με τον έλεγχο των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων.
Οι κυριότερες προσαρμογές αφορούν :
• την αναγνώριση εξασφαλίσεων που μειώνουν το ύψος των μεγάλων χρηματοδοτικών ανοιγμάτων, κατ΄ αντιστοιχία με τα καθοριζόμενα στις προαναφερόμενες ΠΔΤΕ τις σχετικές με τον Πιστωτικό Κίνδυνο και τον Κίνδυνο Αγοράς και
• τον καθορισμό χωριστού ορίου για το σύνολο των χρηματοδοτικών ανοιγμάτων της τράπεζας έναντι των σημαντικών μετόχων της και των συνδεδεμένων με αυτούς προσώπων και επιχειρήσεων.
Με την ΠΔΤΕ 2442/29.01.1999, όπως ισχύει, καθορίζονται οι συντελεστές που εφαρμόζονται επί ορισμένων κατηγοριών απαιτήσεων σε καθυστέρηση των πιστωτικών ιδρυμάτων για τον υπολογισμό του ελάχιστου ποσού προβλέψεων.
Οι ελάχιστες αυτές προβλέψεις καθορίζονται για εποπτικούς σκοπούς και συνδέονται με την αξιολόγηση της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.
Ο κατάλογος των εγγράφων που αποτελούν το θεσμικό πλαίσιο αυτής της αξιολόγισης αναφέρεται στις ΠΔΤΕ 2442/29.1.1999, ΠΔΤΕ 2513/15.1.2003,
ΠΔΤΕ 2557/2005, ΠΔΤΕ 2565/2005, ΕΤΠΘ 254/7/2007 και ΠΔΤΕ 2619/ 30.07.2009.
Κατά τα ανωτέρω, οι μηχανισμοί εσωτερικού ελέγχου και διαχείρισης των κινδύνων τους οποίους, με βάση τις θεσμοθετημένες αρχές από την Τράπεζα της Ελλάδος, υποχρεούνται να εφαρμόζουν τα πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, οφείλουν να ενσωματώσουν τις απαραίτητες προσαρμογές των κριτηρίων έγκρισης ή απόρριψης δανείων κατά τη διαδικασία προαξιολόγησης.
Τα κριτήρια αυτά πρέπει να αναγνωρίζουν τη δυναμική του οικονομικού περιβάλλοντος και τις επιπτώσεις του έντονου ανταγωνισμού στην πολιτική ανάληψης κινδύνων και την ταχεία πιστωτική επέκταση.
Επειδή, κατόπιν όλων των ανωτέρω, προκύπτει αβίαστα ότι οι περιπτώσεις των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, χορηγήσεων και πιστώσεων στα πολιτικά κόμματα και, ειδικότερα, στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ στην ασυλία της από 04/04/2013 τροπολογίας με γενικό αριθμό 390 και ειδικό αριθμό 37 του Υπουργείου Ανάπτυξης, επειδή ΔΕΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ η προϋπόθεση υπ’ αριθ. (β) αυτής, αφού δεν τηρήθηκε, σε καμία περίπτωση, κατά τη χορήγησή αυτών, καμία εκ των ανωτέρω, αναλυτικώς εκτεθέντων κανονιστικών πράξεων του κου Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ΠΔΤΕ)».
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, θεωρώ ότι, για το σύνολο των δανείων στα κόμματα, επειδή, το συγκεκριμένο αυτό δανειακό χαρτοφυλάκιο της Τράπεζας Αττικής είναι ασήμαντο, τόσο ως προς το συνολικό της δανειακό χαρτοφυλάκιο, όσο και ως προς το συνολικό δανειακό χαρτοφυλάκιο των κομμάτων από το σύνολο των ελληνικών τραπεζών και, επειδή, παράλληλα, η Τράπεζα Αττικής, ήταν μια από τις μικρές τράπεζες της αγοράς και, στην πράξη, αντέγραφε στον πιστοδοτικό της κανονισμό, αλλά και στην εν γένει λειτουργία της, αυτά που υπαγόρευαν και επέβαλλαν δια της πρακτικής τους στην τραπεζική αγορά, οι λεγόμενοι μεγάλοι παίκτες, δηλαδή οι τέσσερεις σήμερα συστημικές τράπεζες και η ΑΤΕ, υπό της έγκριση μάλιστα της εποπτεύουσας αυτές Τράπεζας της Ελλάδος, ακόμη και στις περιπτώσεις όπου ήθελε αποδειχθεί ότι, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τράπεζας Αττικής, παραβίασαν, κατά την χορήγηση των δανείων στα κόμματα, το κατά τα ανωτέρω εκτεθέν, στην μηνυτήρια αναφορά μου, ισχύον νομοκανονιστικό πλαίσιο, αυτό το έπραξαν χωρίς πρόθεση, αφού, στην πράξη, είχαν κάθε λόγο να εμπιστεύονται την αντίστοιχη πρακτική των συναδέλφων τους στις μεγάλες τράπεζες, που κατείχαν τα μεγάλα μερίδια της αγοράς των κομματικών δανείων και, έτσι, την υψηλότερη δυνατή, κυρίαρχη τεχνογνωσία, την οποία, αυτοί, οι υπάλληλοι της «μικρής» Τράπεζας Αττικής, δεν θα τολμούσαν ποτέ να αμφισβητήσουν, ιδιαίτερα δε, επειδή, οι πρακτικές αυτές των μεγάλων τραπεζών, τύγχαναν της απόλυτης αποδοχής και της έγκρισης του αρμόδιου εποπτικού φορέα, δηλαδή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Σε ότι δε αφορά το ζήτημα των πολλαπλών εκχωρήσεων των κρατικών χρηματοδοτήσεων του προϋπολογισμού, επειδή, ως προανέφερα, η Τράπεζα Αττικής, ήταν ο τελευταίος στην σειρά δανειστής, χωρίς οι αρμόδιοι υπάλληλοι αυτής να γνωρίζουν ή να μπορούν να γνωρίζουν ότι, οι εκχωρήσεις αυτές, ήταν πολλαπλές, αφού, οι προηγούμενες εκχωρήσεις, ουδέποτε αναγγέλθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, ούτε ακόμη και εκπρόθεσμα, από τις προηγούμενες δανείστριες τράπεζες και ουδέποτε καταχωρήθηκαν από αυτές στα αρχεία της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, προκειμένου, έτσι, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τράπεζας Αττικής, να μπορούν τις πληροφορηθούν από την on line σύνδεση της τράπεζας με το αντίστοιχο αρχείο πληροφοριών της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ ενώ, οι εκπρόσωποι των εμπλεκομένων κομμάτων, τους απέκρυψαν ότι, οι ίδιες αυτές κρατικές χρηματοδοτήσεις, είχαν προηγουμένως εκχωρηθεί από αυτούς τους ίδιους, σε άλλες τράπεζες και, μάλιστα, όχι μόνο για μέρος αυτών, ως δεύτερες, τρίτες, κλπ. εξασφαλίσεις, αλλά, αντιθέτως, σε όλες τις περιπτώσεις, ως δήθεν πρώτες εξασφαλίσεις, σα να μην είχαν ποτέ προηγουμένως εκχωρηθεί σε καμία άλλη τράπεζα.
