Δεκαπενταύγουστος: Είναι μια ιδιαίτερα σημαντική μέρα για το χωριό Οιχαλία Τρικάλων, αλλά και γενικότερα για όλα τα χωριά του δήμου Φαρκαδόνας.
Δεν είναι μόνο μια ημερομηνία που διατηρείται για δεκαετίες τώρα και αφορά την παρουσία χιλιάδων μεταναστών από τις γερμανόφωνες χώρες και κυρίως τη Γερμανία που βρίσκονται για ολιγοήμερες διακοπές στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Οι μέρες αυτές χαρακτηρίζονται και από πολλές εκδηλώσεις για την Παναγία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το θρησκευτικό έθιμο μεταφοράς της εικόνας της Παναγίας της Οδηγήτριας από το Αχλαδοχώρι στην Οιχαλία μέσω της Κρήνης, ένα έθιμο που τηρείται με ευλάβεια παραμονή του Δεκαπενταύγουστου και που αναμένεται να συγκεντρώσει πιστούς από την ευρύτερη περιοχή.
Σύμφωνα με το έθιμο που τηρείται κατά γράμμα, ο ιερέας του Αχλαδοχωρίου με την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας, την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου, στον ναό της Αγίας Σοφίας, συνοδεύει την εικόνα της Παναγίας μέχρι το ναό του Αγίου Θεοδώρου Κρήνης. Εκεί τοποθετείται μπροστά από την Ωραία Πύλη όπου οι πιστοί ευλαβικά την προσκυνούν.
Από την Κρήνη ακολουθεί πομπή όπου ο ιερέας του χωριού παραδίδει την εικόνα συνοδεία πιστών στα σύνορα με την Οιχαλία, στον Άγιο Αθανάσιο, στον ιερέα της Οιχαλίας, που περιμένει την Παναγιά έξω από το εξωκλήσι.
Μετά την δέηση η πομπή παίρνει τον δρόμο για την Οιχαλία όπου όλο το χωριό την αναμένει με μεγάλο θρησκευτικό ενδιαφέρον. Εκεί μετά από σύντομη στάση οι πιστοί σχηματίζουν πομπή και συνοδεύοντας την εικόνα στην εκκλησία του χωριού όπου εγκαθίσταται μέχρι την δεύτερη ημέρα του Πάσχα που θα ακολουθήσει την αντίστροφη διαδρομή.
Σύμφωνα με την παράδοση η εικόνα της βρέθηκε σε δύσβατο και δασώδες σημείο της περιοχής από οκτώ κυνηγούς οι οποίοι κατάγονταν από τρία χωριά: την Οιχαλία, το Αχλαδοχώρι και το Κουτσίκοβο (οικισμός που σήμερα δεν υφίσταται, αλλά οι μύθοι και οι παραδόσεις διασώζονται ακόμη και σήμερα). Έτσι αποφάσισαν κάθε χωριό να φιλοξενεί την Εικόνα στην ενορία του για τέσσερις μήνες το χρόνο.
Όταν το Κουτσίκοβο έπαψε να υφίσταται αποφασίστηκε τους 4 επιπλέον μήνες η εικόνα να παραμένει στην Οιχαλία.
Κατά την περιφορά η εικόνα μεταφέρεται από τους κατοίκους του Αχλαδοχωρίου, της Κρήνης και της Οιχαλίας από ώμο σε ώμο αναπαριστώντας τους κυνηγούς εκείνης της εποχής που μετέφεραν την εικόνα διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλον μέχρι τον κάμπο.