Αυτό είχε, κατά την άποψή μου, ως αποτέλεσμα, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της Τράπεζας Αττικής, όχι μόνον να μην ευθύνονται για το ζήτημα των πολλαπλών εκχωρήσεων, αλλά να έχουν στην πραγματικότητα εξαπατηθεί από τους ανωτέρω εκπροσώπους των κομμάτων και, έτσι, να έχουν πεισθεί, από τα γραπτά αιτήματα, τα πληροφοριακά δελτία και τις προφορικές διαβεβαιώσεις τους, ότι, εν προκειμένω, η εκχώρηση κάθε κρατικής χρηματοδότησης που ελάμβαναν ως εξασφάλιση για τα δάνεια των κομμάτων που χορήγησε η τράπεζα, ήταν δήθεν η πρώτη.
Για την πρωτοφανή μάλιστα αυτή τραπεζική απάτη, παρέχεται πλήρης ομολογία από τον ίδιο τον γενικό διευθυντή του ΠΑΣΟΚ κ. Νικόλαο Σαλαγιάννη, ο οποίος, την 05/06/2015, κατά την ομιλία του στο 10ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ομολόγησε δημόσια, ενώπιον μάλιστα χιλιάδων συνέδρων, ότι οι ταμίες του ΠΑΣΟΚ, σε αγαστή συνεργασία με επιτελικά τραπεζικά στελέχη της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος και της Εθνικής Τράπεζας, κατάφεραν κατά το έτος 2009 να λάβουν όχι μόνον κρατική επιχορήγηση ποσού ύψους 24.000.000,00 ευρώ, αλλά, επιπρόσθετα, άλλα 47.000.000,00 ευρώ νέου τραπεζικού δανείου και ότι, επίσης, κατά το έτος 2010, ενώ το ΠΑΣΟΚ έλαβε το ποσό των 20.000.000,00 ευρώ ως τακτική κρατική χρηματοδότηση του Ν. 3023/2002/ΦΕΚ Α 146/25.06.2002, εξασφάλισε από τις πιστώτριές του τράπεζες ένα ακόμη αυθαίρετο χρηματικό ποσό 40.000.000,00 ευρώ, ως νέο τραπεζικό δάνειο.
Έτσι, ομολογείται από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, και μάλιστα με τον πανηγυρικότερο τρόπο, κατά τη δημόσια διαδικασία του 10ου συνεδρίου του, ενώπιον χιλιάδων παρισταμένων συνέδρων, ότι μόνον κατά τα έτη 2009 και 2010, οι ταμίες και οι γενικοί διευθυντές του κόμματος εκχώρησαν στις πιστώτριες τράπεζες αυτού, ως ενέχυρα, τακτικές κρατικές χρηματοδοτήσεις συνολικού ποσού 44.000.000,00 ευρώ και ότι, έναντι αυτών, μετερχόμενοι το ανωτέρω τέχνασμα, από κοινού με τους αρμόδιους τραπεζικούς υπαλλήλους της ΑΤΕ και της Εθνικής Τράπεζας, που παρέλειψαν με γνώση και πρόθεση να αναγγείλουν εξωδίκως τις ανωτέρω χορηγήσεις στις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ είχαν υποχρέωση προς τούτο, κατά τη συνήθη διαδικασία που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και τις σχετικές κανονιστικές πράξεις ΠΔΤΕ της Τράπεζας της Ελλάδος, έλαβαν παρανόμως νέα τραπεζικά δάνεια συνολικού ποσού 87.000.000,00 ευρώ, δηλαδή διπλάσια του ενεχύρου που εκχώρησαν στις ανωτέρω πιστώτριες τράπεζες του κόμματος.
Δεν θα διαφύγει μάλιστα της προσοχής σας ότι, το ζήτημα των κομματικών δανείων, έφερε στα άκρα ακόμη και τις σχέσεις των δύο ισχυρών ανδρών της Τράπεζας Αττικής, όταν, ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας, Θ. Πανταλάκης, πούλησε σε ξένο fund, χωρίς καμία προηγούμενη συννενόηση με τον πρόεδρο Π. Ρουμελιώτη, τα κόκκινα δάνεια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κατά πάσα πιθανότητα για να τους εξυπηρετήσει, ώστε να μπορέσουν, έτσι, να τα κουρέψουν και, ίσως ακόμη, να τα διαγράψουν.
Με σχετική μάλιστα ερώτηση που κατέθεσα τότε στον αρμόδιο υπουργό Οικονομίας Γιάννη Δραγασάκη και στους υπουργούς Οικονομικών και Δικαιοσύνης, για τα κόκκινα δάνεια ύψους 700 εκατ. ευρώ, που πούλησε η Attica Bank σε funds, ανάμεσα στα οποία είχαν κρυφτεί και τα θαλασσοδάνεια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, επεσήμανα, μεταξύ άλλων, τα εξής : «Πληροφορηθήκαμε ότι σήμερα συνεδριάζει το διοικητικό συμβούλιο της Attica Bank, με βασικό θέμα ημερησίας διάταξης το ενδιαφέρον επενδυτών, που ενδεχομένως να συμμετάσχουν στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, αλλά και για τις τρεις προσφορές που κυμαίνονται από 60-75 εκατ. ευρώ, για την ανάληψη της διαχείρισης του χαρτοφυλακίου των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, των λεγόμενων NPEs, ύψους 700 εκατ. ευρώ, από τις εταιρείες Aldridge, που ανέλαβε να διαχειριστεί και το προηγούμενο χαρτοφυλάκιο 1,5 δισ. ευρώ της τράπεζας, την Duet και, τέλος, από την κοινοπραξία Pimco, Qualco και Oaktree. Η τράπεζα και ο σύμβουλος θα αξιολογήσουν τις τρεις προσφορές, ώστε να επιλεγεί η καταλληλότερη και, μέχρι το τέλος του μήνα, να έχουν υπογραφεί οι απαραίτητες συμβάσεις εκχώρησης και διαχείρισης. Ήδη, με την υπ’ αριθμ α.π. 6311/30-05-2018 ερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης, φέραμε στη Βουλή και στο δημόσιο διάλογο το ζήτημα, με την οποία, αφ’ ενός μεν ερωτούσαμε αν οι σχετικές πράξεις των υπό δικαστική διερεύνηση διοικήσεων των τεσσάρων συστημικών τραπεζών συνιστά καταδολίευση και, αφετέρου και ειδικότερα, αν η πώληση ή/και η πάσης φύσης εκχώρηση και μεταβίβαση των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ σε ξένα funds έχει την έγκριση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομίας κ. Ι. Δραγασάκη. Λέγεται μάλιστα ότι, σε ότι αφορά την Attica Bank, ο πρόεδρος της τράπεζας, κος Π. Ρουμελιώτης, όχι μόνο δεν έχει εγκρίνει, αλλά, ακόμη χειρότερα, δεν γνωρίζει ότι, η διοίκηση Πανταλάκη, επιχειρεί άρον- άρον να πωλήσει τα θαλασσοδάνεια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κρύβοντάς τα επιμελώς μέσα στο ανωτέρω πακέτο των 700 εκατ. ευρώ. Λέγεται ακόμη, ότι, με το πρωτοφανές στα παγκόσμια πολιτικά και τραπεζικά χρονικά αυτό κόλπο, επιχειρείται το «ξέπλυμα» των ποινικών ευθυνών για το σκάνδαλο των παράνομων τραπεζικών χρηματοδοτήσεων των κομμάτων, αφού, ο Οικονομικός Εισαγγελέας κ. Ι. Δραγάτσης, συνεχίζει να διερευνά «στοϊκά» την σχετική δικογραφία, μεταθέτοντας έτσι επιμελώς στο μέλλον τις αντίστοιχες ποινικές διώξεις, αντί να έχει ήδη συντάξει τα σχετικά κατηγορητήρια, καθώς επίσης και το «ξαλάφρωμα» των πολιτικών ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ από την εξόφληση των ανεγγύων θαλασσοδανείων τους, που σήμερα, μαζί με τους τόκους και τα έξοδα, ξεπερνούν τα 520 εκατ. ευρώ, όπως άλλωστε προκύπτει από τον οικονομικό απολογισμό της ΝΔ για το έτος 2017, που δημοσιεύεται σήμερα στην ιστοσελίδα «kinima-ypervasi.gr» και στον διαδικτυακό σύνδεσμο https://www.kinima-ypervasi.gr/2018/06/blog-post_70.html», με τίτλο «ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ !!! ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΔΕΚΑΡΑ ΤΣΑΚΙΣΤΗ Η ΝΔ ΓΙΑ ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ !!!» Eιδικότερα, στο ανωτέρω δημοσίευμα επισημαίνεται ότι, το υπόλοιπο των δανείων της ΝΔ για το 2016 ήταν άνω των 225.000.000 ευρώ και, το ίδιο αυτό υπόλοιπο, το 2017, διαμορφώθηκε άνω των 250.000.000 ευρώ, δηλαδή, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε κατά 25.000.000 ευρώ, χωρίς εν των μεταξύ να έχει μεσολαβήσει νέος δανεισμός κατά το έτος 2017 και, έτσι, κατά τα ανωτέρω, το υπόλοιπο αυτό θα συνεχίσει να αυξάνεται με τους ίδιους ρυθμούς, κατά τουλάχιστον 25-30 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, αφού, έναντι ετήσιων υποχρεώσεων μόνο για τόκους και έξοδα τραπεζών, συνολικού ποσού 27.000.000 ευρώ, το σύνολο ολόκληρης της κρατικής χρηματοδότησης του προϋπολογισμού της ΝΔ ξεπερνά με το ζόρι τα 5.000.000 ευρώ και, έτσι, ακόμη και αν αυτή ήταν ανεκχώρητη στο 100%, δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να καλύψει ούτε ακόμη το 20% των τόκων. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος, όπως επισημαίνεται εν κατακλείδι στο ανωτέρω δημοσίευμα, που, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν πληρώνουν δεκάρα τσακιστή, όχι μόνο για το κεφάλαιο, αλλά ούτε ακόμη και για τους τόκους των δανείων τους και, έτσι, δεν τολμούν να αναρτήσουν τους οικονομικούς απολογισμούς τους στις ιστοσελίδες τους.
«Συγνώμη, λάθος», απάντησε η διοίκηση της τράπεζας, επί της ανωτέρω καταγγελίας μου, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτω δήθεν για αβλεψία των αρμοδίων στελεχών της, που ενέταξαν τα κομματικά δάνεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο χαρτοφυλάκιο των προς πώληση.
Όμως, ο πρόεδρος της Attica Bank Π. Ρουμελιώτης, μη πειθόμενος από το "συγνώμη λάθος", έδωσε τότε αμέσως εντολή να αφαιρεθούν αυτά τα δάνεια από το προς πώληση πακέτο απαιτήσεων 700 εκατ. ευρώ και διέταξε εσωτερική έρευνα για να διαπιστώσει αν πρόκειτω πράγματι για αβλεψία ή αν υπήρχαν ευθύνες, με πρώτες και καλύτερες εκείνες του Θ. Πανταλάκη.
Και όλα αυτά, ενώ 12 funds διεκδικούσαν ήδη από την άνοιξη του 2018 κόκκινα δάνεια 700.000.000€ της Attica Bank. Όπως έγραφε τότε η Καθημερινή (Μάρτιος 2018), δώδεκα επενδυτικά σχήματα είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την τιτλοποίηση του χαρτοφυλακίου μη εξυπηρετούμενων δανείων ύψους 700,5 εκατ. ευρώ, που προωθεί η διοίκηση της Τράπεζας Αττικής. Η ανάδειξη του αναδόχου ορίστηκε για τα τέλη Απριλίου, ενώ στις αρχές Μαΐου προγραμματίστηκε το άνοιγμα του βιβλίου προσφορών για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας έως του ποσού των 198 εκατ. ευρώ υπέρ των παλαιών μετόχων.
Η δεύτερη τιτλοποίηση της τράπεζας προωθήθηκε στο πλαίσιο της πολιτικής εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου, με στόχο τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων σε ποσοστό κάτω από το 20% και των μη εξυπηρετούμενων δανείων κάτω από 10%. Με βάση τα αποτελέσματα της προηγούμενης οικονομικής χρήσης, ο δείκτης μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων (NPEs) ανήλθε σε 37% (από 55,4% το 2016), ενώ η κάλυψη των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων από τις συνολικές προβλέψεις απομείωσης για δάνεια και απαιτήσεις ανήλθε σε 40% (από 49,9% το 2016) χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι εμπράγματες εξασφαλίσεις.
Στο στάδιο της εκδήλωσης ενδιαφέροντος και της διαδικασίας των virtual data rooms για την τιτλοποίηση του δανειακού χαρτοφυλακίου της τράπεζας είχαν τότε συμμετάσχει δώδεκα επενδυτικά σχήματα και οι δεσμευτικές προσφορές αναμένονταν στα μέσα Απριλίου. Πρόκειτω για τη δεύτερη μεγάλη τιτλοποίηση που πραγματοποοίησε η τράπεζα – έχει προηγηθεί το 2017 η μεταβίβαση 1,3 δισ. ευρώ. Στο πλαίσιο αυτό είχε ολοκληρωθεί η μεταβίβαση του χαρτοφυλακίου των μη εξυπηρετούμενων δανείων ύψους 700,5 εκατ. ευρώ στην εταιρεία ειδικού σκοπού (SPV) με την επωνυμία ABS METEXELIXIS S.A., η οποία εξέδωσε και μεταβίβασε στην τράπεζα:
• Ενα ομόλογο Σειράς Α, υψηλής εξασφάλισης, ονομαστικής αξίας 343,25 εκατ. ευρώ (Senior Note).
• Ενα ομόλογο Σειράς Β, μειωμένης εξασφάλισης, ονομαστικής αξίας 357,25 εκατ. ευρώ (Junior Note).
Και ενώ οι μνηστήρες ήταν 12 και οι προσφορές που κατατέθηκαν 3, η Attica Bank αποφάσισε να συνεργαστεί με την Pimco σε ότι αφορά τη διαχείριση του δεύτερου πακέτου των κόκκινων δανείων της.
Τον Ιούλιο του 2018, η Ναυτεμπορική δημοσίευε ότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση της τράπεζας, μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση επενδυτών για την ανάληψη της διαχείρισης του χαρτοφυλακίου της τιτλοποίησης, που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στο Μιλάνο, με τη συμβολή του Διεθνούς Συμβούλου Rothschild, ο Πρόεδρος της ATTICA BANK επεσήμανε προς τη σημερινή Γ.Σ. των Μετόχων της Τράπεζας την συνεργασία με έναν χρηματοπιστωτικό οίκο του βεληνεκούς της PIMCO, που εγκρίθηκε ως προτιμώμενος επενδυτής της ανάληψης της διαχείρισης της δεύτερης τιτλοποίησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και πιστώσεων της Τράπεζας, αποτελεί ένα νέο και αποφασιστικό βήμα για την θωράκιση της Τράπεζας και διανοίγει προοπτικές για ευρύτερες στο μέλλον συνέργειες. Με την ολοκλήρωση και της σημερινής Γ.Σ. η Τράπεζα εξασφάλισε το σύνολο των προβλεπομένων κεφαλαίων της, τα οποία συμποσούνται σε 140 εκατ. ευρώ περίπου μετρητά και 100 εκατ. ευρώ επιπλέον από την εξαγορά των προνομιούχων μετοχών του Ελληνικού Δημοσίου με έκδοση ισόποσου ομολογιακού δανείου. Επιτυγχάνεται ο στόχος που είχε θέσει η Τράπεζα για υπερκάλυψη των δεικτών κεφαλαιακής της επάρκειας (Core Equity TIER I 15% και Core TIER II 18%). Μειώνονται αποφασιστικά τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα της Τράπεζας από 37% στο 20% περίπου. Με τον τρόπο αυτόν η Τράπεζα, απερίσπαστα πλέον, θα επικεντρωθεί στο κύριο έργο της και συγκεκριμένα στην πλήρη ψηφιοποίησή της, στην παροχή υψηλών προδιαγραφών ψηφιοποιημένων υπηρεσιών στους πελάτες της και στους καταθέτες της, με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά.
Τέλος, με την μεταβίβαση μέρους των μετοχών του ΕΦΚΑ στο ΤΜΕΔΕ, το οποίο αποτελεί νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Τράπεζας και για την είσοδο στο μετοχικό της κεφάλαιο στρατηγικού επενδυτή, ο οποίος θα ενισχύσει τη τεχνογνωσία και τις πρακτικές που απαιτεί στο σύγχρονο χρηματοπιστωτικό περιβάλλον.
Ως προς τις τρεις προσφορές για τα κόκκινα δάνεια των 700.000.000€ της Attica Bank, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής, οι προσφορές κυμάνθηκαν μεταξύ 60 και 75 εκατ. ευρώ.
Η Aldridge EDC, ο όμιλος Duet και η κοινοπραξία αποτελούμενη από τις Pimco, Qualco και Oaktree κατέθεσαν δεσμευτικές προσφορές για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων NPEs ύψους 700,5 εκατ. της Attica Bank. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι προσφορές κυμάνθηκαν μεταξύ 60 και 75 εκατ.
Οπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η διοίκηση της Attica Bank, οι τρεις προσφορές αξιολογήθηκαν από τον σύμβουλο και την τράπεζα, προκειμένου να επιλεγεί το πλέον κατάλληλο επενδυτικό σχήμα. Στόχος ήταν τα απαραίτητα συμβατικά κείμενα να έχουν υπογραφεί έως τα τέλη Ιουνίου. Η τιτλοποίηση υλοποιήθηκε παράλληλα με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου έως του ποσού των 197,7 εκατ., που προώθησε η διοίκηση της Attica Bank. Η συμμετοχή ξένων επενδυτών στην αύξηση κρίθηκε παράλληλα με την τιτλοποίηση, καθώς ήταν πιθανό ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να συμμετάσχει ταυτόχρονα στις δύο διαδικασίες, επιτυγχάνοντας τον διπλό στόχο της ιδιωτικοποίησης της τράπεζας και της εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου των κόκκινων δανείων.
Pimco, Qualco και Oaktree έδωσαν 50.000.000€ για την ΑΜΚ της Attica bank και ανέλαβαν την αξιοποίηση 700.000.000€ κόκκινων δανείων, έγραφε τον Ιούλιο του 2018 το bankingnews.gr, επισημαίνοντας ότι, το βασικό θέμα, εάν τελικώς έχει βρεθεί το σχήμα που θα αναλάβει την ανακεφαλαιοποίηση της Attica bank, δηλαδή αν θα δώσει 70 εκατ για να πάρει 700 εκατ προβληματικά δάνεια και με στόχο να αντλήσει 140 εκατ.
Το σχήμα Pimco, Qualco, Oaktree ήταν ο βασικός υποψήφιος και μπορούσε να συμμετάσχει με τις εξής μορφές:
Με αύξηση κεφαλαίου, που αποκλείστηκε, επειδή, με την χρηματιστηριακή αξία της Attica bank στα 0,2190 ευρώ ή κεφαλαιοποίηση 99 εκατ η μετοχή κινούνταν 27% χαμηλότερα από την ονομαστική αξία στα 0,30 ευρώ και το ερώτημα ήταν αν μπορεί να υλοποιηθεί αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και ποιος θα επενδύσει στα 0,30 ευρώ όταν η μετοχή βρισκόταν χαμηλότερα;
Η δεύτερη λύση ήταν ομολογιακό δάνειο, δηλαδή η κλασική πεπατημένη λύση. Πρόσφατα είχε αναλυθεί ότι ίσως η Attica bank δεν θα πρέπει να προχωρήσει στην διάθεση διαχείρισης NPEs 700 εκατ ευρώ.
Πηγή την οποία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω πολύ έμπειρη μας ανέφερε ορισμένες παραμέτρους τις οποίες παρουσιάζω υπό την μορφή ερωτημάτων.
1)Γιατί έχει ανάγκη η Attica bank να διαθέσει την διαχείριση 700 εκατ που στο τέλος θα γίνουν 1 δισεκ. σε funds;
2)Υπάρχει όντως σχέδιο να προστεθούν επιπλέον 300 εκατ προβληματικά δάνεια ως εξασφάλιση στον επενδυτή;
3)Το deal περιλαμβάνει ο επενδυτής να εισφέρει 70-75 εκατ κεφάλαια ώστε να πάρει 140 εκατ ευρώ με έμφαση στα 140 εκατ ευρώ;
4)Η Attica bank διαθέτει κεφάλαια δεν μπορεί να μετατρέψει τις προνομιούχες σε ομολογιακό tier 2 100 εκατ και να κλείσει ντο σκέλος των βραχυπρόθεσμων κεφαλαιακών αναγκών;
5)Υπάρχει κίνδυνος με αυτό το deal και επίσης είναι αληθές ότι το σχήμα Pimco, Qualco, Oaktree θα…πάρουν τελικά την αξιοποίηση των 700 εκατ ευρώ;
6)Μήπως η Attica bank παίρνει πολύ μεγαλύτερο ρίσκο – και νομικό – από αυτό που δυνητικά μπορεί να επωμιστεί;
Η Qualco είναι η εταιρεία στην οποία επικεφαλής είναι ο εξάδελφος του ΥΠΟΙΚ, Ορέστης Τσακαλώτος, που συμμετέχει στη διαχείριση προβληματικών δανείων πολλών ελληνικών τραπεζών, ενώ έχει ταυτόχρονα αναλάβει και την είσπραξη των απλήρωτων λογαριασμών της ΔΕΗ.
Υπενθυμίζεται ότι οι Aldridge, Duet και το κοινοπρακτικό σχήμα Pimco, Qualco, Oaktree υπέβαλαν προσφορές μεταξύ 60 και 75 εκατ. για 700 εκατ. NPLs της Attica Bank.
Να σημειωθεί ότι η Aldridge ήταν αυτή η οποία είχε αγοράσει το πρώτο πακέτο τιτλοποίησης προβληματικών δανείων της Attica Bank, ύψους 1,3 δισ. ευρώ.
Το Duet έχει συμμετάσχει σε διάφορα ελληνικά project.
Τον Μάιο του 2017 έγινε η πρώτη μεταβίβαση κόκκινων δανείων από την Attica Bank, όπως δημοσίευε τότε το capital.gr, τις μεταβιβάσεις κόκκινων δανείων σε funds εγκαινίασε το Μάιο του 2017 η έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων της Attica Bank, η οποία ενέκρινε την πώληση χαρτοφυλακίου 1,3 δισ. ευρώ της τράπεζας στον χρηματοοικονομικό όμιλο Aldridge EDC.
Η απόφαση για την πώληση του μη εξυπηρετούμενου χαρτοφυλακίου της Attica Bank εντάχθηκε στο πλαίσιο της υποχρέωσης κάλυψης κεφαλαιακών αναγκών 70 εκατ. ευρώ που έμεναν ακάλυπτες από την ανακεφαλαιοποίηση του 2015. Κατόπιν διαγωνιστικής διαδικασίας, προκρίθηκε τελικώς ο βρετανικός όμιλος Aldridge, ο οποίος θα μπήκε ως νέος επενδυτής στην Attica Bank, αναλαμβάνοντας και τη διαχείριση των κόκκινων δανείων της.
H Aldridge διαθέτει ήδη από το 2007 μία επιτυχημένη πλατφόρμα διαχείρισης δανείων στην Ευρώπη, η οποία διαχειρίζεται χαρτοφυλάκιο 2,3 εκατ. πελατών και απαιτήσεων ονομαστικής αξίας 2 δις. ευρώ. Ο βρετανικός όμιλος κατέχει το 48,81% των μετοχών της ελβετικής εισηγμένης εταιρίας διαχείρισης στοιχείων ενεργητικού, DDM Holding AG.
Η είσοδος της Aldidge στο μετοχικό κεφάλαιο της Attica Bank με ταυτόχρονη ανάληψη προς διαχείριση του μη εξυπηρετούμενου δανειακού της χαρτοφυλακίου, έγινε μέσω των εξής βημάτων:
Η Τράπεζα τιτλοποίησε τα δάνεια 1,3 δισ. ευρώ που βρίσκονται σε οριστική καθυστέρηση και τα μετέφερε σε εταιρεία ειδικού σκοπού (SPV), κατ΄ εφαρμογή του ν. 3156/2003.
Με κάλυμμα το χαρτοφυλάκιο μη εξυπηρετούμενων δανείων, η εταιρία ειδικού σκοπού εξέδωσε δύο ομόλογα: ένα υψηλής εξασφάλισης (senior note), ονομαστικής αξίας 525,2 εκατ. ευρώ και ένα μειωμένης εξασφάλισης (junior note), ονομαστικής αξίας 806,4 εκατ. ευρώ.
Η εταιρία ειδικού σκοπού σύναψε σύμβαση διαχείρισης απαιτήσεων, 7ετούς τουλάχιστον διάρκειας του τιτλοποιημένου χαρτοφυλακίου "κόκκινων" δανείων, με την εταιρία διαχείρισης απαιτήσεων του νόμου 4354/2015, "Θεά Άρτεμις" την οποία ίδρυσε η Attica Bank.
Η Aldridge απόκτησε το 80% της εταιρίας διαχείρισης, καταβάλλοντας ποσό αντίστοιχο της ονομαστικής αξίας της συμμετοχής της στο απαιτούμενο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας διαχείρισης δανείων.
Η Attica Bank πούλησε στην Aldridge το ομόλογο μειωμένης εξασφάλισης έναντι του ποσού των 70 εκατ. ευρώ. Αναγνωρίζοντας έτσι ισόποσο κέρδος, η Τράπεζα κάλυψε τις εναπομείνασες κεφαλαιακές τις ανάγκες, προστατεύοντας ταυτόχρονα τον βασικό μέτοχο, ΕΦΚΑ, από απομείωση της συμμετοχής του στην Τράπεζα.
Η αθέτατη όμως πλευρά της συμφωνίας ήταν ότι, τελικά, ξεπουλήθηκαν τα κόκκινα δάνεια της τράπεζας στο 8,68% !!!
Αυτή ήταν η είδηση που θάφτηκε μέσα σε ποταμούς κειμένων και ανακοινώσεων με τεχνικούς όρους, όπου ελάχιστοι κατάλαβαν τι κρύβεται: Η Attica Bank πούλησε ένα μεγάλο πακέτο κόκκινων δανείων της (806,4 εκ. ευρώ) στο 8,68% του ονομαστικού ποσού. Πήρε δηλαδή μόλις 8,68 ευρώ για κάθε 100 ευρώ ληξιπρόθεσμης απαίτησης. Η τράπεζα ήταν βέβαια στριμωγμένη και έπρεπε να βρει φρέσκο – μη δανειακό ή καταθετικό – χρήμα 70 εκατ. ευρώ, για να κλείσει μέχρι τον Ιούνιο την κεφαλαιακή τρύπα που εμφάνιζε σύμφωνα με τα τελευταία stress test, αφού η διοίκηση της αποδείχθηκε παντελώς ανίκανη να βρει φρέσκο χρήμα από την αύξηση κεφαλαίου.
Έτσι, ανακάλυψαμε τότε και στην Ελλάδα, την "ΘΕΑ ΑΡΤΕΜΙΣ", την κυνηγό των δανειοληπτών.
Δημοσίευε, μάλιστα, τότε η "ΥΠΕΡΒΑΣΗ", ότι, η επικεφαλής της Θεάς Άρτεμις, κα Δήμητρα Πανταζή, είναι η collection manager στη γνωστή δικηγορική-εισπρακτική Χαρακτινιώτη και έχει πλούσιο βιογραφικό στον κλάδο των εισπρακτικών εταιρειών :
«Artemis Securitisation SA, Rue de Bitbourg 19, 1273 Luxembourg
Recueil Electronique des Sociétés et Associations Numéro RCS : B214339
Référence de publication : RESA_2018_008.396
Publié au RESA N° RESA_2018_008 le 09/01/2018
Déposé et enregistré le 09/01/2018
Artemis Securitisation SA has its registered office in Luxembourg, Luxembourg. Its current status is listed as active. The company is registered at the Registre de commerce et des sociétés at the local court of Luxembourg with the legal form of Société Anonyme (number B 214.339). The company has one location. The company report was last updated on May 7, 2017.
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ:
MARK BECKETT - 2-4, rue du Palais de Justice, L-1841 Luxembourg
JAMES BODY – 16, rue Erasme, L-1468, Luxembourg
CHRISTIAN TAILLEUR – 16, rue Erasme, L-1468, Luxembourg».
Ρωτούσα, λοιπόν, τότε, τι θα γίνει στην περίπτωση που οι εισπράξεις από ρυθμίσεις, πωλήσεις και εκποιήσεις ενεχύρων των δανείων που τιτλοποιήθηκαν είναι χαμηλότερες από τα senior bonds, καθόσον είναι πολλά τα ερωτήματα που εγείρει ο λογιστικός χειρισμός από την Attica Bank της τιτλοποίησης χαρτοφυλακίου δανείων σε οριστική καθυστέρηση, αξίας 1,33 δις ευρώ καθώς, πέραν του έκτακτου κέρδους των 70 εκατ. ευρώ, η τράπεζα προχώρησε σε από-αναγνώριση δανείων 525 εκατ. ευρώ, μειώνοντας ισόποσα το σταθμισμένο σε κίνδυνο ενεργητικό της.
Έγραφε, μάλιστα, το bankingnews.gr ότι, η Attica Bank, δεν έλαβε κανένα αντίτιμο για τη μεταβίβαση, ενώ, όπως έχει δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν η διοίκησή της, η Artemis Securitisation δεν ελέγχεται από την τράπεζα, ούτε έχει παρασχεθεί κάποια εγγύηση. Παράλληλα, δεν ελέγχεται ούτε από την Aldridge.
Η «ορφανή» εταιρεία ειδικού σκοπού εξέδωσε δύο ομόλογα, επταετούς διάρκειας, με ενέχυρο το χαρτοφυλάκιο δανείων σε οριστική καθυστέρηση ύψους 1,33 δισ., το οποίο της μεταβίβασε η Attica Bank.
Το ένα έχει ονομαστική αξία 525,2 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχεί στην ανακτήσιμη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τράπεζας, αξία των τιτλοποιούμενων προβληματικών δανείων.
Το εν λόγω ομόλογο έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή του ( senior note). Το δεύτερο ομόλογο, ονομαστικής αξίας 806,4 εκατ. ευρώ, αντιστοιχεί στο μέρος των δανείων, που θεωρούνται μη ανακτήσιμα και είναι πλήρως καλυμμένο με προβλέψεις απομείωσης. Θα αρχίσει, δε, να αποπληρώνεται, ως junior τίτλος, μετά από ενδεχόμενη πλήρη εξόφληση του senior ομολόγου.
Και τα δύο ομόλογα δόθηκαν στην Attica Bank, η οποία μεταβίβασε, εν συνεχεία, στην Aldridge EDC τον junior τίτλο, έναντι 70 εκατ. ευρώ, εγγράφοντας ισόποσο, έκτακτο, κεφαλαιακό κέρδος.
Παρότι οι ομολογίες του senior τίτλου παραμένουν στην κατοχή της τράπεζας, η Attica Bank προχώρησε στην απο-αναγνώριση του συνόλου των δανείων (1,33 δις), που μεταβίβασε στο SPV, στο πλαίσιο της τιτλοποίησης.
Η εξήγηση της τράπεζας για τον παραπάνω λογιστικό χειρισμό ήταν η εξής: «Σύμφωνα με τα συμβατικά έγγραφα, έχει απωλέσει κάθε νομικό δικαίωμα στις απαιτήσεις και στις εξασφαλίσεις του δανειακού χαρτοφυλακίου που μεταβίβασε, καθώς και τον έλεγχο επί του συγκεκριμένου χαρτοφυλακίου». Αυτά αναφέρονται στην λογιστική κατάσταση 9μήνου.
Ο κίνδυνος το ύψος της ανάκτησης να είναι χαμηλότερο από το senior bond.
Στην πράξη, όμως, κατέχοντας τις ομολογίες του senior τίτλου φέρει τον κίνδυνο τα έσοδα του SPV να μην είναι αρκετά σε βάθος επτά ετών, ώστε να αποπληρωθεί το ομόλογο. Σε αυτή την περίπτωση η τράπεζα θα πρέπει να σχηματίσει πρόβλεψη για τις ομολογίες του senior bond.
Άλλωστε, η εταιρεία ειδικού σκοπού, θα πρέπει να πληρώνει, πριν από οποιονδήποτε άλλον, την Aldridge, η οποία μέσω της κατά 80% θυγατρικής της «Θεά Άρτεμις» ανέλαβε να διαχειριστεί το χαρτοφυλάκιο των 1,33 δις ευρώ, που είναι σε οριστική καθυστέρηση.
Το ύψος της σταθερής προμήθειας, με την οποία χρεώνει η «Θεά Άρτεμις» το SPV δεν έχει γίνει γνωστό.
Αν ανέρχεται σε 1% ετησίως, η «Θεά Άρτεμις» θα εισπράττει, «βρέξει- χιονίσει» 13,3 εκατ. ευρώ το χρόνο και το 80% της κερδοφορίας της θα πηγαίνει στην Aldridge. Με 1% ετήσιες προμήθειες και χωρίς προμήθειες υπεραπόδοσης, στην επταετία το SPV θα καταβάλει στην εταιρεία Θεά Άρτεμις 93,1 εκατ. ευρώ.
Με το παραπάνω σχήμα η Aldridge δεν έχει καμία σχέση με την Attica Bank.
Έτσι, ακόμη και στο ακραία δυσμενές σενάριο για την τράπεζα, το fund διαθέτει «αλεξικέραυνο» καθώς αφενός το SPV δεν έχει καμία μετοχική σχέση με την τράπεζα, αφετέρου θα πληρώνεται κατά προτεραιότητα, σε σχέση την κάτοχο του senior bond.
Από την από-αναγνώριση του πιστωτικού κινδύνου, που αντιστοιχεί σε δάνεια αξίας 525 εκατ. ευρώ, η Attica Bank μείωσε ισόποσα το σταθμισμένο σε κίνδυνο ενεργητικό της, γεγονός που επίδρασε θετικά στα ίδια κεφάλαιά της.
Το ερώτημα είναι αν η ΕΚΤ και ο SSM θα έδιναν τη δυνατότητα στις συστημικές τράπεζες, που έχουν υπό την εποπτεία τους, να προχωρήσουν σε τιτλοποίηση με αντίστοιχα χαρακτηριστικά.
Αν το έπρατταν, το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί γρήγορα, με αβέβαιες, όμως, επιπτώσεις σε βάθος μερικών ετών, λόγω των «αλμυρών» προμηθειών, τις οποίες θα χρέωναν οι επενδυτές, ως διαχειριστές του χαρτοφυλακίου.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η Attica Bank συνεχίζει την ίδια πρακτική.
Στα τέλη του 2017 προχώρησε σε νέα τιτλοποίηση μη εξυπηρετούμενων δανείων, ονομαστικής αξίας 700,5 εκατ. ευρώ. Τα δάνεια μεταβιβάστηκαν στην εταιρεία ειδικού σκοπού (SPV) με την επωνυμία ABS Metexelixis SA που εδρεύει στο Λουξεμβούργο.
Η Metexelixis εξέδωσε δύο ομόλογα: ένα υψηλής εξασφάλισης (senior bond) ονομαστικής αξίας 343,25 εκατ. ευρώ και ένα μειωμένης εξασφάλισης ονομαστικής αξίας 357,25 εκατ. ευρώ.
Αμφότερα μεταβιβάστηκαν στην τράπεζα.
Η νέα τιτλοποίηση εντάσσεται στο πλαίσιο των αποφάσεων της έκτακτης γενικής συνέλευσης για την κεφαλαιακή ενίσχυση της Attica Bank με αύξηση κεφαλαίου εώς 198 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή, η τιτλοποίηση θα χρησιμοποιηθεί ως «δέλεαρ» για την προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή, ο οποίος θα βάλει λεφτά στην ΑΜΚ.
Τα χρήματα που θα βάλει στην ΑΜΚ θα τα πάρει πίσω από τις αμοιβές διαχείρισης του χαρτοφυλακίου κόκκινων δανείων ύψους 700,5 εκατ. ευρώ.
Το ερώτημα είναι, όπως προαναφέρθηκε, τι θα συμβεί στην περίπτωση που το ύψος των εισπράξεων από ρύθμιση, πώληση ή ρευστοποίηση εξασφαλίσεων των παραπάνω δανείων δεν αρκεί για να εξοφληθεί το ομόλογο υψηλής εξασφάλισης.
Και, τέλος, την 26/10/2018, ολοκληρώθηκε η συναλλαγή για την πώληση του ομολόγου και των μη εξυπηρετούμενων δανείων της Attica Bank και καταβλήθηκε το τίμημα από τον επενδυτή.
Την ολοκλήρωση της συναλλαγής για την πώληση του ομολόγου μειωμένης εξασφάλισης τιτλοποιημένου χαρτοφυλακίου NPE ‘s στον επενδυτή (TOCU Europe II, S.a.r.l.) καθώς και της διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων σε εταιρεία συμφερόντων του ως άνω Επενδυτή, η οποία έχει λάβει την απαιτούμενη έγκριση από την Τράπεζα της Ελλάδος, ανακοίνωσε η Attica Bank.
Στο πλαίσιο αυτό, ο επενδυτής κατέβαλε το σύνoλο του ποσού για την ολοκλήρωση της Συναλλαγής.
Ειδικότερα:
α) η εταιρεία TOCU Europe II, S.a.r.l. με έδρα το Λουξεμβούργο, συμφερόντων της διεθνούς Επενδυτικής Εταιρείας PIMCO, κατέβαλε το ποσό των 47 εκατομμυρίων ευρώ για τη μεταβίβαση του ομολόγου Junior Note που εκδόθηκε στο πλαίσιο τιτλοποίησης των δανείων της Συναλλαγής,
β) η εταιρεία συμφερόντων του Επενδυτή με την επωνυμία QQUANT MASTER SERVICER S.A. ανέλαβε με σχετική σύμβαση τη διαχείριση μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων συνολικού ποσού 700,5 εκατ. ευρώ. Μετά την ολοκλήρωση της Συναλλαγής και με την προϋπόθεση της παροχής σχετικής έγκρισης από τις αρμόδιες αρχές, η Τράπεζα μπορεί να προβεί σε αποαναγνώριση (derecognition) του χαρτοφυλακίου μη εξυπηρετούμενων δανείων που έχουν τιτλοποιηθεί στο πλαίσιο της Συναλλαγής και να αναγνωρίσει κέρδος 47 εκατομμυρίων ευρώ, ποσό που, μέσω των αποτελεσμάτων χρήσης, θα προσμετρηθεί ως κεφάλαιο Tier I στα κεφάλαιά της.
Για την εν λόγω συναλλαγή η Τράπεζα, συνεργάστηκε με την εταιρεία Rothschild ως Σύμβουλο και τις δικηγορικές εταιρείες Milbank και Μπαχάς, Γραμματίδης & Συνεταίροι ως Νομικούς Συμβούλους.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, δεν είναι τυχαίο ότι αναφέρω το σκάνδαλο των κομματικών δανείων ως πρωτόγνωρο και πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα, αφού το προηγούμενο, το γνωστό σε όλους μας σκάνδαλο Κοσκωτά του 1989, για το οποίο παραπέμφθηκαν σε δίκη, εκτός από τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο της Τράπεζας Κρήτης Γιώργο Κοσκωτά, ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου και οι Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Μένιος Κουτσόγιωργας, Υπουργός Δικαιοσύνης, Δημήτρης Τσοβόλας, Υπουργός Οικονομικών και Γιώργος Πέτσος, Υφυπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας, ήταν πολύ μικρότερο, αφού η συνολική ζημία της Τράπεζας Κρήτης ανήλθε στο ποσό των 33,5 Δις δραχμών, ήτοι ποσό μικρότερο των 100.000.000 ευρώ, που σήμερα φαντάζει ως πλημμέλημα μπροστά στο μεγάλο τραπεζικό σκάνδαλο των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που ζημίωσε ανεπανόρθωτα το τραπεζικό σύστημα τουλάχιστον κατά το ποσό των 400.000.000 ευρώ, προς βλάβη της περιουσίας των φορολογουμένων στην Ελλάδα φυσικών και νομικών προσώπων, που χρεώθηκαν, δια του δημοσίου χρέους, την ενίσχυσή του με τους δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους του ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και του κρατικού προϋπολογισμού, όπως άλλωστε ομολογεί την 07/04/2014 ο αρμόδιος Επίτροπος της Κομισιόν κος Χοακίν Αλμούνια, σε κοινή απάντηση ερωτήσεων των ευρωβουλευτών κκ Θεόδωρου Σκυλακάκη και Νίκου Χουντή για τα δάνεια των κομμάτων στην Ελλάδα, στην οποία αναφέρει επί λέξει ότι: «Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) συνιστά κρατική ενίσχυση και χρηματοδοτήθηκε με χρήματα των φορολογουμένων.
Με τρία σκάνδαλα Κοσκωτά ισοδυναμεί το τραπεζικό σκάνδαλο των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, που μαζί με τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ, αποτελούν τα μεγαλύτερα τραπεζικά σκάνδαλα στην οικονομική ιστορία της Ελλάδος, από συστάσεως του ελληνικού κράτους, μετά την επανάσταση του 1821.
Από έρευνα δε που πραγματοποίησα προσωπικά, διαπίστωσα ότι, ποτέ και πουθενά στην παγκόσμια βιβλιογραφία, ούτε ακόμη ως προς τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Αφρικής και της Ασίας, δεν αναφέρεται ούτε ένα παρόμοιο τραπεζικό σκάνδαλο παράνομων κομματικών χρηματοδοτήσεων, αντίστοιχο του ελληνικού των θαλασσοδανείων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Έτσι, το σκάνδαλο των παράνομων τραπεζικών χρηματοδοτήσεων και αναχρηματοδοτήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όχι μόνο ισοδυναμεί με τρία σκάνδαλα Κοσκωτά ως προς το μέγεθος της ζημίας που προκάλεσε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και, έτσι, στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της εθνικής μας οικονομίας, που επηρεάζει αναγκαστικά την ίδια τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα της ευρωζώνης αλλά, ταυτόχρονα, συνιστά και το μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο παράνομων κομματικών χρηματοδοτήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας και του πλανήτη.
Τέλος από όλες τις πλευρές που κατά καιρούς με πληροφορούσαν και μου ζητούσαν να ασκήσω τον πρέποντα κοινοβουλευτικό έλεγχο προκειμένου να μην ζημιωθεί το Δημόσιο, έχω καταλήξει ότι θα είχαν να προσφέρουν στην έρευνά σας, πολλά και σημαντικά στοιχεία, οι πρωταγωνιστές της φερόμενης πώλησης των «κόκκινων δανείων» των κομμάτων. Συγκεκριμένα ο κ.Παναγιώτης Ρουμελιώτης τ. Πρόεδρος και τ. Υπουργός τον οποίο μπορείτε να καλέσετε στο προσωπικό του κινητό τηλέφωνο 6974743111, οι Νομικοί Σύμβουλοι της Τράπεζας Μάριος Μπάχας και Γραμματίδης των οποίων δεν γνωρίζω τηλέφωνα και διευθύνσεις, ο αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος της Attica bank,κ. Τσακιράκης, ο οποίος ζήτησε –όπως πληροφορούμαι- είχε εξασφαλίσει την έγκριση πωλήσης των κόκκινων δανείων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ από τον κ. Θεόδωρο Πανταλάκη και βεβαίως ο κ. Ιωάννης Στουρνάρας Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ).
Πιστεύω ότι πρέπει να κληθεί ο κ. Ιωάννης Στουρνάρας αφού έχει στα χέρια του, το υπόμνημα του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, αυτό που έχει δημοσιευθεί στο γνωστό έγκυρο τραπεζικό site banking news, το οποίο έγγραφο από μόνο του, όπως λένε έγκυροι νομικοί, μπορεί να αποτελεί τη βάση της δικαστικής έρευνας, μαζί με την ανακοίνωση που είχε τον Ιούλιο δοθεί στα ΜΜΕ από την τράπεζα Αττικής και στην οποία πάλιν ο ίδιος ο τότε Πρόεδρος κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης κατήγγειλε σκαστές παράτυπες ή και παράνομες διαδικασίες και πράξεις, που έκανε ο κ. Θεόδωρος Πανταλάκης, οι οποίες αξίζει να διερευνηθεί αν είχαν δόλο ή άλλα ιδιοτελή κίνητρα.
Είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος ο κ. Αλέξης Τσίπρας έχει υποχρέωση να κλειθεί και να καταθέσει ενώπιον σας, γιατί έδωσε εντολή –όπως εγράφη στα ΜΜΕ- να ανακληθεί αυτή η απόφαση πώλησης και γιατί ζήτησε να επιστραφούν αμέσως στη Τράπεζα οι δανειακές συμβάσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Επιπλέον, πρέπει να καταθέσω ότι η Ν.Δ. βάσει των νέων δημοσκοπικών ευρημάτων αλλά και του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών θα πάρει πολύ μεγαλύτερες κρατικές επιχορηγήσεις και άρα η Τράπεζα Αττικής που έχει λάβει ως εγγύηση την εκχώρηση αυτών, δεν μπορεί να προχωρά σε τέτοιες εκπτώσεις των απαιτήσεών της, οι οποίες είναι βέβαιον ότι θα προκαλέσουν τεράστια ζημιά στο Δημόσιο και στους μετόχους της.
Είναι σκόπιμο ως εκ τούτου, να κληθούν να καταθέσουν και οι δύο Πρόεδροι των δανειοδοτηθέντων κομμάτων , δηλαδή ο κ.Κυριάκος Μητσοτάκης (κινητό τηλέφωνο 6944345886) και η κ. Φώφη Γεννηματά προκειμένου να προσκομίσουν τα παραστατικά των πραγματικών οικονομικών καταβολών, καθώς επίσης και τις γραπτές εγγυήσεις και λοιπές εκχωρήσεις, που έχουν προσφέρει στη Τράπεζα, για την κάληψη των δανείων τους καθώς και τα ποσά των κρατικών επιχορηγήσεων που έλαβαν από τότε που μπήκαν τα δάνεια σε καθυστέρηση μέχρι σήμερα.
Δεν έχω τίποτε άλλο να προσθέσω.